پنجره دو جداره مراغه آرتین یو پی وی اس Artin upvc جهت تماشای کارتون کلیک کنید

کارگاه تولید و نصب درب و پنجره دو جداره و تعویض پنجره قدیمی با دوجداره در تبریز و مراغه 09149742826 حامدی

پنجره دو جداره مراغه آرتین یو پی وی اس Artin upvc

کارگاه تولید و نصب درب و پنجره دو جداره و تعویض پنجره قدیمی با دوجداره در تبریز و مراغه 09149742826 حامدی

✔مناسب ترین قیمت درب و پنجره دو جداره
✔طراحی ، ساخت و نصب انواع مدل پنجره دو جداره
✔استفاده از پروفیل های استاندارد ضد زرد شوندگی با مقاومت بالا همراه با تقویت داخلی گالوانیزه یک
✔شیشه دو و سه جداره صنعتی با گاز و بدون گاز
✔یراق ترک و آلمانی تک حالته دو حالته فولوکس واگنی
✔استعلام قیمت در و پنجره دو جداره، قیمت پنجره دو جداره مارک خوب
✔توری پلیسه ضد باکتریال
✔آماده همکاری با سازندگان و انبوه سازان محترم

دنبال کنندگان ۷ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
کلمات کلیدی

قشنگ ترین مداحی صوتی برای ماشین

جمعیت روستای کاسین ورزقان

جمعیت روستای طالبخان مراغه

رصدخانه مراغه در چه قرنی ساخته شد

رصد خانه چیست

اولین رصد خانه در کجا ساخته شد

قیمت پنجره دو جداره مارک خوب

قیمت پنجره دو جداره

استعلام قیمت در و پنجره دو جداره

دانلود کارتون باب اسفنجی شلوار مکعبی دوبله فارسی

نوحه های سید طالع باکویی

دانلود نوحه با کیفیت بالا برای ماشین

گلچین بهترین مداحی ها برای ماشین

مداحی محمدحسین پویانفر

دانلود مداحی من ایرانمو تو عراقی

دانلود اهنگ های جوان پسند برای ماشین

دانلود آهنگ های پرطرفدار جدید شاد برای ماشین

دانلود آهنگ های پرطرفدار جدید شاد برای رقص

دانلود آهنگ های خاص و کمیاب

دانلود آهنگ شاد برای ماشین ریمیکس طولانی

فیلم سینمایی ترکی عاشقانه بدون سانسور

لیست فیلم های سینمایی ترکیه ای عاشقانه

فیلم سینمایی ترکی عاشقانه بدون سانسور با بازی هانده ارچل

فیلم ترکیه ای عاشقانه جدید بدون سانسور با زیرنویس فارسی

دانلود فیلم سینمایی عاشقانه گریه دار ترکیه ای

بهترین فیلم های سینمایی ترکیه ای عاشقانه زمان خوشبختی

بهترین فیلم های سینمایی ترکیه ای عاشقانه دوبله فارسی

دانستنی ها و اطلاعات عمومی خواندنی

جملات انگیزشی کوتاه

نماز وحشت چند رکعت است و چگونه خوانده می شود؟

  • ۰
  • ۰

Ajda Pekkan آژدا پکان - Affetmem Seni متن آهنگ


Ateş olup yaksan da
Gonca güller taksan da
Ahu olup baksan da
Affetmem asla seni.

Som altından taç olsan
Aşkımda muhtaç olsan
Derdime ilaç olsan
Affetmem asla seni.

Şarkı olsan dillerde
Gonca olsan güllerde
Leyla olsan çöllerde
Affetmem asla seni.

Yakut yüklü dal olsan
Al ipekten şal olsan
Peteklerden bal olsan
Affetmem asla seni.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ağlama Anne متن آهنگ


Ah ne hayatlar umidiyle
Zamansiz yollara dustuk
İlk yenilen biz degildik elbet
Gun oldu dunyaya kustuk.

Aglama anne benim icin aglama
Bende herkes kadar aldim acilardan
Aglama anne benim icin aglama
Bende herkes kadar yandim
Sen ne olur cocuklugumu sakla
Tek kalan bu elimde avucumda
Aglama anne benim icin aglama.

Her birimiz baska bir hikaye
Anne bu ayriliklar niye
Sen yine bir ninni soyle bana
Yavrum uyusunda buyusun diye.

Aglama anne benim icin aglama
Bende herkes kadar aldim acilardan
Aglama anne benim icin aglama
Bende herkes kadar yandim
Sen ne olur cocuklugumu sakla
Tek kalan bu elimde avucumda
Aglama anne benim icin aglama.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ağlama Yarim متن آهنگ


Ağlama yarim ağlama
Karaları bağlama
Senden haber alır almaz
Dönüyorum yanına.

Kahrımı çekmez senden başkası
Gözbebeğimsin yok bu işin şakası.

Duy da inanma söylenenlere
Aşkımızı kıskanıp da imrenenlere.

Sevgilim olamaz senden başkası
Ölürüm de vazgeçmem yok bu işin şakası.

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ah! Fatma متن آهنگ


Dünyada böylesi yoktur
Her gören ona tutulur
Benim halim zaten çok fena
Bir de bu geldi başıma

Alın yazısı kaderim
Aklım hep sende güzelim

Ah Fatma, ah Fatma
Ah Fatma aşık herkes sana

Nasıl tarif etsem ben onu
Nasıl anlatsam durumu
Herkes onunla bir arada
Müzikle aşk hep yanında

Bir piyanonun tuşlarında
Bir sahne ışığında
Şarkılarda, orda burda
Cadde ve sokakta
Güzel rüyalarda
Yerde gökte
Hep o

Sanki bir yaz güneşidir o
Veya bir eylül mehtabı
Baharda yağan yağmurdur o
Veya yumuşak kar tanesi

Herneyse böyle birini
Sevmek için oldum bir deli

Ah Fatma, ah Fatma
Ah Fatma aşık herkes sana

Dünyada böylesi yoktur
Her gören ona tutulur
Herkes onunla bir arada
Müzikle aşk hep yanında

Bir piyanonun tuşlarında
Şarkılarda güzel rüyalarda

Ah Fatma, ah Fatma
Ah Fatma aşık herkes sana
Aşığız Fatma sana.

 

Ajda Pekkan آژدا پکانمتن آهنگ


 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Al Beni متن آهنگ

 


Al beni al yanına
Kollarının arasına al sakla
Elele yanyana
Beni de al götür senin dünyana.

Kim ne derse desin sakın inanma
Aşkın yeter de artar bana.

Güç gelir hayat diye sen hiç korkma
Ben de koşarım yardımına.

Sen erkeksin ben de senin kadının
Varlığı yokluğu da paylaşırım
Sevginle zenginim
Aşk ortağınım.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Alışmak Sevmekten Daha Zor Geliyor متن آهنگ


Alıştım sana bir tanem
Alıştım her gün görmeye
Bir nefes gibi muhtacım
Sevilmeye sevmeye

Her sabah uyandığımda
Seni bulurdum yanımda
Yokluğun bir zehir gibi
Dolaşıyor kanımda

Alışmak sevmekten daha zor geliyor
Alışmak bir yara bağrımda kanıyor
Sen yoksun kollarım boşluğu sarıyor
Alıştım bir tanem alıştım sana

Alıştım sana bir tanem
Yokluğuna dayanamam
İnan sensiz kaderimle
Tek başına savaşamam

Ben seninle varolmuşum
Ben seninle bir sarhoşum
Sen yanımda olmayınca
Gayesizim bomboşum.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Amazon متن آهنگ


Boyle iliski olmaz
Gozyasi kacinilmaz
Merak etme sevgilim
Amazonlar asla aglamaz
Kalbini geri verdi
Birdaha isim olmaz
Merak etme sevgilim
Amazonlar asla aglamaz

Romantik komedi filminde degiliz (2)
Anladim nihayet
Bir savas sahnesi bu
İster cesaret
Sevismek olmuyorsa
Savasiriz elbet gulum
Gullerin savasinda
Gozyasi degil çozum
Guldugumu hic bakma sen
İçimden agliyorum
Bir savascı yarattın
Cok tebrik ediyorum
Boyle iliski olmaz
Gozyasi kacinilmaz
Merak etme sevgilim
Amazonlar asla aglamaz
Kalbini geri verdi
Bir daha isim olmaz
Merak etme sevgilim
Amazonlar asla aglamaz.

Ajda Pekkan آژدا پکان - A Mes Amours متن آهنگ


Il prétendait m'apprendre à vivre,
Mais il n'était pas le premier
Et me voilà eb équilibre,
Au bord de ma vie, des mains vides

Ça fait des rites à la ménoire
Ce soir, je veux les oublier

A mes amours, a mes amours,
Regardez - moi bien, je reviens de guerre,
A mes amours, a mes amours,
Ce soir, je vous le jure c!est la dernière

Pour mes amours, pour mes amours
J'ai trop souvent payé le prix des larmes
A mes amours, a mes amours,
Il me faut maintenant rendre les armes

Quand je me croise dans la glace,
J'ai du mal à me retrouver
Moun sourire esy uıne grimace
J'ai beau chanté, je me sens lasse

Hier encore, j'étais princesse
Voyez ce qu'il a fait de moi

A mes amours, a mes amours,
Regardez - moi bien, je reviens de guerre,
A mes amours, a mes amours,
Ce soir, je vous le jure c!est la dernière

Pour mes amours, pour mes amours
J'ai trop souvent payé le prix des larmes
A mes amours, a mes amours,
Il me faut maintenant rendre les armes.

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Anlamadım Gitti متن آهنگ


Ağlar mı güler mi
Sevmez yoksa sever mi
Kalır mı bilmem ki
Yoksa kaçar gider mi.

Aşk dolu gözleri
Sorsam huyu güzel mi
Doğruyu söyler mi.

Melek yoksa şeytan mı
Yalan mı rüyada aldatan mı
Çocuk mu değil mi
Çok bilmişin biri mi.

Böylesi değilse
Aklım hiç ermez diye
Aldırmam kimseye
Yanılsam bile bile.

Çıkar yol hangisi
Sevmek sevilmek mi
Sarhoşluk mu içki mi
Anlamadım gitti.

Çıkar yol hangisi
Sen mi sensizlik mi
Yaşamak mı ölmek mi
Anlamadım gitti.

Melek yoksa şeytan mı
Yalan mı rüyada aldatan mı
Çocuk mu değil mi
Çok bilmişin biri mi.

Böylesi değilse
Aklım hiç ermez diye
Aldırmam kimseye
Yanılsam bile bile.

Çıkar yol hangisi
Sevmek sevilmek mi
Sarhoşluk mu içki mi
Anlamadım gitti.

Çıkar yol hangisi
Sen mi sensizlik mi
Yaşamak mı ölmek mi
Anlamadım gitti.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Arada Sırada متن آهنگ


Dünya farkında sen değilsin
Bensiz aşkınla kalma böyle
Kim var karşımda? Sen değilsin
Bittin aslında ben de öyle
Duyamadım aşktan ara sıra
Birkaç yeni kelime yine de

Arada sırada aklıma geliyor
Geldiği gibi de gitmeyi bilmiyor
Kalbime gömülen emin olma diyor
Beni öldürüyor kendisi yaşıyor

Arada sırada aklıma geliyor
Geldiği gibi de gitmeyi bilmiyor
Kalbime gömdüğüm emin olma diyor
Bana gün dediğin akşamı buluyor

Aşklar faslında tek deliydim
Sende tam varken, bende gölge
Hayret aslında sen bilirdin
Sustun karşımda ben de öyle

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ara Sıcak متن آهنگ


Çok mu şey istemiş olurum senden bilmem.
Zaten hep çok isterim ben azla yetinmem.
Başka bir hayat var dışarıda ama sensiz.
Şöyle bir hava alsam da gelsem..
Ya da gelmesem..

Kuş havalandı kaçış mübahtır,
İntikam soğuk bazen ara sıcaktır.
İçimdeki okyanusta aşksız yüzmesi tehlikeli ve yasaktır.
Beni ben bile tutamadım hayat boyu elimde.
Her geliş sebebim aşk, geri dönüş mazeretimde...

Çok mu şey istemiş olurum senden bilmem
Zaten hep çok isterim ben azla yetinmem.
Başka bir hayat var dışarıda ama sensiz.
Şöyle bir hava alsam da gelsem..
Yada gelmesem..

Kuş havalandı kaçış mübahtır,
İntikam soğuk bazen ara sıcaktır.
İçimdeki okyanusta aşksız yüzmesi tehlikeli ve yasaktır.
Beni ben bile tutamadım hayat boyu elimde.
Her geliş sebebim aşk, geri dönüş mazeretimde...

Ajda Pekkan آژدا پکان - Aşka İnanma متن آهنگ


Aşka inanma aşka inanma
Yanılır yanar gönül yanar aldanma
Her yudumunda ayrı tat var ya
Zehir olur bazen dünya bazen cennet ya.

Ne olurdu dönsen yanıma gelsen
Bir sarılsam doya doya hasret gidersem
Üç günlük dünya üç günlük dünya
Neye yarar yaşanmazsa
Yaşamadım deme sonra
Herşey gibi o da yalan
Hele aşka hiç inanma.

Aşka inanma aşka inanma
Yanılır yanar gönül yanar aldanma
Her durapında acık yükler ya
İçine işler canım ölsen çıkmaz ya.

Ne olurdu dönsen yanıma gelsen
Bir sarılsam doya doya hasret gidersem
Üç günlük dünya üç günlük dünya
neye yarar yaşanmazsa
Yaşamadım deme sonra
Herşey gibi o da yalan
Hele aşka hiç inanma.


 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Aşk Budur متن آهنگ


Bazen bir bakışta başın döner
Böyle başlar sevgiler
En güzeli sanki buymuş gibi
Birden seni sarhoş eder

Gözler konuşunca kalbin durur
İşte aşk budur
Aklı başından gider kaybolur
İşte aşk budur

Samanlık seyransa sevenler mutluysa
Aşk budur
Sen ondan kaçsan da arar bulur
Aşk budur

Daldan dala gezer konar gönül
En sonunda uslanır
Kim demiş çirkindir günahkârdır
Sevildikçe melek olur

Gözler konuşunca kalbin durur
İşte aşk budur
Aklı başından gider kaybolur
İşte aşk budur.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Aşk Oyun Değil متن آهنگ


Aşk deyip de geçme sevgilim
Aşk başlı başına bir sanat
Bir tatlı cümleyle geçmiyor
Geçmiyor hayat

Kendinden bir şeyler vermezsen
Paylaşmayı eğer bilmezsen
Mutlu düşlerindeki gibi
Geçmiyor hayat

Aşk oyun değil
Her gün yeniden
Yaratılmalı sevgi dediğin

Aşk oyun değil
Bir ömür boyu
Yaşatılmalı her aşk dediğin

Aşk deyip de geçme sevgilim
Aşk başlı başına bir sanat
Böyle boş sözlerle
Geçmiyor hayat

Dünyada yalnız bahar mı var
Yağmuru var fırtınası var
Hep böyle hayalle
Geçmiyor yıllar.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Aşk Oyunu متن آهنگ


Senle gezerken seni severken
Ne mesuttum bilsen
Deniz ve güller aşkımı süsler
Sen bir geri gelsen.

O eski şarkımızı
Beraber yine senle
Söylesek gel sevgilim

Gözlerimde sen sözlerimde sen
Ne yalnızım bilsen
O solan gülde her yeni günde
Seni bulabilsem.

Geçmeden günlerim gel
Sevincim neşemle sen
Gülelim eğlenelim.

Gönül oyunu bir kumardır bu
Bbir kazanabilsem
Bir yıldız kartı solar oynardı
Kaybeden ise ben
Zamanla elbet geçer
En büyük aşklar bile
Sana da güle güle.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Asla متن آهنگ


Bu güneşsiz günlerde
Gayretler içindeyim
Bin türlü biçimdeyim sensiz
Gecenin her yerinde
Evvel zaman içinde
Yolunu kaybetmiş gibi sensiz
Sokağından geçiyordum
Daha birkaç gece önce
Işıklar sönmüştü yine
Bir yabancının peşinden
Koştum bir keresinde
Sevgilim diye diye
Asla
Asla deme asla
Asla
Asla demem asla
Beni sen yaktın
Sen topla
Kendin gel
Kendin kurtar aşkım
Kalbimi bu yerlerden
Bu kadersiz
Kalbim sensiz
Yorgun düştüm
N'olur bir şey söyle - na - na - na - na -
Ahdım var ölmem de
Yalnızlarda sensiz.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Atlı Karınca متن آهنگ


Atlı karınca dönüyor dönüyor
Dünya durmadan dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin

Çiçekler güneşe dönüyor dönüyor
Gurbet yolcusu dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin.

Bir haberde mi gönderemezdin
Hiç değilse bileyim sen neredeydin
Yoksa sen sen kalpsiz miydin
Yoksa kalbin elbet dönemezdin.

İçmişim başım dönüyor dönüyor
Ayrılanlar hep dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ay Doğarken متن آهنگ


Ay doğarken yavaş yavaş
Uyanır içimdeki bütün eksi duygular
Isınırım içerken, ay doğar

Ay doğarken yavaş yavaş
Bulanır bütün sular
Ağarır karanlıklar
Yüzünü hatırlarım, ay doğar

Bir ses gelir yavaş yavaş
Konuşur sanki dağlar
Ellerim ellerini
Kollarım seni arar, ay duyar

Herkes gider yavaş yavaş
Çekilir uzaklara garip yalnızlığına
Ben içer ben ağlarım, ay ağlar

Kurur gözlerimde hep yaşlar
Ağlamak neye yarar
Bilirim ki içinde
Her gece bir ay doğar
Her gece bir ay batar.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ayıpsın Ayıp متن آهنگ


Buraya kadardı, canıma tak etti
E içime fenalık aman be yetti
Sinemaya gitme sokakta dolaşma
Telefona da bakma E yeter be, a a

Kölemiyiz abi buda aşkmı yani
Nede acayipsin medeniyet hani
Hadi düş yakamdan gelme arkamdan
Kenardan kenardan dandirindin din din dan
Eeeeee stop ! Konuşmaa !

Şaşırdın artık iyice şaşırdın
Kendine gel sabrımı taşırdın
Dır dır, vır vır, zır zır, hır hır
Sonunda keyfimi fena kaçırdın

Kölemiyiz abi buda aşkmı yani
Nede acayipsin medeniyet hani
Mini mini giyme kolonya sürme
Oturma kalkma konuşma e öl be
Oooof...ayıpsın ayıp oooof...


E anladık yakışıklı ve hoşsun
Kılık kıyafet yerinde de boşsun
Benim için farketmez yeterki gönüller coşsun coşsun

Usanmadın mı daha oyunlardan,
E ne farkımız kaldı koyunlardan
Kelimeler zaten üç yüz tane
Al onları dilediğin gibi kullan
Hadi canım bu kadarda zor değil hayat
Bu numaraların hepsi inanki bayat

Bu duruma göre sen
İyisimi yeniden işi gücü bırakta rüyaya yat
Oooof...ayıpsın ayıp oooof...
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Aynen Öyle متن آهنگ


Bugün takvime baktım
Yaprağını kopardım attım
Seni tanıyacağımı bilseydim
Yapar mıydım (atar mıydım)
Unutma bugünü bu tarihi
Bu aşkımızın ilk sahnesi
Yüreğime indi perdesi
Aynen öyle aynen öyle

Unutma bu günü bu tarihi
Kelimelere sığmaz tarifi
Dize getirdim talihi
Aynen öyle aynen öyle
Kalem yazar tükenir
Kader yazar tükenmez
Tükenmesin sevgimiz
Aynen öyle aynen öyle
Hemen koşa koşa evime gittim
Evimin altını üstüne getirdim
Tarih burada kader burada
Yaprağında
Aynen öyle aynen öyle.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ayrılık Ateşi متن آهنگ


Geceleri yakıyor en çok niye bu ayrılık ateşi
Yine bana uyumak haram görmeden güneşi
Maziyi hatırladım iki büyük soru hazırladım
Birazcık yüreği varsa bulun bana o kalleşi
Bu gece bir fırtına kopacak
Belki zaman bile duracak
Sen şöyle bir geç
Hayat hesap soracak
Yeni başlıyor daha film
İzlemeye başla güzelim
Ben çıktıysam yola
Büyük giderim
Hazırım ben her sona
Gelelim esas konuya
Kaçıyor hayat elimden bağıra çağıra
Geceleri yakıyor en çok niye bu ayrılık ateşi
Yine bana uyumak haram görmeden güneşi
Maziyi hatırladım iki büyük soru hazırladım
Birazcık yüreği varsa bulun bana o kalleşi

Ajda Pekkan آژدا پکان - Babylone, Babylone متن آهنگ


Écrasant les collines de Rome
Couronnée de mille colonnes
Verte et amère comme une pomme
Dans l'estuaire de l'hudson

Babylone babylone
La nouvelle babylone
Dans l'estuaire de l'hudson
Babylone babylone
La nouvelle babylone
Dans l'estuaire de l'hudson
Babylone

Mosaïque de chairs d'homme
qui s'échangent, vendent ou se donnent
Doucement ton vieux nom résonne
Près de la mer qui frissonne

Je veux un grand lit à colonnes
Tout au coeur de babylone
Et qu'on dise à tous les hommes
Elle t'attend à babylone.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Baksana Talihe متن آهنگ


Gel bana sor bana sevgi bu mu diye
Girsene kalbime düşmüşken elime
Boş veren boş gezen olsan da bana ne
Ben sevemem kimseyi senin yerine

Baksana talihe mal verir kimine
Seni vermiş benim gibi birine
Aşk dağıtır gibisin ya hani bana
Gel bu gece kalmasın yarına

Sar beni sarmala verme başkasına
Kördüğüm ol benimle sakın açma
Baksana talihe gülme deli diye
Akıl ermez bu gönül işine

Yandı yandı içim yandı
İçti aşkı kanmadı
Kalbimin istediğini
Almak nasip olmadı.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bambaşka Biri متن آهنگ


Sardı korkular gelecek yıllar
Düşündüm sensiz nasıl yaşanacaklar
Gözlerimde canlanıca yaptığın haksızlıklar güçlendim...
Herşey bambaşka olacak

Döndün bak geldin şimdi
Bugünü aslında nasıl sabırla bekledimdi
Seni yalvarırken görmek seni ağlatabilmek
Geçmişi senden geri almak bütün ümidimdi

Olmaz artık kapı açık
Arkanı dön ve çık istenmiyorsun artık
Bir zamanlar sen de bana acımadın
Yalnız kaldım yıkılmadım ayaktayım

Oh yaşadım yaşıyorum
Başım yukarda meydan okuyorum hayata ve sana
Gönlüm doluyor aşkla barıştım bak hayatla
Başladım yaşamaya hey hey

Şimdi gel de gör beni bambaşka biri
Topladım dağılan kalbimin her köşesini
Ardından ağlayan o zavallı kız nerede şimdi
Gel gör beni

Sevenlere vereceğim sevgimi herşeyimi
Bugünü aslında nasıl sabırla bekledimdi
Seni yalvarırken görmek seni ağlatabilmek
Geçmişi senden geri almak bütün ümidimdi

Olmaz artık kapı açık
Arkanı dön ve çık istenmiyorsun artık
Bir zamanlar sen de bana acımadın
Yalnız kaldım yıkılmadım ayaktayım

Oh yaşadım yaşıyorum
Başım yukarda meydan okuyorum hayata ve sana
Gönlüm doluyor aşkla barıştım bak hayatla
Başladım yaşamaya hey hey
Şimdi gel de gör beni bambaşka biri
Topladım dağılan kalbimin her köşesini
Ardından ağlayan o zavallı kız nerede şimdi
Gel gör beni

Sevenlere vereceğim sevgimi herşeyimi
Bugünü aslında nasıl sabırla bekledimdi
Seni yalvarırken görmek seni ağlatabilmek
Geçmişi senden geri almak bütün ümidimdi

Olmaz artık kapı açık
Arkanı dön ve çık istenmiyorsun artık
Bir zamanlar sen de bana acımadın
Yalnız kaldım yıkılmadım ayaktayım

Oh yaşadım yaşıyorum
Başım yukarda meydan okuyorum hayata ve sana
Gönlüm doluyor aşkla barıştım bak hayatla
Başladım hey yaşamaya hey hey.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bana Dönme Bir Daha متن آهنگ


Gönlündeki sevgili ben değilsem
Bana dönme bir daha
Gözyaşların da yetmez bu defa

Zor günümde yanımdaki sen değilsen
Bana dönme bir daha
Gözyaşlarım da yetmez bu defa

Bir bilmece gibiydik ikimiz
İçimizdeki sevgi değil bir başka duygu
Bir korku, bir tutku, bazen fırtınalı bir deniz
Bazen bir cennet bahçesinin yorgun gecelerinde.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bang Bang متن آهنگ


I was five and he was six
We rode on horses made of sticks
He wore black and I wore white
He would always win the fight

Bang bang he shot me down
Bang bang I hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang my baby shot me down

Seasons came and changed the time
And I grew up I called him mine
He would always laugh and say
Remember when we used to play

Bang bang I shot you down
Bang bang you hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang I used to shoot you down

Music played and people sang
Just for me the church bells rang

Now he's gone I don't know why
And till this day, sometimes I cry
He didn't even say goodbye
He didn't take the time to lie

Bang bang you shot me down
Bang bang I hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang my baby shot me down

Söz : Sonny Bono & Müzik : Sonny Bono

Ajda Pekkan آژدا پکان - Başkasını Tanımam متن آهنگ


Hayra yorma rüyayı
Pembe görme dünyayı
Yağmur çamur kar kış bahar
Daha daha neleri var.

Herşey balkaymak değilki
Bunun bir de acısı var
Yaşamaya bak doya doya
Hayat değmez ağlamaya.

Aradığın o aşk bende
Yıllardır aklım hep sende
Gözümü açtım seni gördüm
Başkasını tanımam.

Bazen sarhoş deli başıboş
Bazen kuytu köşede loş
Bana sen sevdiğini söyle
O an olsun içim bir hoş.

İster bir gün ister bin yıl
Benim için farketmez.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ben Bir Köylü Kızıyım متن آهنگ


Ben bir köylü kızıyım
Gönlümden yaralıyım
Derdimi anlatırsam
Yürekler acısıyım.

Vuruldum ben bir gence
Kömür gözlü pek ince
Kalbimi çaldı gitti
Beni böyle mahvetti.

Yalnız kaldım gurbette
Aşkın hala dillerde
Ağlarım ben halime
Bu yabancı illerde.

Hiçkimsem yok yalnızım
Tek dostumdur bu sazım
Onu çalar söylerim
Ondan derman beklerim.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Beni De متن آهنگ


Beni de düşünceler alır birden
Korkutur hep gelecekten
Ve hergün yeniden yaşadığım sevginden
Uzun sürmez hemen geçer yeşerir içimde sevgiler
Anlıyorum bugün dünden daha güzel

Beni de bir garip yalnızlık sarar
Yanımdadır hatıralar
Ağlamak istemesem de titrer dudaklarım
Çıkarım sokaklara karışırım insanlara
Yeniden yaşamaya başlarım

Mantığım duygularım birbiriyle savaşır
Bilmem ki en sonunda kim kazanır
Günü gününe uymayan
Aradığını bulamayan
Her zaman kaybeden ben miyim yoksa.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Benimdir Müzik متن آهنگ


Yalvarsan da bana sen şimdi
Unutmuşum derim ismini
Sonunda öğrendi boşuna güvendi
Benimdir müzik

Kopardın herşeyi yerinden
Vazgecemem ki kendimden
Sonunda öğrendi en güzelini secti
Benimdir müzik

Dedikodular bitmişken
Herkes yoluna gitmişken
Sonunda öğrendi en güzelini secti
Benimdir müzik.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bense Hiç Korkmadım متن آهنگ


Arkasına saklandığın anlaşılmaz duyguların
Korktukların ve bıraktıkların yalnış insan
Yalnış zaman sevmeyi unuttuklarınla geçiyor zaman
Ne bir ödül ne saf kaldım ne üzüldüm ne taç taktım
Ne yürüdüm nede adım attım belli olmaz durur zaman
Anlarsın belki de o an niye yalnız kaldın bense hiç korkmadım
Duygularımdan ben hiç kaçmadım sevgimi saklamadım
Arkasına saklanmadım yalanların gizli durur duyguların
Belli değil korkuların yaptığın sonra bıraktıkların
Doğru insan doğru zaman kendinle yalancı ve yalnız
Geçiyor zaman aynadaki yabancıydın gölgeni ise dostun sandın
Hem üşüdün hemde yarım kaldın belli olmaz gelir o an
Anlarsın sende o zaman ne çok yalnız yaptın

Ajda Pekkan آژدا پکان - Ben Yanmışım (Feat. Ozan Çolakoğlu) متن آهنگ


Sen gideli söndü neşesi, sevinci sabahların
Bir daha o aynı tadı olmadı akşamların
Yalnızlığın o buz gibi koynunda geceleri
Ben hep seni, hep senin adını sayıkladım

Zamanla alışır, unuturum dedim
Meğer yanılmışım
Senden sonra kendi yoluma gidemedim
Ben sana takılı kalmışım
Bir aşk gider yenisi gelir dedim
Meğer aldanmışım
Senden sonra hiç sevmedim, sevemedim
Ben yanmışım ki ne yanmışım

Sen gittin de
Seni benden alabildin mi sandın?
Kalbimde hâlâ
Yeri baş köşede her hatıranın
Ne yaptıysam olmadı
Sevgilim unutulamadın
Ben hâlâ delin
Ben hâlâ senin tutsaklın

Nasıl gözümde tütüyor o güzel yüzün bir bilsen
Hangi yöne baksam her yerde, her şeyde sen
İçim kıyamet yeri sen gittiğinden beri
Bu ayrılığın altından kalkamadım ki ben

Ajda Pekkan آژدا پکان - Beyaz Ev متن آهنگ


Burdan geçerken seni ararım nedense
Durur gözlerim o beyaz evin bahçesinde
Hergün yüzünde aynı hüzünle gizlensen de
Mutsuzluğun beni çağırıyor gel diye

Dursam yanında tanımazsın ki görünce
Nerden bilirsin sevdiğimi gönüllerce
Oysa yakından sana dokunsam ben kendimce
Bir de konuşabilsem neler söylerdim dinle

Acı var gözyaşında topla ver bana
Bir de gülen gözlerle bak dünyaya
Unutman için zaman katsam sana
Ölümsüz yaşam varsa bulsam sana
En güzel yıllarımı saklasam en sona.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bilmece Bildirmece متن آهنگ


Bilmece bildirmece
Bulursun düşününce
Ders olsun bu sizlere
Çözelim beraberce.

Bil bakalım ben kimi gördüm
Bugün tenhalarda gezerken
Sevişenler kimdi sarılmış elele
Ben oradan geçerken.

Bilmece bildirmece
Bulursun düşününce
Kimdi aşıklar sevgilim
Çözelim beraberce

Sana kızmadım ki
Bugüne kadar da hiç ağlamadımsa
Bana sormadın ki
Bil bakalım kimdi benim yanımdaki şimdi.

Bu gece geç kaldın
Uyudun uyandın şimdi hatırladın
Yalan söyleme boşuna üzülme
Seni artık anladım.

Bilmece bildirmece
Bulursun düşününce
Ders oldu bu sizlere
Çözüldü birdenbire.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bilsen Sevgilim متن آهنگ


Bilsen sevgilim
Ne kadar şu kalbim
Sızlıyor aniden
Seni bir yerde görsem
Yine de boynumu sana karşı eğmem
Hayat devam eder yolumdan giderim
Hiç sanma sakın sensiz yaşayamam
Hiç sanma sakın sensiz yapamam
Unutmaki sen son aşkım değilsin
Bir başkasıyla yeniden başlarım

İnan artık seni ben sevmiyorum
İnan artık seni ben istemiyorum
O eskidendi artık hepsi bitti
Sensiz de çok iyi geçiniyorum
Düşünsem üzülsem pişman da olsam
Vazgeçemem asla bu fikir bu karardan
Seni hatırlatan seni anlatan
Herşeye veda veda ediyorum.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Anda متن آهنگ


Bir anda değişti dünyam
Bir anda değişti herşey
Yepyeni bir insan oldum
Bir anda dostum bir anda

Eskiden böyle gülmezdim
İlk defa güldü gözlerim
Bir anda sevdim dünyayı
Bir anda dostum bir anda

Gizli bir heyecan varmış yağmurda
Gökte yıldızlar yanıp sönermiş durmadan
Meğer en güzel mevsim baharmış dünyada
Bilmezdim aşık olmadan

Bir anda başladı hayat
Mutluluk neymiş anladım
Yepynei bir dünya buldum
Bir anda dostum bir anda

Eskiden böyle miydim ben
Zevk almazdım hiçbirşeyden
Bir anda değiştim gördün
Bir anda dostum bir anda

Bir çocuk gibi oynamak kırlarda
Şarkı söylemek içimden geliyor her an
Meğer böyle bir duyguymuş sevmek dünyada
Bilmezdim aşık olmadan.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Başka Aşk متن آهنگ


Ben ne zaman ki senin eline değdim
Bir ateş bir kor bir kül şu bedenim
Ne varsa yaktın yok ettin benliğimde
Kör bir kuyuda yalnızca senin tenin

O anda ben benim dünyamdan kovuldum
O anda ben boşluklara mahkum oldum
Sen... Sen aslında kimsin nesin
Ben yok oldum
Artık bana ne ölüm var ne de doğum
Şeytan melek, günah sevap, doğru yanlış
Anlamı yoksa
Bu aşk başka bir aşk.

Ben ne zaman ki düştüm o gözlerine
Ne ışık kaldı ne bir umut içimde
Ne gökyüzü ne yıldızlar ne de güneş
Her ne varsa artık senin hapsinde
O anda ben...

Ben ne zaman duydum ki kokunu içimde
Ne anım kaldı ne de başka bir zevk
Ne bir çiçek ne de şu dağlarda ahenk
Sen oldun olalı kalmadı başka bir renk
O anda ben...

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Dost Bulamadım متن آهنگ


Seyyah oldum şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımca okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

İki elim gitmez oldu yüzümden
Ah ettikçe yaşlar gelir gözümden
Bir sır bu gördüm kendi özümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk
Tükendi daneler kalmadı azık
Yazık şu geçen ömre yazık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kul Himmet üstadım tufana dalan
Gidenler gelmiyor bir haber alan
Çok giyindim çok kuşandım bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Dünya Ver Bana متن آهنگ


Gördüm, duydum, yaşadım
Sorma sakın ne anladım
Dost kimdi bana
Kimdi düşmanlarım

Sevgi buldum sakladım
Tam gülecekken ağladım
Durmadı zaman
Nerde o anlarım

Bir dünya ver bana
Gün batınca kararmayan
Bir toprak ver bana
Düşman eli uzanmayan

Bir insan ver bana
Nefret hissi bulunmayan
Bir toplum ver bana
Seni benden ayırmayan

Eskiler anlatırlar
Bize ne tatlı masallar
Çocukluğum gibi
Kaybolmasınlar

Nerde şimdi o yıllar
Nerden geldi bu acılar
Her yoksul gibi
İsterdim sorsalar
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Garip Yolcuyum متن آهنگ


Bir garip yolcuyum hayat yolunda
Yolunu kaybetmiş perişanım ben
Mecnun misali gurbet ellerde
Ümitsiz sevginin kurbanıyım ben
Yalan dünya herşey bomboş
Hancı sarhoş yolcu sarhoş
Bir gün gibi sanki geçti seneler
Ümidim kayboldu perişanım ben
Alın yazımmış hayat yolunda
Ümitsiz sevginin kurbanıyım ben
Yalan dünya herşey bomboş
Hancı sarhoş yolcu sarhoş

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Gece Sahnede متن آهنگ


Gel
Ne olur fazla zaman geçmesin
Sahnelerde perde inmeden
Ve ışıklarım sönmeden

Gel
Ne olur fazla zaman geçmesin
Alkışlayan eller dinmeden
Ve şarkımlarım bitmeden

Bazısı yağmurda ölmek ister
Kimi güneş varken
Bazısı yalnız, huzur içinde
Yatakta uyurken

Şimdi ben bu sahnelerde ölmek istiyorum
Evet ben bu sahnelerde renkli ışıklar altında
Veda etmek en güzeli alkışlar içinde
Orkestra eşliğinde bir gece sahnede

Gel
Ne olur fazla zaman geçmesin
Özellikle salon doluyken
Hayranlarım ayaktayken

Gel
Ne olur fazla zaman geçmesin
Seninle ben bu son galamda
Dans edelim bir şarkımda

Yaşantım hep böyle geçti benim
Sahneler benim evim
Herkes gibi ölmek için bir yeri
Son bir evi varsa

İşte ben bu sahnelerde ölmek istiyorum
Evet ben bu sahnelerde renkli ışıklar altında
Veda etmek en güzeli alkışlar içinde
Orkestra eşliğinde bir gece sahnede
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Gün متن آهنگ


Söz ver beni özlersen eğer
O an beni ara
Sor rüzgârlara akan sulara
Sahile vuran o bembeyaz dalgalara

Bir gün beni özlersen eğer
O an beni ara
Sor rüzgârlara akan sulara
Al beni de yanına

Benden uzakta olsan da
Eski mutlu günleri
Çoktan unutmuş olsan da

Zaman geçse de
Bir biz kalsak şu dünyada
Koşardım ben sana kollarına

Bir gün gelirsem aklında
O an beni ara
Sor rüzgârlara akan sulara
Al beni de yanına
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Günah Gibi متن آهنگ


Bir sayfa kopuyor zamandan
Ayrılırken sen yanımdan
Bu aşkın daha en başından
Korkuyordum ben sonundan

Bir günah gibi gizledim seni
Kimse görmedi seninle beni
Ağlarken içim güldü gözlerim
Bir günah gibi gizledim

Ne bugün ne de yarından
Beklediğim ne kaldı
Beni o gün senden kıskanan
Resimler de sarardı

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Gün Unutmak İstersen متن آهنگ


Bir gün unutmak istersen
Kaçamazsın gözlerimden
Yarınlar gelir peşinden
Geçemezsin sen sevgimden

Bir kere darılsam yeter
Bendeki bu aşkın biter
Nasıl sevgi gittikçe sev der
Kendi gelen kendi gider

Beni gördüğün yerde dolaşma
Tatsız geçmiş günleri anımsa
Rastlaşırsak bile selamlaşma
Mutsuzsam da arama

Dolsun boşalan yerim şimdiden
Sonra çok çekersin sen kalbinden
Silemezsin anıları birden
İzler kalır benden

Neler görmüşüz biz neler
Ben unutamam diyenler
En sonunda sevgililer
O an yabancıdan beter
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Hata متن آهنگ


Veda etmeden son defa
Dolar yıllar gözlerime
Yalan dolu yıllar
Yaşar hala benimle

Unutmak kolay değil
Nefret geçse yerine affetmek zor kelime
Yakışmıyor dilime
İnsan alışır zamanla korktuğu yalnızlığa

Kalsam da bir başıma yeterim kendi kendime
Ya sen sevmeyi bilmeyen
Neden sevildikçe kahreden
Oysa pişmanlığı bir denesen

Bilsen neler alırdın benden
Bir hataydı belkide yasanması gereken
Silinecek zamanla her şey günün birinde
Acılar dinse bile izler kalır derinde

Aşık olursam bir daha yenilmem hislerime
Dönerim yol yakınken geç olmadan gizlice
Ya sen sevmeyi bilmeyen
Neden sevildikçe kahreden

Oysa pişmanlığı bir denesen
Bilsen neler alırdın benden
Bir hataydı aşkımız yaşanmaya değmeyen

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Köşede Yalnız متن آهنگ


Aklımı aldın aldın gitti
Aşkımı verdim attın gitti
Tut tut tut tut kalbimi
Tut tut tut tut kalbimi
İsterim geri

Bekletirsin hep gelen olmaz
Kapını çalsam açan olmaz
Tut tut tut tut sözünü
Tut tut tut tut sözünü

Anahtarsız kilit miyim
Kurulmayan bir saat miyim
Ben sahipsiz bir ev miyim
Ben neyim, söyle ben neyim

Rüyasız uykular gibi
Gündüzlerim gece sanki
Kimsesizim sensizken inan ki

Bir köşede yalnız kaldım

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Masal Anlatsam متن آهنگ


Bir masal anlatsam sana kollarımda
Şu benim dünyamda seni rahatlatsam
Bir masal anlatsam hem de bulutlarda
Ve sen de insansan bana

Rengarenk ülkemde batmayan güneşe
Kanatlanıp uçsam seninle
Bir inci denizinde bir mercan evinde
Sevişebilsek birlikte

Bir masal anlatsam sıcacık yuvamda
Isıtsam uyusan o hayal dünyamda
Bir masal anlatsam herşeyi unutsan
Kendini bıraksan bana

Bir masal anlatsam ve ben de inansam
Bana olan aşkına

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Tek Şey متن آهنگ


Ne yaş günü ne bir ödül
Özel bir gün değil bugün sebebi yok
Ne armağan, ne de tören
Buna neden arama sen inan ki yok

Bu ne son gün, ne de ilk gün
Gelip geçen o günlerden hiç farkı yok
Bu ne veda, ne merhaba
Doğal öylesine bir gün kutlanan yok

Bir tek şey bugün geçerli
Yalnızca seni ne çok sevdiğim
Bir tek şey bil ki önemli
Yalnızca seni ne çok sevdiğim

Ne bir nişan, ne de bayram
Bugün süslü giyinmeye bir neden yok
Ne yaz güneşi ne de içki
Başka etken olmasına hiç gerek yok



 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bir Yabancı Gibi متن آهنگ


Bir aşkı besteledik ikimiz
Çalındı söylendi de bitti mi
Kök topraktan ayrılamaz derdin
Söküp attın mı yoksa sevgimi

Gidiyorsun bir yabancı gibi
Elinde paramparça anılar
Bir yanda hiç yaşanmamış sanki
Harcanan savrulan yıllar

Hasret yakınca içini belki
Gözlerinde bin pişmanlık seli
Döneceksin er geç bir gün geri
O eski sevgili gibi

Kolay değil hatırlamak şimdi
Unutulan ne güzel sözlerdi
Bu dönüşle mutluyum desem
Yalan yalan kalbim affetmedi

Ayrılık kaçmaktır çözüm değil
Özlem peşinden gelir bunu bil
Bensiz de yaşadın hayli zaman
Dönme hiç yolumdan çekil
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bitsin Bu Sevda متن آهنگ


Kapımı çalma bir daha
Bitti bu sevda
Gelme bir daha ah arama
Zor da olsa elvada

Bana mektuplar yazma
Yine masallar aynı laflar
Ah aynı yalanlar
Yeter artık yeter

Bu kavgalar bu oyunlar
Elveda sana
Senin ardından
Yıkılıp ağlarım sanma

Bile bile hata yaptın
Sus konuşma
Sanma sanma ah unutmam
Sanma sensiz ah yaşayamam

Aşık olursam bir başkasına
Hiç ağlama
Gözlerim yollarda
Seni beklerim sanma

Belki bir gün yalnız kalırda
Özlerim sanma
Bir adım bile atmam peşinden
Hiç unutma hiç ağlama
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Boş Sokak متن آهنگ


Hiç niyetim yoktu,
Ben maziye dönüp seni anıp düşünmeye,
Eski bir şarkının o an birden,
Geldiğini duydum penceremden,
Koştum birden koştum,
Baktım hemen,
Seni aradım hep penceremden,
Gözlerimde yaşlar birden coştu,
Fakat ne yazık ki sokak boştu.
Lalalala lalallala lalalalallla
Fakat ne yazık ki sokak boştu.
Gözlerim dolaştı,
Bir bir bu yollarda,
Aradım seni her köşe başında,
Kalbim ağlarken,
Ahh ne yazık ki,
Beklide sen, sen başka kollarda.
Kapandı pencerem şarkım sustu,
Artık o kalbimde çalıyordu,
O eski hislerim tekrar coştu.
Fakat ne yazık ki sokak boştu.
Lalalalaa lalalallaaal laaaalalalal
Fakat ne yazık ki sokak boştuuuuuuu.
Lalallalaaa lalalalalalalal lalalaaallalaalalaalal...

Ajda Pekkan آژدا پکان - Boş Vermişim Dünyaya متن آهنگ


Temmuz Ağustos Eylül her mevsimde durma gül
Hayat inan çok kısa belki çıkmayız yaza
Boşvermişim boşvermişim boşvermişim dünyaya
Ağlamak istemiyorsan sen de boşver dünyaya

Ahmet Mehmet Süreyya hepsi boş hepsi hülya
Bir gün hayat bitecek dersin görmüşüm rüya
Boşvermişim boşvermişim boşvermişim dünyaya
Ağlamak istemiyorsan sen de boşver dünyaya

Aldatırlar aç gözünü unut artık geçmiş dünü
Her akşam ayrı güzelle sen de geçir her gününü
Boşvermişim boşvermişim dünyaya ben boşvermiş
Vallahi aldırmıyorum elalem ne söylermiş

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bu Bahar متن آهنگ


Bir dal uzat bana
Sarılsam sevgiyle bu baharda
Öyle bir gün yaşat ki sen
Anı kalsın tüm doğaya
Bir dal uzat bana
Yeşersin elimde sevgimizle
Ant içsin yapraklar
Anmaya bu aşkı her bahar
Doyamam seninle olmaya
Erir geçer sanki zaman yanında
Dokunmasın bize kimse
Kalalım biz baş başa

Sevdanla sar götür uzaklara
Kalmasın izler dünden yarınlara
Her bir an değsin binlerce yıla
Aşık ol yeniden bana sen bu bahar
Sevdanla sar götür uzaklara
Kalmasın izler dünden yarınlara
Deliler gibi sev sakla koru beni
Kollarında bu bahar

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bu Gece متن آهنگ


Bu gece çok şeyler olacak
Boş kalpler aşkı bulacak bu gece
Bu gece bir yıldız kayacak
Dilekler gerçek olacak bu gece

Bu gece özlenen gece
Yıllardır beklenen gece
Bu gece eğlen delice
Herşey boş bitmeden bu gece

Gözler konuşacak bu gece
Diller buluşacak bu gece
Çiftler yapışacak, tenler tanışacak
Kalpler tutuşacak bu gece

Hisler gelişecek bu gece
İnançlar değişecek bu gece
Kirpikler öpüşecek, saçlar sevişecek
Kalpler birleşecek
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Bu Ne Biçim Hayat متن آهنگ


Her kalbin bir aşk hikayesi vardır
Benim hikayemse çok acıklı
Bir tek sevdiğim elimden gitti
Dinleyin bu hayat ne acı

Bu ne biçim hayat dünyada yok rahat
Yeni bir aşk bul eskisini sen at
Ölsen de ölmesen sevsen de sevmesen
Olacak bir gün hepsi kabahat

Bana çok sevdiğini söylemişti
Hayat olmaz sensiz demişti
Bir baktım ki bana yüz çevirdi
Kalbini başkasına verdi

Bu ne biçim hayat dünyada yok rahat
Yeni bir aşk bul eskisini sen at
Ölsen de ölmesen sevsen de sevmesen
Olacak bir gün hepsi kabahat

Ajda Pekkan آژدا پکان - Can Gidiyor متن آهنگ


Ortda bir şey yokken var gibi
Elleri yakın dururken yok gibi
O beni bir an bazen sever gibi
O beni bir an bazen iter gibi

Gözleri benle doluyken boş gibi
Bir yanarken diğeri sönen mum gibi
O beni ir an bazen yaşar gibi
O beni bir an bazen aşar gibi

Can gidiyor, canım gidiyor
Canımın içi hayat bitiyor
Göz göre göre ona yanıyorum
O da bunu çok iyi biliyor

Ajda Pekkan آژدا پکان - Canın Sağ Olsun متن آهنگ


Dediler gidiyor yine o dediler
Dönmüyor geriye dediler
Kalbim boşver aldırma
Bi kere de beni dinle dediğim olsun
Aşk bi kere de bende yerini bulsun
Kalpten atmak seni son yeminim olsun
Dönmezsen dönme canın sağolsun,
Sevmezsen sevme canın sağolsun..
Kolay olmadı seni bağlamak
Ardından son kez ağlamak
Duydum ki sen cok mutlusun canın sağolsun,.
Kolay olmadı seni bağlamak
Ardından son kez ağlamak,
Hayat güzel sen doğrusun
Canın sağolsun..

Ajda Pekkan آژدا پکان - Çapkın متن آهنگ


Çapkın çapkın
Dün akşam sen yine beni atlattın
Ben beklerken kimbilir
Kimlerle beni aldattın

Çapkın çapkın
Bu akşam da ben seni aldattım
Sen beklerken ben şarkı söyleyip
Böyle dans yaptım

Çapkın çapkın
Söyle bana neden böyle yaptım
Sen sen beni yoksa
Minicik bir çocuk mu sandın

Çapkın çapkın
Artık uslu otur ve bekle beni
Hiç karışmam bak ben de sonra
Yalvartırım seni


 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Çapkın Satıcı متن آهنگ


Neden güldüm bilmem o tatlı sözlere
Nasıl kandım birden o yeşil gözlere
Güneş gibi çarptı bakınca yabancı
Halimden anladı

Soramadım ona nerden geldin diye
Hiç sormadan bana girdi kalbime
Ben melek sandım çaldı aşkımı
Bir gönül hırsızı

Nasıl kandım, nerden inandım

O bir çapkın satıcı, ben bir gönül alıcı
Aldım o zalimden günahları ahları
Oldum gönül kırıcı kattım tatlıya acı
Zehir ettim kendime bu hayatı

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Combien Je T'aime متن آهنگ


Toi, tu ne sauras jamais vraiment
Combien, je t'aime

Ouvre un peu les yeux et tu verras
Combien, je t'aime

Je suis la musique et toi le musicien
Ma vie recommence au milieu de tes mains
Écoute ma chanson, je l'ai faite pour toi
Et tu verras combien, combien, je t'aime

Toi, tu ne sauras jamais vraiment
Combien, je t'aime

Viens te ballader dans mes refrains
J'ai trop de peine
Je te parle d'amour, te parle d'amitié
Tu n'a pas gagné le jeu
Pour moi tout a changé
Toi, tu ne comprends pas
Que j'ai de la peine
Non, toi tu ne sais pas
Combien, je t'aime

Et pourtant, il suffirait de peu de choses
Pour qu'un jour dans ton cour
Je sois la rose

Tu sauras combien je t'aime, je t'aime, je t'aime

Toi, tu ne sauras jamais vraiment
Combien, je t'aime

Ouvre un peu les yeux et tu verras
Combien, je t'aime


 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Cool Kadın متن آهنگ


Ne kadar çok sevgim vardı
Bir o kadar da endişem gösteremedim
Ben aslında gördüğün o cool kadın değildim

İçim titriyordu deli gibi geceleri
Kalkardım seni seyrederdim
Uyurken okşardım saçlarını öperdim
Kırdılar kalbimi defalarca kırdılar

Bu yüzden oldum hayattan bu yüzden
Bu yüzden kaybettim aşktan bu yüzden
Tam anladım vakit daraldı
Ömür yaprak yaprak sarardı
Yıllar bana da ihanet ediyor

Ajda Pekkan آژدا پکان - Cumartesi (Ft. Sinan Akçıl) متن آهنگ


Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi

Ajda Pekkan:
Sen kendini dinledin mi ?

Sinan Akçıl:
Gece gibi sessizliğin

Ajda Pekkan:
Düştün ama gizledin mi?

Sinan Akçıl:
Nasıl belli iyileştiğin

Ajda Pekkan:
Dans et durma bahset burada aşktan

Sinan Akçıl & Ajda Pekkan:
Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi

Ajda Pekkan:
Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi
Sen kendini dinledin mi ?

Sinan Akçıl:
Gece gibi sessizliğin

Ajda Pekkan:
Düştün ama gizledin mi?

Sinan Akçıl:
Nasıl belli iyileştiğin

Ajda Pekkan:
Dans et durma bahset burada aşktan

Sinan Akçıl & Ajda Pekkan:
Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi

Ajda Pekkan:

Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi
Cumartesi cumartesi cumartesi
Cumartesi cumartesi cumartesi
Bugün cumartesi cumartesi
Eğlenceli çünkü bugün cumartesi

Sinan Akçıl & Ajda Pekkan:
Bu gece çok eğlenceli unutalım bitirmeyi
Soğumadan koştum sana ayak değil bu kalp sesi
Uykuyu düşünme hiç bugün daha cumartesi

Ajda Pekkan آژدا پکان - Daha Neler متن آهنگ


Seni buldum gönlümde ne zaman geldin söyle
Böyle davetsiz misafir görmemiştim ömrümde aman
Önceleri şaşırdım sonraları alıştım
Sen de kaderimi gibi alnıma yazılmışsın aman

Ah... Neler açtı başıma
Meğer aşkı çalıp kaçan
Vefasızın biriymiş aman
Neylemeli daha neler söylemeli
Neylemeli

Ah... Pişman oluyor derken aldatıyor
Oh... Sevdi seviyor derken gidiveriyor

Karaları bağladım için için ağladım
Yemin ettim ahdettim öcümü alacağım aman
Haberler iletmişsin, alsın canım demişsin
Ben canımdan bezmişim başka canı neyleyim aman

Ah... Neler açtı başıma
Meğer aşkı çalıp kaçan
Vefasızın biriymiş aman
Neylemeli daha neler söylemeli
Neylemeli

Ah... Pişman oluyor derken aldatıyor
Oh... Sevdi seviyor derken gidiveriyor
Neylemeli daha neler söylemeli
Neylemeli of... Aşkın öldürüyor
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Deliyiz Biz متن آهنگ


Deliyiz biz deliyiz
Birbirimize öyle çok benziyoruz
Hiçbir engel hiç bir yasak tanımadan
En tatlı günaha giriyoruz

Seviyoruz seviyoruz
Başka türlü seviyoruz
Gecelerin kucağında
Günahlara giriyoruz

Deliyiz biz deliyiz
Aynı anda aynı şeyi söylüyoruz
Hiçbir engel hiç bir yasak tanımadan
En tatlı günaha giriyoruz
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dert Bende متن آهنگ


Dert bende derman sende
Aşk bende ferman sende
Öldüren güldüren
Her gün ağlatan kalp sende
Mevsimler gelip geçse de
Aşk beni benden etse de
Dünyada hayat bitse de
Yine ölümsüz aşk bende

İstemem ayrılık boynumu büksün
İstemem aşkıma leke sürülsün
Ben rüyamda bile yalnız seni sevdim
İstemem baharda yaprak dökülsün

Aşkın alevse hasretin bir kor
Senin yokluğunu kalbime sor
Dünyaya seninle gelmiş gibiyim
Sensiz yaşamayı düşünmek çok zor
Sev demem sevme demem
Sen de benim gibi sev diyemem
Ömrümün neşesini seninle buldum kaybedemem
Nerelerdeydin sevgilim
Seni kader mi sakladı
Yıllardır beklenen huzur
Şimdi beni kucakladı
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dertliyim Arkadaş متن آهنگ


Sevda yollarında beyhude gezdim
Unuttum kendimi canımdan bezdim

Bilseydim kalbimi sana vermezdim
Dertliyim arkadaş haberin var mı

Gurbete gidip de kalmayacaktın
Başımı dertlere salmayacaktın

Hani sen ellerin olmayacaktın
Dertliyim arkadaş haberin var mı ?

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dert Ortağım متن آهنگ


Aşk kadehiyle içtiğim sensin
Sevgili diye seçtiğim sensin
Bütün dünyayı gezdim dolaştım
Anladım ki tek sevgilim sensin

Dert ortağım benim biricik sevgilim
Söyle senden başka kimim var benim

Senden uzakta geçmez günlerim
Bir gün görmesem seni özlerim
Başka birini sevemem artık
Gelmesen bile seni beklerim.

Dert ortağım benim biricik sevgilim
Söyle senden başka kimim var benim

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dile Kolay متن آهنگ


Ağlıyorsun derdin mi var
Aşık mısın benim kadar
Çaresini kimler arar
Bu aşk neler neler yapar.

Delisin Mecnun misali
Ecel bu dinlemez mani
Yalandır herşey bu sahi
Yaradan bilir bu hali.

Bile bile düştünse sen
O dinlemez canım dersen
Peşindedir kaçıp gitsen
Bırakmaz ki öldürmeden.

Sonu yok bu sevgi böyle
Kırılır bir tek sözünle
Yaş olur akar gözünde
Yaradır kanar gönülde.

Unut demek dile kolay
Ateş düştüğü yeri yakar
Anlamaz ki o zalim yar
Gezer gezer uzaktan bakar.

Seni ben ben işte böyle
Severim böyle sevince
Yaşarım güzelliğince
Solarım seninle bende.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dinlemelisin Beni متن آهنگ


Bir kalemde siliyor atıyorsun bütün gerçekleri
Dört ediyor değişmez biliyorsun iki kere iki
Yusyuvarlak dünya dönüyor görüyorsun düz değil ki
Gün batınca ufukta yerine ay doğar geceleri

Dinlemelisin sen dinlemelisin, dinlemelisin beni
İstemelisin sen öğrenmelisin sabırla beklemeyi
Dinlemelisin sen dinlemelisin, dinlesene kalbini
Çarpıyorsa dinle, her vuruşta söyle seni sevdiğimi

Dinlemeden gitme bu gece dur dinle yarın geç olur belki
Saymalısın bir bir hataların çoğu sende değil mi
Dinlemeden gitme bu gece dur dinle yarın geç olur belki
Ayrılığa suçlu arama etrafta, senin eserindi.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Doğru Mu Değil Mi متن آهنگ


Son günlerde değişti her halin
Tutmuyor birbirini sanki sözlerin
Aşka uymuyor canım hislerin
Daha dün hani bendim tek sevdiğin

Seni bulmak zor şimdi çapraz bulmaca gibi
Yoksun ortada sen aradığımda
Sen şurada burada hep onunla bununla
Gözlerin dolaşıyor etrafta

Doğru mu değil mi
Mavi boncuklar elinde dağıtıyorsun herkese
Doğru mu değil mi
Aklın fikrin eğlencede sen nerede ben nerde

Doğru mu değil mi söyle
Doğru mu değil mi

Yalancının mumu söner sonunda
Aldanan sen olursun sakın unutma
Ahda girmiyor canım aldatmaca
Hazırla kendini bana geldi sıra

Doğru mu değil mi
Mavi boncuklar elinde karışıyor birbirine
Doğru mu değil mi
Aklın fikrin eğlencede, bana gelince ?

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Döneceksin متن آهنگ


Bir aşkı besteledik ikimiz
Çalındı söylendi de bitti mi?
Kök topraktan ayrılmaz derdin
Söküp attın mı yoksa sevgimi.

Gidiyorsun bir yabancı gibi
Elinde paramparça anılar
Bir yanda hiç yaşanmamış sanki
Harcanan, savrulan yıllar
Hasret yakınca içini belki
Gözlerinde bin pişmanlık seli
Döneceksin ergeç birgün geri
O eski sevgili gibi.

Kolay değil hatırlamak şimdi
Unutulan ne güzel sözlerdi
Bu dönüşle mutluyum desem
Yalan yalan kalbim affetmedi.

Ayrılık kaçmaktır çözüm değil
Özlem peşinden gelir bunu bil
Bensizde yaşadın hain zaman
Dönme hiç yolumdan çekil.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dönmem Sana متن آهنگ


Aşk güzeldir derler ama hep masaldır
Aşk güzeldir diye sen bir çocuğu kandır
Ben bilirim aşkın acısı
Kalbimdedir dinle hala bak ağrısı

Sen ağlattın beni yıllarca ardından
Yıkıldım ah bittim bense hep aşkından
Bir gün baktım ki aşk bitmiş
Sevdiğim de başka aşka koşup gitmiş

Bomboş şimdi elim ağrıyor bak kalbim
Kim demiş aşk güzel ömre bedel
Yalnızım şimdi ben uzakta sevginden
Yaşlar gözlerimde sebebi senden

Ben ağlarken aşk nasıl güzeldir dersin
Madem dedin peki ne için gidersin
Nasıl inanırım artık sana
Ölürüm de vallahi hiç dönmem sana.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dönüyorum متن آهنگ


Dönüyorum geliyorum
Meydan okuyorum işte yıllara
Sana doğru yürüyorum
Razı ol benden ne kalmışsa.

Ne kaldı benden bana söyle
Ne kaldı sana verecek
Yüzümü kara çıkarttın sen
Hakkın yok bir şey istemeye.

Yüzünde utancın izleri var
Biraz da pişmanlık
Geri dön diyen yalvaran bakışlar
Şimdiyse çok karanlık.

Dönüyorum geliyorum
Meydan okuyorum işte yıllara
Sana doğru yürüyorum
Razı ol benden ne kalmışsa.

Kolay değil benim için de
Ya değişirsen dönünce
Hep korkular var bak içimde.

Belki de yıllar hükmünü
Kullanmışsa benden yana
Sen olursun yenilen zamana.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dün Gece متن آهنگ


Bir rüzgâr esti geçmişten sanki
Çağıran bir sesti mutlu bir çocuk gibi
Uçuyordum sanki bulutlara şimdi
Bir rüyaysa bu açmam gözlerimi.

Kalbim dursa
Al kollarına
Ölüm bile
Seninle, seninle, seninle ah.

Neydi dün gece
Bir heves bir tutkuydu belki de
Bir gerçek var ki
Bir ömre yetmedi o bir tek gece.

Unut git varsın
Boş geçen günleri yarınları yak
Yıllar silinip gitsin
Bana sen yalnız dün geceyi bırak.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Dünya Dönüyor متن آهنگ


Atlı karınca dönüyor dönüyor
Dünya durmadan dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin.

Çiçekler güneşe dönüyor dönüyor
Dünya durmadan dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin.

Bir haber de mi gönderemezdin
Hiç değilse bileyim sen nerdeydin
Yoksa sen kalpsiz miydin
Yoksa kalbin elbet dönemezdin.

İçmişim başım dönüyor dönüyor
Ayrılanlar hep dönüyor dönüyor
Yalnız dönmeyen bana sensin
Bekliyorum hep sen neredesin.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Durdurun Şu Zamanı متن آهنگ


Daha dün ufak bir çocuktum
Şefkat ve sevgi mesuttum
Bir tat almadan şu dünyadan
Baktım geçmiş gitmiş zaman.

Durdurun geçmesin şu zamanı
Durdur geçmesin bu saatler
O kadar hızlı alkıp gitmiş
Rüzgâr gibi saadetler.

Daha henüze vaktim var derken
Kalbim bir aşkı ararken
Beyaz saçlar bak başımda
Ben yarını hep beklerken.

Durdurun geçmesin şu zamanı
Durdur geçmesin bu saatler
O kadar hızlı alkıp gitmiş
Rüzgâr gibi saadetler.

Durdurun geçmesin bu mevsimler
Mahvetti koşan saatler
Ne gençlik ne aşk bıraktı
Gelip geçen şu mevsimler.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Durmaz Ki Dünya متن آهنگ


Durmaz ki dünya durmaz istesen de
Geceler dönemezler gündüze
Susmaz dudaklarım seni görünce
Sustur bakalım elindeyse.

Görme diyemezsin gözlerime
Çarpar kalbim seni düşündükçe
İki ile iki nasıl dört ederse
Benim sevgim eşit seninkine.

İster gül ister ağla
İşte kader karşında
Yaşam bağlanmış rastlantılara

Ya fakirsin ya zengin
Bir şey var bilmediğin
Gönlün zenginse dünyalar senin.

Cebin dolu kalbin bomboşsa
Her an yüzüne gülenler çıksa
Bir tek candan dostu bulamazsın
Alınmaz insanlık parayla.

Nasıl ki gül dikenden ayrılmazsa
Gerçekler yalanla boyanmazsa
Bu aşk içime sığmaz da taşarsa
Set çekilmez akan sulara.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Düşman Mısın Aşık Mı? (Ft. Bahadır Tatlıöz) متن آهنگ


Dinle bak Hesaplarla yaşanmaz aşk
Aşk tüccarmısın? aşık mı ?
Hırsın gözünü kör etmiş düşman mısın? aşık mı?
Beynim uğulduyor
Hep aynı hikaye.
Çoktan geçtim çoktan geçtim
Zaman ilaç oIsa nafile tadın sinmiş tenime

Koyamam bir şey yerine
Gelir Kader aşka hükmeder çığlık atsan nafile
Duyan yok ki geriye
Hatıran var hepten zarar bizde yazlar kıştan kara

Ölmediysen önce allaha
Sonra şansıma şükrettim
Be zalim senden zor kaçtım
Sırılsıklam aşktan geçtim
I?liklerime kadar sevdadan
Ben tende candan vazgeçtim

Be hain senden zor kaçtım
Evimden barkımdan göçtüm
Almadığın bir canım kaldı
Al da kurtul çoktan geçti

Zaman i?laç olsa nafile
Tadın sinmiş tenime
Koyamam birşey yerine

Hatıralar hepten zarar
Bizde yazlar kıştan kara
Ölmediysen önce allaha
Sonra şansıma şükrettim

Be zalim senden zor kaçtım
Sırılsıklam aşktan geçtim
I?liklerime kadar sevdadan
Ben tende candan vazgeçtim

Be hain senden zor kaçtım
Evimden barkımdan göçtüm
Almadığın bir canım kaldı
Al da kurtuI çoktan geçti

Hesaplarla yaşanmaz aşk
Dinle bak.
Beynim uğuIduyor
Hep aynı hikaye.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Düşme Sakın متن آهنگ


Artık vazgeç sen benden
Yeni aşk bul kendine
Bu sana bir ders olsun
Herkes dengi dengine.

Ağlasan sızlasan
Para etmez nafile
İnsanoğlu böyledir
Düşer kendi kendine
Düşenin dostu olmaz
Düşme sakın bir kere.

Artık son ver sözüne
Bakma öyle gözüme
Yemin ettim bir kere
Asla dönmem geriye.

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Düşünme Hiç متن آهنگ


Düşünme hiç neden diye yorulma
O yıllar ki yaşanmayacak seninle bir kez daha
Gittikçe kaybolan bir aşk hatırlanan
Bizden de güzeldi zaman

Acı nedir bilmeden yağmurlu gün görmeden
Hep akıllı geçindik, kalp kırmayı öğrendik
Söyle ne oldu bize nefret girdi sevgiye
Kaldın bak sen kendine, ben de kendim kendime

O günlerde bir başkaydın gözümde
Tek senle ben kalmıştık sanki yer yüzünde
Uzak birbirinden kutuplar gibiyken
Neydi çeken bizi bizden.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Duy Feryadımı متن آهنگ


Ah yüreğim bir çıkmaz sokak
Duygularım salkım saçak
Hayat başka sen bu aşka
Bir nokta koy oldu olacak

Biraz sevinç biraz acı
Ah bir fırtına başlangıcı
Hüküm giydim ben sevmeye
Çekerim her neyse günahını

Yer gök dinledi ahımı
Duy feryadımı
Bende akıl kalmadıki
Aldın aklımı

Birgün şöyle birgün böyle
Şaşırdım kaldım
Ben bu sevdanın uğruna
Kül oldum yandım.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Duygularımın Bittiği Yerde متن آهنگ


Duygularımın bittiği yerde düşüncelerim başlar
Bir gölge gibi peşime düşer hatalar
Kimbilir nerde nerde yanıldım hangi duygular aştım
Kimbilir nerde kayboldu umut hangi delice yanlışta.

İsyan etsem belki bir an içimden
İsyan etsem yaşadığım gerçeğe
Belli etmem içimdeki acıları kederi
Belli etmem kimseye.

Duygularımın bittiği yerde düşüncelerim başlar
Bir roman gibi aklımdan geçen o yıllar
Her cümlesinde özlemlerim var tutkularım var sonsuz
Her kelimede yalnızlığım var sevgilerim var umutsuz.

İsyan etsem belki bir an içimden
İsyan etsem yaşadığım gerçeğe
Belli etmem içimdeki acıları kederi
Belli etmem kimseye.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Eğlen Güzelim متن آهنگ


Düşün düşün aşamıyorum engelleri
Varamıyorum yanına çarelerin
Yıkıl duvar göremiyorum enginleri
Gidemiyorum bırakıp uzaklara

Bir ağlarım bir gülerim
Sanma senden vazgeçerim
Alışamam inan yokluğuna

Eğlen güzelim gününü gün et
Ben vazgeçmişken eğlen
Karaları ben bağlarım
Sende vakit çok erken.

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Elimde Olsa متن آهنگ


Sana ilk rastladığım zaman
Neydi beni benden alan
Nedense o an sen ve ben
Mutlu olmak varken
Yolumuz ayrılmış o zaman.

Elimde olsa sevgilim
Bütün aşklarımı yok ederdim
O veda gününe dönerdim
Bir tek seni yalnız seni seçerdim

Elimde olsa sevgilim
Bütün yılları inkar ederdim
Ve sanki yaşanmamışcasına
Bir tek seni yalnız seni seçerdim.

Bana söylediğin ilk söz
Aramızda gizli bir ses
İçimizdeki o nefes
Gizledim senelerce.

Seninle o günden sonra
Neden yaşadık başka başka
Nedense o an senle ben
Mutlu olmak varken
Yolumuz ayrılmış o zaman.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Eline Gözüne Dizine متن آهنگ


Sen akıllanmaz gözü doymayan birisin
Çok uğraşsam da sevgilim değişemezsin
Boşuna vakit harcayamam
Değmez ki hiç kaybolur zaman
İnan bana bulunmayan hint kumaşı da değilsin
Yok karar verdim ayrılmaya kesin senden
Boş vaadlerin de geçersiz benim için
İmkan yok yaranamam sana
Bil ki artık bu son elveda
Ağzınla kuş tutsan bile çekilir gibi değilsin.

Eline gözüne diline de dursun
Buraya kadar sana uğurlar olsun
Elini veren kolunu kaptırır da
Sonunda iyi gülen hep sen olursun.

Ajda Pekkan آژدا پکان - En Oubliant Qu'on Était Deux متن آهنگ


La pluie vient déchirer l'affiche
Du groupe que tu aimais tant
On voit encore le guitariste
Jouer ses deux accords
Sous

Biensûr ce n'est rien qu'une affiche
Quand tu as couvert notre feu.

Depuis tu vis comme d'autres trickent
En oubliant qu'un était deux
Depuis tu vis comme d'autres trickent
En oubliant qu'un était deux.
 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Erkek Adın متن آهنگ


Söyleme istemem yalandır herşeyin
Beni sevsen bile kalbim hiç bilmesin sen nesin
Gözlerim görmesin şeytanın kendisi
Aşkından ölürken zehirler gidersin.

Ben seni tanırım taa ezelden beri
Ne senden ayrılırım ne sensiz yaşarım
Mecnun Kerem gibi her şekle girersin
Yalvarır alırken hiçbirşey vermezsin.

Söyleme istemem seni ben tanırım
Kurbanın her kadın, "ERKEK" adın.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Et C'est Pour Toi متن آهنگ


Il y a si longtemps, si longtemps que je t'attends
Je n'ai plus le temps de croire au printemps
Quand tu es parti, nous avons juste vingt ans
Il n'y a pourtant pas si longtemps

Si le temps perdu ne se rattrappe jamais
Si je reste seul avec mes regrets
Si le temps perdu est bien perdo désormais
Je sais bien que je t'attendrai

Car c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, que je suis restée là,
Car c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, toi que ne m'aimes pas.

Si tu revenais, à botir tes illusions,
Ranimer les felurs de cette maison
Si tu revenais me chauffer l'amour qui meurt
Je connais encore le bonheur.

Il n'y a que toi qui obeille le printemps
Quanbd il fait trop froid, quand souffle le vent
Il n'y a que toi qui sait faire de l'amour
Un bonheur nouveau chaque jour.

Et c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, que je suis restée là,
Et c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, toi que ne m'aimes pas.

Et tu reviendras que je te prends dans mes bras
Tout comme autre fois, dit rappelle - toi
Quand tu seras là, l'amour te reconnaitra
Et le temps, demain reviendra.

Car c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, que je suis restée là,
Car c'est pour toi, pour toi,
Pour toi, toi que ne m'aimes pas.

 

Ajda Pekkan آژدا پکان - Et Je Voyage متن آهنگ


Je ne regarde pas la portière
J'aime l'eau dorée, la lumière
Des quais de gare
M'a mis tous ces détailles au rythme des railles
Je pars ...

Il y a dans chaque train, la magie du train Siberien
Je vois venir
Les forêts, des villes dorées
Tracées comme de souvenirs

Et je voyage,
Je laisse ma place à mon abscence
Je ne maquille pas mon existence
Un amour fatigué, fatigué

Et je voyage
De vieux quartiers en plages blanches
J'attends que la vie recommence
Loin d'un amour trop fatigué, fatigué.

Dans cet hôtel inconnu
Je dors comme je ne dormais plus
Depuis le soir
L'envie de revoir le soleil
Au matin le réveil, je parle.

Ajda Pekkan آژدا پکان - Face A Face Avec Moi متن آهنگ


Les roses du jardin sont fanées
La maison faraît s'ennuyée
Un chant d'amour me fait pleurer
Ce long secret

Face à face avec moi
Je me parle de toi
Ce soir, sur l'écion de passé
Tu viens de surgir
Tu fais flamboyer tous nos souvenirs
Ce soir moi, j'ai la c'ur fané

Un jour, la vie ta oublié
Et mon amont est égoré
Me fait revivre nos étés
Ce long secret
Parce que je t'aime encore
Parce que je t'aime encore

Ce soir, sur l'écion de passé
Tu viens de surgir
Tu fais flamboyer tous nos souvenirs
Ce soir moi, j'ai la c'ur fané

Ce soir, je rêve sans espoir

Face à face avec moi
Je me parle de toi
Ce soir, sur l'écion de passé
Tu viens de surgir
Tu fais flamboyer tous nos souvenirs
Ce soir moi, j'ai la c'ur fané.

Ce soir, je rêve sans espoir.

 

  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

شبانِ وادیِ اِیمن گَهی رسد به مراد

که چند سال به جان، خدمتِ شُعیب کند

غزلیات حافظ


شبان دانم که از درد جدایی

نیاسودم ز فریاد جهان سوز

غزلیات سعدی


شباب و شاهد و گل مغتنم بود ساقی

شتاب کن که جهان با شتاب می‌گذرد

غزلیات شهریار


شباب عمر عجب با شتاب می‌گذرد

بدین شتاب خدایا شباب می‌گذرد

غزلیات شهریار


شبِ وصل است و طی شد نامهٔ هَجر

سلامٌ فیهِ حَتّی مَطْلَعِ الفَجْر

غزلیات حافظ


شب و روز رفت باید قدم روندگان را

چو به مأمنی رسیدی دگرت سفر نباشد

غزلیات سعدی


شب و روز آتش سودای عشقش

همی سوزد ضمیرم، با که گویم؟

عراقی


شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود

کان صباحت نیست این صبح جهان‌افروز را

غزلیات سعدی


شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است

روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است

غزلیات شهریار


شب هجران دوست ظلمانیست

ور برآید هزار مهتابش

غزلیات سعدی


شب هجران چو شود صبح و برآید خورشید

داستان غم دوشینه فراموش کنیم

غزلیات شهریار


شب مگر خواب تازه دیدی تو

که سحر یاد آشنا کردی

ایرج میرزا


شب مگر حور بهشتیت به بالین آمد

که تواش شیفته زلف و بناگوش شدی

غزلیات شهریار


شب ما روز نباشد مگر آن گاه که تو

از شبستان به درآیی چو صباح از دیجور

غزلیات سعدی


شب گذشته شتابان به رهگذار تو بودم

به جلد رهگذر اما در انتظار تو بودم

غزلیات شهریار


شب فراق چه پرویزنی بود گردون

که ماهتاب به جز گرد غم نمی‌بیزد

غزلیات شهریار


شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد

تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

غزلیات سعدی


شبِ ظلمت و بیابان، به کجا توان رسیدن؟

مگر آن که شمعِ رویت به رَهَم چراغ دارد

غزلیات حافظ


شبِ صحبت غنیمت دان که بعد از روزگارِ ما

بسی گردش کُنَد گردون، بسی لیل و نهار آرد

غزلیات حافظ


شبِ شراب خرابم کُنَد به بیداری

وگر به روز شکایت کنم به خواب رود

غزلیات حافظ


شب در دل می‌زدم، مهر تو گفت:

زود پابر آسمان نتوان نهاد

عراقی


شب در بساط احرار از التفات سردار

کنیاک بود بسیار تریاک بود بی مر

ایرج میرزا


شب خیالت گفت با جانم که: چون شد حال دل؟

نعره زد جانم که: ای مسکین، بقا بادا تو را

عراقی


شب خوش بودیم بی‌عراقی

امروز در آرزوی دوشیم

عراقی


شب خوش بودیم بی‌عراقی

امروز در آرزوی دوشیم

عراقی


شب خفته ماند بخت عراقی، از آن سبب

محروم شد ز روح فراوان صبحگاه

عراقی


شب چو شمعم خنده می‌آید به خود کز آتش دل

آبم و از من همین پیراهن زر تار باقی

غزلیات شهریار


شب تو روز دیگران باشد

کآفتابست در شبستانت

غزلیات سعدی


شب تنهاییَم در قصدِ جان بود

خیالش لطف‌هایِ بی‌کران کرد

غزلیات حافظ


شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حالِ ما سبکبارانِ ساحل‌ها

غزلیات حافظ


شبِ تار است و رَه وادیِ اِیمن در پیش

آتش طور کجا؟ موعد دیدار کجاست؟

غزلیات حافظ


شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم

وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

غزلیات سعدی


شب بود و عشق و وادی هجران و شهریار

ماهی نتافت تا شود از مهر هادیم

غزلیات شهریار


شب به هم درشکند زلف چلیپایی را

صبحدم سردهد انفاس مسیحایی را

غزلیات شهریار


شب به مهتاب رخت بلبل و پروانه و گل

شمع بزم چمنند انجمن‌آرایی را

غزلیات شهریار


شب بر آنم که مگر روز نخواهد بودن

بامدادت که نبینم طمع شامم نیست

غزلیات سعدی


شب است و چشم من و شمع اشک‌بارانند

مگر به ماتم پروانه سوگوارانند

غزلیات شهریار


شب است و باغ گلستان خزان رؤیاخیز

بیا که طعنه به شیراز می‌زند تبریز

غزلیات شهریار


شاید که کند به زنده در گور

در عهد تو هر که دختر آورد

غزلیات سعدی


شاید که زمین حله بپوشد که چو سعدی

پیرانه سرش دولت روی تو جوان کرد

غزلیات سعدی


شاید که دگر نعرهٔ مستانه برآریم

کز جام می عشق تو مستیم دگربار

عراقی


شاید که در این دنیا مرگش نبود هرگز

سعدی که تو جان دارد بل دوست‌تر از جانت

غزلیات سعدی


شاید که به درگاه تو عمری بنشینم

در آرزوی روی تو، وانگاه ببینم

عراقی


شاید ز در تو باز گردد؟

نومید، چنین امیدواری

عراقی


شاید چو یوسفم بنوازد عزیز مصر

پاداش ذلتی که به زندان کشیده‌ام

غزلیات شهریار


شاید این طلعت میمون که به فالش دارند

در دل اندیشه و در دیده خیالش دارند

غزلیات سعدی


شاید اگر هوای او می‌کشدم، که در رهش

بر سر آب چشم خود همچو حباب می‌روم

عراقی


شاید از گرد و غبار سفرم نشناسی

شهریارم به در خواجه غلام ای شیراز

غزلیات شهریار


شاید ار یکدم غم کارم خوری

چون که من پیوسته غمخوار توام

عراقی


شاید ار شور در جهان فکنیم

کز می لعل یار سر مستیم

عراقی


شاید ار پیکِ صبا، از تو بیاموزد کار

زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

غزلیات حافظ


شاهدی نیست در آفاق به یک‌رویی ما

که به دل آینه غیب و شهود آمده‌ایم

غزلیات شهریار


شاهدان می‌کنند خانه زهد

مطربان می‌زنند راه حجیز

غزلیات سعدی


شاهدان گر دلبری زین سان کنند

زاهدان را رخنه در ایمان کنند

غزلیات حافظ


شاهدان در جلوه و من شرمسارِ کیسه‌ام

بارِ عشق و مُفلسی صَعب است، می‌باید کشید

غزلیات حافظ


شاهد و مطرب به دست‌افشان و مستان پایکوب

غمزهٔ ساقی ز چشم می‌پرستان برده خواب

اشعار منتسب حافظ


شاهد ما را نه هر چشمی چنان بیند که هست

صنع را آیینه‌ای باید که بر وی زنگ نیست

غزلیات سعدی


شاهدِ عهدِ شباب آمده بودش به خواب

باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

غزلیات حافظ


شاهد شکفته مخمور چون شمع صبحگاهی

لرزان بسان ماه و لغزان بسان ماهی

غزلیات شهریار


شاهد دلربای من می‌کند از برای من

نقش و نگار و رنگ و بو تازه به تازه نو به نو

اشعار منتسب حافظ


شاهد بخوان و شمع بیفروز و می بنه

عنبر بسای و عود بسوزان و گل بریز

غزلیات سعدی


شاهد آن نیست که موییّ و میانی دارد

بندهٔ طلعتِ آن باش که آنی دارد

غزلیات حافظ


شاها به خاک پای تو گل‌ها شکفته‌اند

ما هم یکی شکسته و مسکین گیاه تو

غزلیات شهریار


شاه فرمود: من اقدام به کاری نکنم

تا نَسنجَم همه خوب و بد و زیر و رو را

ایرج میرزا


شاه زاده ضیافَتی کردی

کِافَت آوَرد مَر ضیایِ ترا

ایرج میرزا


شاه را بِهْ بُوَد از طاعتِ صدساله و زهد

قدرِ یک ساعته عمری که در او، داد کند

غزلیات حافظ


شاهِ تُرکان سخنِ مدعیان می‌شِنَوَد

شرمی از مَظلَمِهٔ خونِ سیاووشش باد

غزلیات حافظ


شانه زد زلف جوانان چمن باد بهار

تا تو پیرانه‌سر ای دل به سر کار آیی

غزلیات شهریار


شاعران مدحت سرای شهریارانند لیک

شهریار ما غزل خوان غزال خویشتن

غزلیات شهریار


شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست

جای غم باد، مَر آن دل، که نخواهد شادت

غزلیات حافظ


شادی به روزگار گدایان کوی دوست

بر خاک ره نشسته به امید روی دوست

غزلیات سعدی


شادان به غم تو چون نباشیم؟

کز سوز غم تو ساز داریم

عراقی


شاد کن جان من، که غمگین است

رحم کن بر دلم، که مسکین است

عراقی


شاخکی تازه برآورد صبا بر لب جوی

چشم بر هم نزدی سرو سهی بالا شد

غزلیات سعدی


شاخ گل از اضطراب بلبل

با آن همه خار سر درآورد

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

هر که تماشای روی چون قمرت کرد

سینه سپر کرد پیش تیر ملامت

غزلیات سعدی


همچو مستسقی بر چشمه نوشین زلال

سیر نتوان شدن از دیدن مهرافزایت

غزلیات سعدی


هر ملک وجودی که به شوخی بگرفتی

سلطان خیالت بنشاندی به خلافت

غزلیات سعدی


همه از دست غیر ناله کنند

سعدی از دست خویشتن فریاد

غزلیات سعدی


هر آن کو خاطرِ مجموع و یارِ نازنین دارد

سعادت همدم او گشت و دولتْ همنشین دارد

غزلیات حافظ


هر که با غمزه خوبان سر و کاری دارد

سست مهرست که بر داغ جفا صابر نیست

غزلیات سعدی


هر زاهدی که دیده یاقوت جان فزایش

سجاده ترک کرده پیمانه در کشیده

اشعار منتسب حافظ


هر که چون موم به خورشید رخت نرم نشد

زینهار از دل سختش که به سندان ماند

غزلیات سعدی


هر که چون لاله کاسه گَردان شد

زین جفا رُخ به خون بشوید باز

غزلیات حافظ


هان! تا ننهی پای درین راه ببازی

زیرا که درین راه بسی شیب و فراز است

عراقی


همی‌رویم به شیراز با عنایتِ بخت

زهی رفیق که بختم به همرهی آورد

غزلیات حافظ


هر عضو او که بینند از عضو دیگرش به

زان عضو بوسه‌ای چند بر یاد من ستانند

ایرج میرزا


هر آنچه آرزو داری برو از درگه او خواه

ز هر در، کان زند مفلس، در دلدار اولی‌تر

عراقی


هنر بی‌عیبِ حِرمان نیست لیکن

ز من محروم‌تر کِی سائلی بود؟

غزلیات حافظ


هزار شُکر که دیدم به کامِ خویشت باز

ز رویِ صدق و صفا گشته با دلم دَمساز

غزلیات حافظ


هزار زخم پیاپی گر اتفاق افتد

ز دست دوست نشاید که انتقام کنند

غزلیات سعدی


همه خطای منست این که می‌رود بر من

ز دست خویشتنم تا به خویشتن چه رسد

غزلیات سعدی


هزار سال پس از مرگ من چو بازآیی

ز خاک نعره برآرم که مرحبا ای دوست

غزلیات سعدی


هوس تو هیچ طبعی نپزد که سر نبازد

ز پی تو هیچ مرغی نپرد که پر نریزد

غزلیات سعدی


همه بیداد بر من از عراقی است

ز بودش در فغانم، با که گویم؟

عراقی


هیچ بر من ندادی و گفتی

رَوَم و سر کنم هِجایِ ترا

ایرج میرزا


هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین

روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

غزلیات سعدی


هم به نگذارد مرا تا با سگان کوی او

روزگاری می‌گذارم، الغیاث ای دوستان

عراقی


هر شبی یار شاهدی بودن

روز هشیاریت خمار کند

غزلیات سعدی


هر سَحر از عشق دمی می‌زنم

روزِ دگر می‌شنوم بر ملا

غزلیات سعدی


هر سحر یاد کز آن زلف و بناگوش کنیم

روز خود با شب غم دست در آغوش کنیم

غزلیات شهریار


هر که آمد در این جهان ناچار

رود از این جهان چه شَه چه گدا

ایرج میرزا


همت ای پیر که کشکول گدائی در کف

رندم و حاجتم آن همت رندانه تست

غزلیات شهریار


هر که را جام می به دست افتاد

رند و قلاش و می‌پرست افتاد

عراقی


همتِ عالی طلب جامِ مُرَصَّع گو مباش

رند را آبِ عِنَب یاقوتِ رُمّانی بُوَد

غزلیات حافظ


هر کسی دارد ز خود آسایشی، دردا! که من

راحتی از خود ندارم، مرگ به زین زندگی

عراقی


هر کو نصیحت می‌کند در روزگار حسن او

دیوانگان عشق را دیگر به سودا می‌برد

غزلیات سعدی


هر پای که در خانه فرو رفت به گنجی

دیگر همه عمرش سر بازار نباشد

غزلیات سعدی


هر که را با ماهرویی سرخوشست

دولتی دارد که پایانیش نیست

غزلیات سعدی


هرگز از دوست شنیدی که کسی بشکیبد

دوستی نیست در آن دل که شکیبایی هست

غزلیات سعدی


هر که دیدار دوست می‌طلبد

دوستی را حقیقت است و مجاز

غزلیات سعدی


هر که را وقتی دمی بودست و دردی سوخته‌ست

دوست دارد ناله مستان و هایاهوی را

غزلیات سعدی


هر آفریده که چشمش بر آن جمال افتاد

دلش ببخشد و بر جانت آفرین خواند

غزلیات سعدی


هُمای زلفِ شاهین شهپرت را

دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد

غزلیات حافظ


هر که را در شهر دید از مرد و زن

دل ربود اکنون به صحرا می‌رود

غزلیات سعدی


هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان

دل به خوبان ندهد وز پِی ایشان نرود

غزلیات حافظ


هر که به گوش قبول دفتر سعدی شنید

دفتر وعظش به گوش همچو دف تر شود

غزلیات سعدی


همه در باطن شمرند و به ظاهر در زهد

دعوی همسری سیّد سجاد کنند

ایرج میرزا


هر کاو سر پیوند تو دارد به حقیقت

دست از همه چیز و همه کس درگسلاند

غزلیات سعدی


هرکس به نرد حسن تو زد باخت پس بگو

دست از حریف خویش بدان خال می‌بری

غزلیات شهریار


هر شبنمی در این ره صد بحرِ آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

غزلیات حافظ


هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای

درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

غزلیات حافظ


همه به گریه ابر سیه گشودم چشم

دراین افق که فروغی ز شادمانی نیست

غزلیات شهریار


همچنان آن طفلک شیرین زبان

در لطافت آمده چون گل به بار

ایرج میرزا


هیچ سروی به قامتش نرسد

در زمانه به هیچ سروستان

ایرج میرزا


هر کو نکاشت مِهر و ز خوبی گُلی نچید

در رهگذار باد نگهبانِ لاله بود

غزلیات حافظ


هر که آنجا مقصد و مقصود یافت

در دو عالم والی والا شود

عراقی


هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد

در خرابات بگویید که هشیار کجاست؟

غزلیات حافظ


هر سرو که در چمن درآید

در خدمتِ قامتت نگون باد

غزلیات حافظ


هر که رویت دید و دل را در سر زلفت نبست

در حقیقت آدمی نبود که حیوانی بود

عراقی


هر که دل بر نیستی خود نهاد

در حریم هستی، او تنها شود

عراقی


هر که در بند زلف یار بود

در جهانش کجا قرار بود؟

عراقی


هر آدمی که بینی از سر عشق خالی

در پایه جمادست او جانور نباشد

غزلیات سعدی


هم از الطاف همایون تو خواهم یارب

در بلایای تو توفیق رضا و تسلیم

غزلیات شهریار


هزار حیله برانگیخت حافظ از سرِ فکر

در آن هوس که شود آن نگار رام و نشد

غزلیات حافظ


هُمای گو مَفِکَن سایهٔ شرف هرگز

در آن دیار که طوطی کم از زَغَن باشد

غزلیات حافظ


همه شادی و عشرت باشد ای دوست

در آن خانه که مهمانش تو باشی

عراقی


هر کس که نمود جنده بازی

دائم به ذکر علیل باشد

ایرج میرزا


هرچ آن قبیح‌تر بکند یار دوست‌روی

داند که چشم دوست نبیند قباحتش

غزلیات سعدی


هر کو به همه عمرش سودای گلی بودست

داند که چرا بلبل دیوانه همی‌باشد

غزلیات سعدی


هر که بپرسد ای فلان حال دلت چگونه شد

خون شد و دم به دم همی از مژه می‌چکانمش

غزلیات سعدی


هر چه خواهی آن زمان یابی ازو

خود کسی خود را نخواهد آن زمان

عراقی


همه سلامت نفس آرزو کند مردم

خلاف من که به جان می‌خرم بلایی را

غزلیات سعدی


هم چنان در خاک و خون غلتانش باید جان سپرد

خسته‌ای کامید دارد از نکورویان وفا

عراقی


هر آن که جانبِ اهلِ خدا نگه دارد

خُداش در همه حال از بلا نگه دارد

غزلیات حافظ


همه اسباب عیشم آماده

خانه عالی و صحن خانه گزین

ایرج میرزا


هجر بپسندم اگر وصل میسر نشود

خار بردارم اگر دست به خرما نرسد

غزلیات سعدی


هر که با صورت و بالای تواش انسی نیست

حیوانیست که بالاش به انسان ماند

غزلیات سعدی


هر که نداند سپاس نعمت امروز

حیف خورد بر نصیب رحمت فردا

غزلیات سعدی


هر دلی کو به عشق مایل نیست

حجرهٔ دیو خوان، که آن دل نیست

عراقی


هر که با دوست چو سعدی نفسی خوش دریافت

چیز و کس در نظرش باز تخیل نکند

غزلیات سعدی


هم ببیند جان جمال تو عیان

چون نهان شد در خم گیسوی تو

عراقی


هر خرابه خود قصریست یادگار صد خاقان

چون مدائنش بشنو خطبه‌های خاقانی

غزلیات شهریار


هر که را دردی چو سعدی می‌گدازد گو منال

چون دلارامش طبیبی می‌کند داروست درد

غزلیات سعدی


هی بر سر خود بزن دو دستی

چون بال که می‌زند پرنده

ایرج میرزا


همای شخص من از آشیان شادی دور

چو مرغ حلق بریده به خاک بر می‌گشت

غزلیات سعدی


همه حدیث وفا و وصال می‌گفتی

چو عاشق تو شدم قصه واژگون کردی

عراقی


هزار دشمن اگر در قفاست عارف را

چو روی خوب تو دید از قفا چه غم دارد

غزلیات سعدی


هزار درد فرستادیم به جان لیکن

چو آمدی همه آن دردها دوا کردی

غزلیات شهریار


هر کجا بیندم از دور کند

چهره پُرچین و جبین پر آژَنگ

ایرج میرزا


همه زان خودی، جانا، از آن با کس نپردازی

چه باشد، ای ز جان خوشتر ، که یک دم آن من باشی؟

عراقی


همی باید برید از خویش و پیوند

چنین رفته است حکم آسمانی

اشعار منتسب حافظ


هر آینه لب شیرین جواب تلخ دهد

چنان که صاحب نوشند ضارب نیشند

غزلیات سعدی


همراه یکیشان پسری بود که گفتی

چشمانش طلب میکند ارث پدر از من

ایرج میرزا


هر که دلارام دید از دلش آرام رفت

چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

غزلیات سعدی


هر آن ناظر که منظوری ندارد

چراغ دولتش نوری ندارد

غزلیات سعدی


همه دانند که سودازده دلشده را

چاره صبرست ولیکن چه کند قادر نیست

غزلیات سعدی


هوات تا ز من دلشده چه برد؟ چه گویم

جفات تا به من غمزده چه کرد؟ چه دانم؟

عراقی


هر نقش که دستِ عقل بندد

جز نقشِ نگار خوش نباشد

غزلیات حافظ


هرکسی را هست کامی در جهان

جز لبت ما را مراد و کام نیست

عراقی


هیچ بینم باز در حلق عراقی ناگهان

جذبه‌های دلربایی ریسمان انداخته؟

عراقی


هر ناله که داری بکن ای عاشق شیدا

جائی که کند ناله عاشق اثر اینجاست

غزلیات شهریار


هوشم نماند با کس اندیشه‌ام تویی بس

جایی که حیرت آمد سمع و بصر نباشد

غزلیات سعدی


هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریدهٔ عالم دوام ما

غزلیات حافظ


هر ساعت از نو قبله‌ای با بت‌پرستی می‌رود

توحید بر ما عرضه کن تا بشکنیم اصنام را

غزلیات سعدی


هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک

تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

غزلیات شهریار


هم به چشم خود جمال خود بدید

تهمتی بر چشم نابینا نهاد

عراقی


هر که باز آید ز در پندارم اوست

تشنه مسکین آب پندارد سراب

غزلیات سعدی


هم زمان جایی دگر سازی مقام

تا نیابد کس نشان و بوی تو

عراقی


هر خم از جعد پریشان تو زندان دلیست

تا نگویی که اسیران کمند تو کمند

غزلیات سعدی


هر که عیبم کند از عشق و ملامت گوید

تا ندیده‌ست تو را بر منش انکاری هست

غزلیات سعدی


هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود

تا منتهای کار من از عشق چون شود

غزلیات سعدی


همه عالم جمال طلعت اوست

تا که را چشم این نظر باشد

غزلیات سعدی


هر نفس جایی دگر پی گم کنی

تا عراقی ره نیابد سوی تو

عراقی


هم بدو بسپرد پور خویش را

تا شود در علم او راه ره نمای

ایرج میرزا


هر سحر صد ناله و زاری کنم پیش صبا

تا ز من پیغامی آرد بر سر کوی شما

عراقی


همه را دیده در اوصاف تو حیران ماندی

تا دگر عیب نگویند من حیران را

غزلیات سعدی


هر کسی بی خویشتن جولان عشقی می‌کند

تا به چوگان که در خواهد فتادن گوی دوست

غزلیات سعدی


همسایه گفت کز سر شب دوش شهریار

تا بانگ صبح ناله مستانه تو بود

غزلیات شهریار


هرگزم در سر نبود اندیشه سودا ولیک

پیل اگر دربند می‌افتد مسخر می‌شود

غزلیات سعدی


هر دم کمند زلفت صیدی دگر بگیرد

پیکان غمزه در دل ز ابروی چون کمانت

غزلیات سعدی


هر غمی را فرجی هست ولیکن ترسم

پیش از آنم بکشد زهر که تریاق آید

غزلیات سعدی


هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی

پیداست نگارا که بلند است جَنابت

غزلیات حافظ


هر چه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست

پنجه بر زورآوران انداختن فرهنگ نیست

غزلیات سعدی


همه این است نصیبی که حیاتش نامی

پس دریغ ای گل رعنا غم دنیا خوردن

غزلیات شهریار


هر دو زنان کامله با کمال و فهم

پرورده شهور و بر آورده سنین

ایرج میرزا


هر که را با خطِ سبزت سرِ سودا باشد

پای از این دایره بیرون نَنِهَد تا باشد

غزلیات حافظ


هر کس میان جمعی و سعدی و گوشه‌ای

بیگانه باشد از همه خلق آشنای یار

غزلیات سعدی


هر که می‌ورزد درختی در سرابستان معنی

بیخش اندر دل نشاند تخمش اندر جان بکارد

غزلیات سعدی


همچو آن اسبی که بر من داده میر کامگار

بی‌خبر رم می‌کنند و باخبر رم می‌کنند

ایرج میرزا


هنوز با همه بدعهدیت دعاگویم

بیا و گر همه دشنام می‌دهی شاید

غزلیات سعدی


هر چه می‌خواهی بکن، بر من رواست

بی نصیبم زان لب شیرین مکن

عراقی


هر دَم به خونِ دیده چه حاجت وضو؟ چو نیست

بی طاقِ ابروی تو نمازِ مرا جواز

غزلیات حافظ


هر جا که دلیست در غمِ تو

بی صبر و قرار و بی سکون باد

غزلیات حافظ


هرگز نشنیده‌ام که بادی

بوی گلی از تو خوشتر آورد

غزلیات سعدی


هر‌کجا زمزمه عشق و همای شوقی است

به هواداری آن سرو روان خواهد بود

غزلیات شهریار


هر که خصم اندر او کمند انداخت

به مراد ویش بباید ساخت

غزلیات سعدی


همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب

به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی

عراقی


هجر او را، که جان ما خون کرد

به کف وصل در سپار کنیم

عراقی


هزار جامه معنی که من براندازم

به قامتی که تو داری قصیر می‌آید

غزلیات سعدی


هزار سرو خرامان به راستی نرسد

به قامت تو و گر سر بر آسمان سایند

غزلیات سعدی


هنوز خون به دل از داغ لاله‌ام ساقی

به غیر خون دلم باده در پیاله مریز

غزلیات شهریار


هر آن غم، کز فراقش بر من آید

به دیده می‌پذیرم، با که گویم؟

عراقی


هزار نقش برآید ز کِلکِ صُنع و یکی

به دلپذیری نقشِ نگارِ ما نرسد

غزلیات حافظ


هرگز اندیشه یار از دل دیوانه عشق

به تماشای گل و سبزه و صحرا نرود

غزلیات سعدی


هر سحر وام خواه بر در من

به تقاضای وام کرده کمین

ایرج میرزا


همی نالم چو بلبل در سحرگاه

به بوی آنکه گلزارم تو باشی

عراقی


همه در خاطرم از شاهد رؤیایی خویش

بگذرد خاطره با دلکشی رؤیایی

غزلیات شهریار


هر کس غم دین دارد و هر کس غم دنیا

بعد از غم رویت غم بیهوده خورانند

غزلیات سعدی


هان! عراقی، جان به جانان ده، گران جانی مکن

بعد از این بی‌روی خوب یار نتوان زیستن

عراقی


هر که دل شیفته دارد چو من

بس که بگوید سخن دلپذیر

غزلیات سعدی


هر که پسند آمدش چون تو یکی در نظر

بس که بخواهد شنید سرزنش ناپسند

غزلیات سعدی


هر که را خاطر به روی دوست رغبت می‌کند

بس پریشانی بباید بردنش چون موی دوست

غزلیات سعدی


هر چه جز بارِ غمت بر دلِ مسکینِ من است

برود از دلِ من وز دلِ من آن نرود

غزلیات حافظ


هر ساعتی این فتنه نوخاسته از جای

برخیزد و خلقی متحیر بنشاند

غزلیات سعدی


هر آن که رای تو معلوم کرد و دیگربار

برای خود نفسی می‌زند نه بس‌راییست

غزلیات سعدی


هر گه که گویم این دل ریشم درست شد

بر وی پراکند نمکی از ملاحتش

غزلیات سعدی


هر شب و روزی که بی تو می‌رود از عمر

بر نفسی می‌رود هزار ندامت

غزلیات سعدی


هر زمان از غمزهٔ خونریز تو

بر دل من صد شبیخون است باز

عراقی


هر شکرپاره که در می‌رسد از عالم غیب

بر دل ریش عزیزان نمکی می‌آید

غزلیات سعدی


هر سراسیمه‌ای نمی‌یابد

بر در وصل بار چتوان کرد؟

عراقی


هان! عراقی، غم مخور، کز بهر تو

بر در لطف خدا افتاده‌ام

عراقی


هرکس به تمنائی فال ازرخ او گیرند

بر تخته فیمروزی تا قرعه کرا افتد

اشعار منتسب حافظ


هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق

بر او نَمُرده به فتوایِ من نماز کنید

غزلیات حافظ


هر آن که رویِ چو ماهت به چشمِ بد بیند

بر آتشِ تو به جز جانِ او سپند مباد

غزلیات حافظ


هزار صید دلت پیش تیر باز آید

بدین صفت که تو داری کمان ابرو را

غزلیات سعدی


هم مخواه آن که بهر یک خدمت

ببرم صد تعنت و تهجین

ایرج میرزا


هزار بلبل دستان سرای عاشق را

بباید از تو سخن گفتن دری آموخت

غزلیات سعدی


هر کاو نظری دارد با یار کمان ابرو

باید که سپر باشد پیش همه پیکان‌ها

غزلیات سعدی


هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد

باشد که چو روز آید بروی گذرت افتد

عراقی


هان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب

باشد اندر پرده بازیهایِ پنهان غم مخور

غزلیات حافظ


هدهد گرفت رشته صحبت به دلکشی

بازش سخن ز زلف تو و شانه تو بود

غزلیات شهریار


هر چند اشتباه از او نیست لیکن او

با من هنوز هم خجل از اشتباهش است

غزلیات شهریار


هر چه آن کس در جهان با کس نکرد

با من بیچاره هر دم آن مکن

عراقی


همه بر باد رفت و من ماندم

با گلیمی به زیر سقف گلین

ایرج میرزا


هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست

این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست

غزلیات شهریار


هر دَمَش با منِ دلسوخته لطفی دگر است

این گدا بین که چه شایستهٔ اِنعام افتاد

غزلیات حافظ


هرساله گوی حسن به چوگان زلف تست

این تاج افتخار نه امسال می‌بری

غزلیات شهریار


هیچ حیوانی ز جنس خود ندارد احتراز

این بشرها از هیولای بشر رم می‌کنند

ایرج میرزا


هیهات کام من که برآید در این طلب

این بس که نام من برود بر زبان دوست

غزلیات سعدی


همچو گوهر کز صدف آید برون

آید از شادیچه بیرون شادخوار

ایرج میرزا


هرکس به خیالیست هم‌آغوش و کسی نیست

ای گل به خیال تو هم‌آغوش‌تر از من

غزلیات شهریار


هر که مجنون نشد درین سودا

ای عراقی، بگو که: عاقل نیست

عراقی


هرگز نکنم تو را فراموش

ای آنکه مرا همیشه یادی

عراقی


هر شب چو ماهتاب به بالین من بتاب

ای آفتاب دلکش و ماه پری‌وشم

غزلیات شهریار


هر که ماه ختن و سرو روانت گوید

او هنوز از قد و بالای تو صورت بینیست

غزلیات سعدی


هشتم سر گرم ذکرم بر در نرمش

آهسته در او رفت دو ثلث ذکر از من

ایرج میرزا


هر کو شراب عشق نخورده‌ست و دُردِ دَرد

آنست کز حیات جهانش نصیب نیست

غزلیات سعدی


هر چه ما خواهیم کردن او بخواهد غیر آن

آنچه آن دلبر کند ما خود همان خواهیم کرد

عراقی


هر چه در صورت عقل آید و در وهم و قیاس

آن که محبوب من است از همه ممتاز آید

غزلیات سعدی


هیچ آگهی ز عالم درویشیش نبود

آن کس که با تو گفت که درویش را مپرس

اشعار منتسب حافظ


هان! عراقی، خون گری کامید تو

آن چنان نامد که می‌پنداشتی

عراقی


هر بار به رنگی بت من روی نمودی

آن بار به رنگ همه اطوار برآمد

عراقی


هر آهویی به هر چمنی می‌چرد ولی

آن آهویی که در چمن او چریده نیست

غزلیات شهریار


همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند

امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی

غزلیات شهریار


هر آن گیاه که بر خاک ما دمیده ببوی

اگر که بوی وفا می‌دهد گیاه من است

غزلیات شهریار


هلاک نفس به نزدیک طالبان مراد

اگر چه کار بزرگست مختصر گیرند

غزلیات سعدی


همایِ اوجِ سعادت به دامِ ما افتد

اگر تو را گذری بر مُقام ما افتد

غزلیات حافظ


هر که او دعوی مستی می‌کند

آشکارا بت‌پرستی می‌کند

عراقی


همه جهان به تو می‌بینم و عجب نبود

ازان سبب که تویی در دو دیده بینایی

عراقی


هر گنجِ سعادت که خدا داد به حافظ

از یُمنِ دعایِ شب و وِردِ سَحَری بود

غزلیات حافظ


هم مشام جانم آخر خوش شود

از نسیم جان فزای موی تو

عراقی


هر کجا شهر مسلمانان است

از گه و گند بود آکنده

ایرج میرزا


هیچ دیدی که اندر این مدت

از فراقت به ما چه ها کردی

ایرج میرزا


هم بر در دوست باشد آرام

از خود به جز این گمان نیابم

عراقی


هم بر در دوست باشد ار باشد

از خود بجزین گمان نمی‌یابم

عراقی


هر دل که ز عشقِ توست خالی

از حلقهٔ وصلِ تو برون باد

غزلیات حافظ


هیچ می‌دانی تو هر طفلی که آید در جهان

از چه توأم با عُوَیل و ضَجه و زاری بُوَد

ایرج میرزا


هر که دمی با تو بود یا قدمی رفت

از تو نباشد به هیچ روی شکیبا

غزلیات سعدی


هزار نوبت اگر خاطرم بشورانی

از این طرف که منم همچنان صفایی هست

غزلیات سعدی


همه عالم سخنم رفت و به گوشت نرسید

آری آنجا که تو باشی سخن ما نرود

غزلیات سعدی


هر که هوایی نپخت یا به فراقی نسوخت

آخر عمر از جهان چون برود خام رفت

غزلیات سعدی


همچو طفلان به مکتب حسنت

ابجد عشق را بیاموزیم

عراقی


هر مِیِ لعل کز آن دستِ بلورین سِتَدیم

آبِ حسرت شد و در چشمِ گهربار بِمانْد

غزلیات حافظ


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

سرو بلند من که به دادم نمی‌رسی

دستم اگر رسد به خدا می‌رسانمت

غزلیات شهریار


سر مویی ز تو، تا با تو باقی است

درین ره در نگنجی، گر چه مویی

عراقی


سعدی چو گرفتار شدی تن به قضا ده

دریا در و مرجان بود و هول و مخافت

غزلیات سعدی


سرابستان در این موسم چه بندی

درش بگشای تا دل برگشاید

غزلیات سعدی


سعدی نگفتمت که خم زلف شاهدان

دربند او مشو که گرفتار می‌کند

غزلیات سعدی


سر عشقت کس تواند گفت؟ نی

در وصفت کس تواند سفت؟ نی

عراقی


ساقیا یک جرعه‌ای زان آبِ آتشگون که من

در میانِ پُختگانِ عشقِ او خامم هنوز

غزلیات حافظ


سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن فرصت شمار امروز را

غزلیات سعدی


سر حکیم ما را در شوق لایزالی

در من یزید عشقش پیش دکان نهاده

عراقی


سر تا قدمِ وجودِ حافظ

در عشق، نهالِ حیرت آمد

غزلیات حافظ


سیلِ سرشک ما ز دلش کین به در نَبُرد

در سنگِ خاره قطرهٔ باران اثر نکرد

غزلیات حافظ


سر جان و جهان ندارد آنک:

در سرش بادهٔ الست افتاد

عراقی


ساقی، ز شکر خنده شراب طرب انگیز

در ده، که به جان آمدم از توبه و پرهیز

عراقی


سودای تو نگنجد اندر دلی که جان است

در خانهٔ طفیلی مهمان چه کار دارد؟

عراقی


سِرِّ خدا که عارفِ سالِک به کَس نگفت

در حیرتم که باده فروش از کجا شنید

غزلیات حافظ


سعدی شوریده بی‌قرار چرایی

در پی چیزی که برقرار نماند

غزلیات سعدی


سعدی به در نمی‌کنی از سر هوای دوست

در پات لازمست که خار جفا رود

غزلیات سعدی


سعدی حیوان را که سر از خواب گران شد

در بند نسیم خوش اسحار نباشد

غزلیات سعدی


سوار عقل که باشد که پشت ننماید

در آن مقام که سلطان عشق روی نمود

غزلیات سعدی


ساقی، چو نمی‌دهی شرابم

خونابه بده بجای آبم

عراقی


سخنی، کز تو بشنود گوشم

خوشتر آید ز جان شیرینم

عراقی


سودای تو خوش است و وصال تو خوشتر است

خوشتر ازین و آن چه بود؟ آنم آرزوست

عراقی


سر به سر از لطف جانی ساقیا

خوشتر از جان چیست؟ آنی ساقیا

عراقی


سر به سر از لطف جانی ای پسر

خوشتر از جان چیست؟ آنی ای پسر

عراقی


ساز سماع زهره در آغوش طبع تست

خوش خاکیان که گوش به این ساز می‌دهند

غزلیات شهریار


سپس چون پا گرفتی، تا نیفتی

خورد غم بیشتر بیچاره مادر

ایرج میرزا


سر برآرید حریفان که سبویی بزنیم

خواب را رخت بپیچیم و به سویی بزنیم

غزلیات شهریار


سری به سینه خود تا صفا توانی یافت

خلاف خواهش خود تا خدا توانی یافت

غزلیات شهریار


سخن با من نمی گوئی الا ای همزبان دل

خدایا با که گویم شکوه بی همزبانی را

غزلیات شهریار


سنین عمر به هفتاد می‌رسد ما را

خدای من که به فریاد می‌رسد ما را

غزلیات شهریار


سخن هرگز بدین شیرینی و لطف و روانی نیست

خدا را شهریار این طبع جوی آب را ماند

غزلیات شهریار


سخن سربسته گفتی با حریفان

خدا را زین معما پرده بردار

غزلیات حافظ


ساربانا خبر از دوست بیاور که مرا

خبر از دشمن و اندیشهٔ بدگویان نیست

غزلیات سعدی


سرمست اگر درآیی عالم به هم برآید

خاک وجود ما را گرد از عدم برآید

غزلیات سعدی


سروبالای منا گر چون گل آیی در چمن

خاک پایت نرگس اندر چشم بینایی کشد

غزلیات سعدی


سخن سعدی بشنو که تو خود زیبایی

خاصه آن وقت که در گوش کنی مروارید

غزلیات سعدی


سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود

حیف باشد که همه عمر به باطل برود

غزلیات سعدی


سخت بود ره به دلش یافتن

حصن کلات است پدرسوخته

ایرج میرزا


سر بر قدمت نهیم روزی

چون همت سرفراز داریم

عراقی


سالها در جستجویش دست و پایی می‌زدیم

چون نشان دیدیم، خود را بی‌نشان خواهیم کرد

عراقی


سعدی ز خلق چند نهان راز دل کنی

چون ماجرای عشق تو یک یک به در فتاد

غزلیات سعدی


سر ز حسرت به درِ میکده‌ها بَرکردم

چون شناسایِ تو در صومعه یک پیر نبود

غزلیات حافظ


سرگشته بانوان وَسَطِ آتشِ خِیام

چون در میانِ آبْ نُقُوش ستاره‌ها

ایرج میرزا


سفر شه بنای باغ امیر

چون به یک سال اتفاق افتاد

ایرج میرزا


سرش مدام ز شور شراب عشق خراب

چو مست دایم از آن گرد شور و شر می‌گشت

غزلیات سعدی


سروبالایِ من آنگه که درآید به سَماع

چه محل جامهٔ جان را؟ که قبا نتوان کرد

غزلیات حافظ


سخن در احتیاجِ ما و اِسْتِغنایِ معشوق است

چه سود افسونگری ای دل؟ که در دلبر نمی‌گیرد

غزلیات حافظ


سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم

چگونه چون قلمم دودِ دل به سر نرود

غزلیات حافظ


سحر گویند حرامست در این عهد ولیک

چشمت آن کرد که هاروت به بابل نکند

غزلیات سعدی


ساعی و نَمام روز خوب نبیند

چاه کن آسودگی ز چاه ندارد

ایرج میرزا


سعدیا گر بوسه بر دستش نمی‌یاری نهاد

چاره آن دانم که در پایش بمالی روی را

غزلیات سعدی


سپهر، دور خوش اکنون کُنَد که ماه آمد

جهان به کامِ دل اکنون رسد که شاه رسید

غزلیات حافظ


سروناز ارم از دور به من کرد سلام

جای آن را که چنان سرو کند ناز به من

غزلیات شهریار


ساقی، ار جام می، دمادم نیست

جان فدای تو، دردیی کم نیست

عراقی


سهل است به خون من اگر دست برآری

جان دادن در پای تو دشوار نباشد

غزلیات سعدی


سرو را قامت خوبست و قمر را رخ زیبا

تو نه آنی و نه اینی که هم اینست و هم آنت

غزلیات سعدی


سعدیا گر به جان خطاب کند

ترک جان گوی و دل به دست آرش

غزلیات سعدی


سعدی چراغ می‌نکند در شب فراق

ترسد که دیده باز کند جز به روی دوست

غزلیات سعدی


سعدی چو اسیر عشق ماندی

تدبیر تو چیست ترک تدبیر

غزلیات سعدی


سعدیا خوشتر از حدیث تو نیست

تحفه روزگار اهل شناخت

غزلیات سعدی


سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید

تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

غزلیات حافظ


سود بازار محبت همه آه سرد است

تا نکوشید پی گرمی بازار کسی

غزلیات شهریار


سرو من صبح بهار است به طرف چمن آی

تا نسیمت بنوازد به گل‌افشانی‌ها

غزلیات شهریار


سرفرازی جاوید در کلاه درویشی است

تا فرو نیارد کس سر به تاج سلطانی

غزلیات شهریار


ساحل نجاتی هست ای غریق دریا دل

تا خراج بستانی زین خلیج طوفانی

غزلیات شهریار


سر مکش حافظ ز آهِ نیمْ شب

تا چو صبحت، آینه رخشان کنند

غزلیات حافظ


سر تسلیم نهادیم به حکم و رایت

تا چه اندیشه کند رای جهان آرایت

غزلیات سعدی


سرو ستادست مؤدب به جای

تا تو به رفتار تقدم کنی

ایرج میرزا


سال ها با بار پیری خم شدم در جستجویش

تا به چاه گور هم رفتم نشد پیدا جوانی

غزلیات شهریار


سویِ جَنَّت برفت با دلِ شاد

تا بماناد جاوادان آن جا

ایرج میرزا


سلطان خیالت شبی آرام نگیرد

تا بر سر صبر من مسکین ندواند

غزلیات سعدی


سرهاست در این سودا چون حلقه زنان بر در

تا بخت بلند این در بر روی که بگشاید

غزلیات سعدی


سال عمرش چونکه از پنجه گذشت

پنجه مرگش یکی بفشرد نای

ایرج میرزا


سزد که هر چه به هر جا وطن پرست بُوَد

پس از تو تا به ابد جامه مُشک فام کنند

ایرج میرزا


سَمَن بویان غبارِ غم چو بنشینند، بنشانند

پری رویان قرار از دل چو بستیزند، بستانند

غزلیات حافظ


سعدیا کنگره وصل بلندست و هر آنک

پای بر سر ننهد دست وی آن جا نرسد

غزلیات سعدی


سوادِ نامهٔ مویِ سیاه چون طی شد

بَیاض کم نَشَوَد گر صد انتخاب رود

غزلیات حافظ


سرو آزادم و سر بر فلک افراشته ام

بی ثمر بین که ثمردارد از این بی ثمری

غزلیات شهریار


سیر آمدم از حیات خود، زیراک

بی او ز حیات آن نمی‌یابم

عراقی


سلامتِ همه آفاق در سلامتِ توست

به هیچ عارضه شخصِ تو دردمند مباد

غزلیات حافظ


سر زلف او بگیرم، لب لعل او ببوسم

به مراد، اگر نترسم ز دو چشم شوخ شنگش

عراقی


سعدیا گوسفند قربانی

به که نالد ز دست قصابش

غزلیات سعدی


سعدیا روی دوست نادیدن

به که دیدن میان اغیارش

غزلیات سعدی


سر که به کشتن بنهی پیش دوست

به که به گشتن بنهی در دیار

غزلیات سعدی


سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم

به کدام دوست گویم که محل راز باشد

غزلیات سعدی


سبیل ها را تا زیر چشم تاب دهند

به قد و قامت خود افتخار تام کنند

ایرج میرزا


سماع انس که دیوانگان از آن مستند

به سمع مردم هشیار در نمی‌گنجد

غزلیات سعدی


سعدیا هر دمت که دست دهد

به سر زلف دوستان آویز

غزلیات سعدی


سِکَندَر را نمی‌بخشند آبی

به زور و زر مُیَسَّر نیست این کار

غزلیات حافظ


سحرگهی که به کوی دلم گذر کردی

به دیده گفت دلم: کان شکار می‌گذرد

عراقی


سحر چون خسرو خاور عَلَم بر کوهساران زد

به دستِ مرحمت یارم درِ امیدواران زد

غزلیات حافظ


سفر اصفهان چو پیش آمد

به خزان شد حواله فروردین

ایرج میرزا


سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد

به جان گر صحبت جانان برآید رایگان باشد

غزلیات سعدی


سحرگه از سر سجاده برخاست

به بوی جرعه‌ای زنار بربست

عراقی


سعدی اندر کف جلاد غمت می‌گوید

بنده‌ام بنده به کشتن ده و مفروش مرا

غزلیات سعدی


سعدی از بند تو هرگز به درآید؟هیهات!

بلکه حیفست بر آن کس که به زندان تو نیست

غزلیات سعدی


سعدیا دل در سرش کردی و رفت

بلکه جانش نیز در پا می‌رود

غزلیات سعدی


سحرگاهان به کوی او بسی رفتم به بوی او

بسی گفتم: قبولم کن، نکرد آن یار چتوان کرد؟

عراقی


ساقی، به یک کرشمه بشکن هزار توبه

بستان مرا ز من باز زان چشم جاودانه

عراقی


سرود جنگل و دریاچه سنفونی‌هایی است

برون ز دایره درک و رانش بشری

غزلیات شهریار


سر و چَشمی چُنین دلکَش، تو گویی چشم از او بردوز؟

برو کاین وعظ بی‌معنی، مرا در سر نمی‌گیرد

غزلیات حافظ


سجاده و تسبیح به یک سوی فکندم

بر کف می چون رنگ رخ یار گرفتم

عراقی


سعدی به جفا ترک محبت نتوان گفت

بر در بنشینم اگر از خانه برانند

غزلیات سعدی


سری به خاک فرو برده ام به داغ جگر

بدان امید که آلاله بردمم از خاک

غزلیات شهریار


سمست بر وجود من این اسب زودتر

باید خدایگان اجل دفع سم کند

ایرج میرزا


سعدی اندازه ندارد که چه شیرین سخنی

باغ طبعت همه مرغان شکرگفتارند

غزلیات سعدی


سعدی صبور باش بر این ریش دردناک

باشد که اتفاق یکی مرهم اوفتد

غزلیات سعدی


ساقی، ار صاف نیست، دردی ده

باش، گو، هر چه هست، پخته و خام

عراقی


ساقی، بیار درد و از این درد یک زمان

بازم رهان، که با غم و تیمار مانده‌ام

عراقی


سعدی آتش‌زبانم در غمت سوزان چو شمع

با همه آتش‌زبانی در تو گیراییم نیست

غزلیات سعدی


ساکنانِ حرمِ سِتْر و عِفافِ ملکوت

با منِ راه نشین بادهٔ مستانه زدند

غزلیات حافظ


سعدی اگر عاقلی عشق طریق تو نیست

با کف زورآزمای پنجه نشاید فکند

غزلیات سعدی


سروی شدم به دولت آزادگی که سر

با کس فرو نیاورد این طبع سرکشم

غزلیات شهریار


سعدی نرود به سختی از پیش

با قید کجا رود گرفتار

غزلیات سعدی


سرمست درآمد از خرابات

با عقل خراب در مناجات

غزلیات سعدی


سعدی نه حریف غم او بود ولیکن

با رستم دستان بزند هر که درافتاد

غزلیات سعدی


سالم و سرخ و سفید و چاق و گرد

با دو چشم چون ستاره نوربار

ایرج میرزا


سپر صلح و صفا دارم و شمشیر محبت

با تو آن پنجه نبینم که به پیکار من آیی

غزلیات شهریار


ساز صبا به ناله شبی گفت شهریار

این کار تست من همه جور تو می‌کشم

غزلیات شهریار


سعدی به خفیه خون جگر خورد بارها

این بار پرده از سر اسرار برگرفت

غزلیات سعدی


سپرت می‌بباید افکندن

ای که دل می‌دهی به تیرانداز

غزلیات سعدی


سر مویی نظر آخر به کرم با ما کن

ای که در هر بن موییت دل مسکینیست

غزلیات سعدی


سرمنزلِ فراغت نَتْوان ز دست دادن

ای ساروان فروکَش کاین ره کران ندارد

غزلیات حافظ


ساز خوش و آواز خوش و باده دلکش

اِی بیخبر آخر چه نشستی خبر اینجاست

غزلیات شهریار


سعدی این ره مشکل افتادست در دریای عشق

اول آخر در صبوری اندکی پایاب داشت

غزلیات سعدی


سجاده نشینی که مرید غم او شد

آوازه اش از خانه خمار برآمد

غزلیات سعدی


سویِ منِ وحشی صفتِ عقل رمیده

آهو رَوشی، کبک خرامی، نفرستاد

غزلیات حافظ


سودای زلف و خالت جز در خیال ناید

اندیشهٔ وصالت جز در گمان نگنجد

عراقی


سعدی چو امید وصل باقیست

اندیشه جان و بیم سر نیست

غزلیات سعدی


سعدی اگر خون و مال صرف شود در وصال

آنت مقامی بزرگ اینت بهایی حقیر

غزلیات سعدی


سرو خرامان چو قد معتدلت نیست

آن همه وصفش که می‌کنند به قامت

غزلیات سعدی


ساقی قدحی شراب در دست

آمد ز شراب خانه سرمست

عراقی


سعدی به هیچ علت روی از تو برنپیچد

الا گرش برانی علت جز این نباشد

غزلیات سعدی


سعدی نتوان به هیچ کشتن

اِلّا به فراق روی احباب

غزلیات سعدی


سراسر بخششِ جانان طریقِ لطف و احسان بود

اگر تسبیح می‌فرمود، اگر زُنّار می‌آورد

غزلیات حافظ


سودای محال در دماغم

افگنده به هرزه های و هویی

عراقی


سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغِ سحر

آشیان در شِکَنِ طُرِّهٔ شمشاد نکرد

غزلیات حافظ


سازش به هر سری نکند تاج افتخار

آزادگی به سرو سرافراز می‌دهند

غزلیات شهریار


سعدی شیرین سخن در راه عشق

از لبش بوسی گدایی می‌کند

غزلیات سعدی


سالها جستم، ندیدم روی تو

از طلب اکنون به استادم، تو دان

عراقی


سعدیا نامت به رندی در جهان افسانه شد

از چه می‌ترسی دگر بعد از سیاهی رنگ نیست

غزلیات سعدی


سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست

از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

غزلیات حافظ


سیمای تو روحانی در آینه دریاست

ارزانی دریا باد این آینه‌سیمایی

غزلیات شهریار


سعدیا این همه فریاد تو بی دردی نیست

آتشی هست که دود از سر آن می‌آید

غزلیات سعدی


سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

آتشی بود در این خانه، که کاشانه بسوخت

غزلیات حافظ


سود و زیان من، ز جهان، جز دلی نبود

آتش زدی و سود و زیانم بسوختی

عراقی


ساقی سیمتن چه خسبی خیز

آب شادی بر آتش غم ریز

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

زیاده وقت ندارم همین قَدَرْ تو بگو

که پول خواهد ایرج چو قبضْ رد کردست

ایرج میرزا


ز زلف زرکش خورشید بند سیم سه‌تار

که پرده‌های شب تیره تار و مار آمد

غزلیات شهریار


ز گِردِ خوانِ نگونِ فلک طمع نتوان داشت

که بی مَلالتِ صد غُصه، یک نَواله برآید

غزلیات حافظ


ز زهدِ خشک ملولم کجاست بادهٔ ناب؟

که بویِ باده مدامم دماغ تر دارد

غزلیات حافظ


ز چشم غمزده خون می‌رود به حسرت آن

که او به گوشه چشم التفات فرماید

غزلیات سعدی


ز بهر آبرو یک رویه کن کار

که آنجا آبرو ریزد دورویی

عراقی


ز دل که می‌گذرد بر درت بپرس آخر:

که آن شکسته برین در چه کار می‌گذرد

عراقی


ز مُصحَف رخ دلدار آیتی بر خوان

که آن بیان مقامات کشف کشّاف است

اشعار منتسب حافظ


ز روی روشن هر ذره شد مرا روشن

که آفتاب رخت در همه جهان پیداست

عراقی


ز زیرِ زلفِ دوتا چون گذر کُنی بِنْگر

که از یَمین و یَسارت چه سوگوارانند

غزلیات حافظ


ز جور تو بگریزم، برم به عشق پناه

که از غم تو مرا عشق بی‌نیاز کند

عراقی


ز بلبل چمن طبع شهریار افسوس

که از خزان گلشن شور نغمه‌خوانی نیست

غزلیات شهریار


زهی رفیق که با چون تو سروبالاییست

که از خدای بر او نعمتی و آلاییست

غزلیات سعدی


ز خوفِ هجرم ایمن کن اگر امّیدِ آن داری

که از چشمِ بداندیشان خدایت در امان دارد

غزلیات حافظ


ز وصل خود بده کام دل من

که از بیداد هجر آمد به فریاد

عراقی


ز بس که شد دلِ حافظ رمیده از همه کس

کنون ز حلقهٔ زلفت به در نمی‌آید

غزلیات حافظ


ز چشمت جان نشاید بُرد کز هر سو که می‌بینم

کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد

غزلیات حافظ


ز بهر صید دل‌های جهانی

کمند زلف خوبان دام کردند

عراقی


زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت؟

کس ندارد ذوقِ مستی میگساران را چه شد؟

غزلیات حافظ


ز عشق تو عراقی را دمی هست

کزان دم روی انسان آفریدند

عراقی


ز ایشان توان به خون جگر یافتن مراد

کز کودکی به خون جگر پروریده‌اند

غزلیات سعدی


زان به چشم من درآیی هر زمان

کز صفا آب روانی ساقیا

عراقی


زان به چشم من درآیی هر زمان

کز صفا آب روانی ای پسر

عراقی


زیبد ار خاک درت بر سر کنم

کز سرایم خوار بیرون کرده‌ای

عراقی


زین تنگنای خلوتم خاطر به صحرا می‌کشد

کز بوستان باد سحر خوش می‌دهد پیغام را

غزلیات سعدی


ز سِرِّ غیب کس آگاه نیست، قصه مخوان

کدام مَحرمِ دل ره در این حرم دارد؟

غزلیات حافظ


ز من زور وز تو زر، این به آن در

کُجا باقی است جا عُجَب و بَطَر را؟

ایرج میرزا


زندگانی چیست مردن پیش دوست

کاین گروه زندگان دل مرده‌اند

غزلیات سعدی


زلفش کشید بادِ صبا چرخِ سِفله بین

کانجا مجالِ بادِ وَزانَم نمی‌دهد

غزلیات حافظ


زیرِ شمشیرِ غمش رقص‌کُنان باید رفت

کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد

غزلیات حافظ


زان فراموش عهد دشنامی

کاشکی یادگار داشتمی

عراقی


زان دم که دور ماندم از درگهت نگفتی:

کاخر شکسته‌ای بد، روزی بر آستانم

عراقی


ز قاطعانِ طریق این زمان شوند ایمن

قوافلِ دل و دانش که مَرد راه رسید

غزلیات حافظ


زان شعله که از روی بتان حسن برافروخت

قسم دل عشاق همه سوز و گداز است

عراقی


زنده در قبر کنند اهل ادب را لیکن

قبر فردوسی طوسی را آباد کنند

ایرج میرزا


زمانا کنت لا ارضی بوصل

فصرت الان ارضی بالخیال

عراقی


ز خون عزیزترم نیست مایه‌ای در تن

فدای دست عزیزان اگر بیالایند

غزلیات سعدی


ز شوق روی تو اندر سر قلم سودا

فتاد و چون من سودازده به سر می‌گشت

غزلیات سعدی


زمانه فرصت این حرف ها به ما ندهد

غمین مباش اگر نیستی به جان خرسند

ایرج میرزا


ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا

غزلیات شهریار


زاهد ار راه به رندی نَبَرَد معذور است

عشق کاریست که موقوف هدایت باشد

غزلیات حافظ


ز بیداد زمانه وارهم من

عراقی گر کند از کف رهایم

عراقی


ز من حکایت هجران مپرس در شب وصل

عتاب کیست که در خلوت رضا گنجد

غزلیات سعدی


زان جا که حساب همت ماست

عالم همه حبه‌ای شماریم

عراقی


ز آرزوی جمال تو، نیست مرا ز خود خبر

طعنه مزن، که: نیستی شیفتهٔ جمال من

عراقی


زان چنان رخ، که تمنای دل است

صبر ازین بیش مگر نتوان کرد

عراقی


زمان زمان که دلم یاد چهر تو بکند

شود ز عکس جمالت دلم گلستانی

عراقی


ز دستِ شاهدِ نازک‌عِذار عیسی‌دَم

شراب نوش و رها کن حدیثِ عاد و ثمود

غزلیات حافظ


ز آرزوی لبت عراقی را

شد مسلم حدیث جان گفتن

عراقی


ز ماه شرح ملال تو پرسم ای مه بی مهر

شبی که ماه نماید ملول و رنگ پریده

غزلیات شهریار


زین سان که وجود توست ای صورت روحانی

شاید که وجود ما پیشت عدمی باشد

غزلیات سعدی


زر و سر را نبود هیچ درین بقعه محل

سودشان جمله زیان است و زیانشان همه سود

عراقی


ز شرمِ آن که به روی تو نسبتش کردم

سمن به دستِ صبا، خاک در دهان انداخت

غزلیات حافظ


زین خوشترت کجا خبری در زند که دوست

سر بی‌خبر به ما زد و از ما خبر گرفت

غزلیات شهریار


زلفِ هندویِ تو گفتم که دگر رَه نزند

سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود

غزلیات حافظ


زنهار اگر به دانه خالی نظر کنی

ساکن که دام زلف بر آن گستریده‌اند

غزلیات سعدی


زیبا پسر این شرط چو بشنید پسندید

زیرا که همه سود از او بُد ضرر از من

ایرج میرزا


زین پس نرود ظلمی بر آدم ازین دیوان

زیرا که سلیمان شد فرماندهٔ دیوانی

عراقی


زر و سیم زیاد بهر نثار

زیر پای ملک امیر نهاد

ایرج میرزا


زندگانی نتوان گفت و حیاتی که مراست

زنده آنست که با دوست وصالی دارد

غزلیات سعدی


زنبور و نحل هر دو ز یک گوهرند لیک

زنبور نیش آورد و نحل انگبین

ایرج میرزا


ز نقش روی تو با هیچ کس نشان ندهد

زمان زمان ز رخت نقش دیگری آغاز

عراقی


زاهدا، از تیرِ مژگانش حذر کردن چه سود؟

زخمِ پنهانم به ابروی کَمانکش می‌زند

اشعار منتسب حافظ


ز لفظ دلربای تو به یک گفتار خوشنودم

ز وصل جان‌فزای تو به یک دیدار خرسندم

عراقی


ز نوش لب چو مرهم می‌ندادی

ز نیش لب چرا جانم بخستی؟

عراقی


ز طرهٔ تو پریشانی دلم شد فاش

ز مشک نیست غریب آری ار بود غماز

اشعار منتسب حافظ


ز همرهی عراقی ز راه واماندم

ز لطف بر در خویشم رهی نما ای دوست

عراقی


ز دلتنگی به جانم با که گویم؟

ز غصه ناتوانم، با که گویم؟

عراقی


ز غم زار و حقیرم، با که گویم؟

ز غصه می‌بمیرم، با که گویم؟

عراقی


ز بخت، بی‌ره و آیین و پا و سر می‌زیست

ز عشق، بی‌دل و آرام و خواب و خور می‌گشت

غزلیات سعدی


ز رنگ لاله مرا روی دلبر آید یاد

ز شکل سبزه مرا یاد خط یار آید

غزلیات سعدی


ز بس که داد قلم شرح سرنوشت فراق

ز سرنوشت قلم نامه گشت سودایی

عراقی


ز رویش هرچه بگشایم نقاب روی او اولی

ز زلفش هر چه بر بندم، مرا زنار اولی‌تر

عراقی


ز چشمم لَعْلِ رُمّانی چو می‌خندند، می‌بارند

ز رویم رازِ پنهانی چو می‌بینند، می‌خوانند

غزلیات حافظ


ز گوشه‌ای غم تو گفت: می‌خورم غم کارت

ز جانبی ستمت گفت: غم مخور که در آنم

عراقی


ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان

ز جان، ای دوست، مهر تو جدا کردن توان؟ نتوان

عراقی


ز جان محبوب تر دارش که داردت

ز جان محبوب تر بیچاره مادر

ایرج میرزا


ز کویت گر رسد گردی به استقبال برخیزد

ز جان افشانی صاحبدلان گردی ز هر کویی

عراقی


ز خود صبری و آرامی نمی‌یابم نمی‌یابم

ز تو لطفی و احسانی نمی‌بینم نمی‌بینم

عراقی


ز تنهایی ملولم، چند نالم؟

ز بی‌یاری به جانم، با که گویم؟

عراقی


ز جام وصل تو ناخورده جرعه‌ای دل من

ز بزم عیش تو در سر خمار می‌گذرد

عراقی


ز رنگ نیستی شان رنگ و بویی

ز برگ بی‌نوایی‌شان نوایی

عراقی


ز آب دیده من فرش خاک تر می‌شد

ز بانگ ناله من گوش چرخ کر می‌گشت

غزلیات سعدی


زاتش چگونه سوزد پروانه؟ دیده‌ای؟

ز اندیشهٔ فراق چنانم بسوختی

عراقی


ز چهره پرده برانداز، تا سر اندازی

روان فشاند بر روی تو ز شیدایی

عراقی


ز اندوه فراقش بر دل من

رسد هر لحظه تیماری دریغا

عراقی


زندگانی گر کسی بی عشق خواهد من نخواهم

راستی بی عشق زندان است بر من زندگانی

غزلیات شهریار


ز آسمان بگذرم ار بر منت افتد نظری

ذره تا مهر نبیند به ثریا نرسد

غزلیات سعدی


زاهد ار رندیِ حافظ نکند فهم چه شد؟

دیو بُگْریزَد از آن قوم که قرآن خوانند

غزلیات حافظ


زن قحبه چه می‌کشی خودت را

دیگر نشود حسین زنده

ایرج میرزا


زلفِ خاتونِ ظفر شیفتهٔ پرچم توست

دیدهٔ فتحِ ابد عاشقِ جولانِ تو باد

غزلیات حافظ


ز باده هیچت اگر نیست، این نه بس که تو را

دمی ز وسوسهٔ عقل بی‌خبر دارد؟

غزلیات حافظ


ز لطف گرد دل بی‌غمان بسی گشتی

دمی به گرد دل پر غمان برآ ای دوست

عراقی


ز شادی همه عالم شدست بیگانه

دلم که با غم تو گشت آشنا ای دوست

عراقی


زود پا در بساط وصل نهیم

دست با دوست در کنار کنیم

عراقی


ز آفتاب مهر بر دل سایه افگن، تا شود

در هوای مهر روی تو چو ذره مستنیر

عراقی


زلف تو کمند افکند، و افکند دلم در بند

در سلسله شد پابند، آخر چه عقال است این؟

عراقی


زهر از کف دست نازنینان

در حلق چنان رود که جُلّاب

غزلیات سعدی


زین به نبود، کز آب دیده

خیزیم و گلیم خود بشوییم؟

عراقی


زلفش بریده رشته پیوند دل ولی

خود رشته‌ای که دل دمی از وی بریده نیست

غزلیات شهریار


زین پس ز جِماع رخ نتابم

خوب ار نشدی، نشو به کیرم

ایرج میرزا


ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست

خروش و ولوله از جان عاشقان برخاست

عراقی


ز درد هجر فراقم دمی خلاصی نیست

خدای را بستان داد و ده سزای فراق

اشعار منتسب حافظ


ز مار و عقرب و آتش گزنده تر دارد

خدای خواهد اگر بنده را عذاب کند

ایرج میرزا


زنبور اگر میانش باشد بدین لطیفی

حقا که در دهانش این انگبین نباشد

غزلیات سعدی


ز مسجدم به خرابات می‌فرستد عشق

حریف باده رسید ای رفیق توبه وداع

اشعار منتسب حافظ


زشتی‌ای نیست به عالم که من از دیده او

چون نکو می‌نگرم جمله نکو می‌بینم

غزلیات شهریار


زنهار! دل مرا نگه‌دار

چون من ز میان کار رفتم

عراقی


زنهار که از دمدمه کوس رحیلت

چون رایت منصور چه دل‌ها خفقان کرد

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

رامین چو اختیار غم عشق ویس کرد

یک بارگی جدا ز کلاه و کمر فتاد

غزلیات سعدی


رونقی بی گل خندان به چمن بازنماند

یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان

غزلیات شهریار


روز وصلِ دوستداران یاد باد

یاد باد آن روزگاران، یاد باد

غزلیات حافظ


رفتم و بیشم نبود روی اقامت

وعده دیدار گو بمان به قیامت

غزلیات شهریار


رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید

وظیفه گر برسد، مصرفش گُل است و نَبید

غزلیات حافظ


رویش به کدام چشم بینیم؟

وصلش به چه روی چشم داریم؟

عراقی


روی در خاک کوی او مالیم

وز غمش ناله‌های زار کنیم

عراقی


ره بیدادگران بخت من آموخت ترا

ورنه دانم تو کجا و ره بیدادگران

غزلیات شهریار


رنجور عشق به نشود جز به بوی یار

ور رفتنیست جان ندهد جز به نام دوست

غزلیات سعدی


روزِ مرگم نفسی وعدهٔ دیدار بده

وان گَهَم تا به لَحَد فارغ و آزاد بِبَر

غزلیات حافظ


رسید ناله سعدی به هر که در آفاق

و گر عبیر نسوزد به انجمن چه رسد

غزلیات سعدی


رو تو شبی در تاتر او که ببینی

هیچ شهی این قدر سپاه ندارد

ایرج میرزا


روی اگر باز کند حلقه سیمین در گوش

همه گویند که این ماهی و آن پروینیست

غزلیات سعدی


ردا و طیلسان یکسو نهادم

همه زنار شد بند قبایم

عراقی


ره ندیدم چو برفت از نظرم صورت دوست

همچو چشمی که چراغش ز مقابل برود

غزلیات سعدی


رنگِ خونِ دلِ ما را که نهان می‌داری

همچنان در لبِ لعلِ تو عیان است که بود

غزلیات حافظ


رسید ناله سعدی به هر که در آفاق

هم آتشی زده‌ای تا نفیر می‌آید

غزلیات سعدی


رخ از ما تا به کی پنهان کند عید

هلال آنک به ابرو می‌نماید

غزلیات سعدی


رضای دوست به دست آر و دیگران بگذار

هزار فتنه چه غم باشد ار برانگیزند

غزلیات سعدی


رفته چون مه به محاقم که نشانم ندهند

هرچه آفاق بجویند کران تا به کران

غزلیات شهریار


روز قیامت شود به صورت خرچنگ

هر که ز عارف ادب نگاه ندارد

ایرج میرزا


راهِ عشق ار چه کمینگاه کمانداران است

هر که دانسته رَوَد صَرفه ز اَعدا ببرد

غزلیات حافظ


راحت از عیش بهشت و لب حورش نبود

هر که او دامن دلدار خود از دست بهشت

اشعار منتسب حافظ


راز سربستهٔ ما بین که به دستان گفتند

هر زمان با دف و نی بر سرِ بازارِ دگر

غزلیات حافظ


راهی است ره عشق، به غایت خوش و نزدیک

هر ره که جُز این است همه دور و دراز است

عراقی


روی ننمود یار چتوان کرد

نیست تدبیر کار، چتوان کرد؟

عراقی


رفت که بودی مرا کار به سامان، دریغ!

نوبت کارم کنون بی سر و سامانی است

عراقی


رسید موسمِ آن کز طرب چو نرگسِ مست

نهد به پایِ قدح هر که شش درم دارد

غزلیات حافظ


رسید دولت وصل و گذشت محنت هجر

نهاد کشور دل باز رو به معموری

اشعار منتسب حافظ


روز بازار جوانی پنج روزی بیش نیست

نقد را باش ای پسر کآفت بود تأخیر را

غزلیات سعدی


روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

می ز خُمخانه به جوش آمد و می‌باید خواست

غزلیات حافظ


روزه هجر شکستیم و هلال ابروئی

منظر افروز شب عید وصالی کردیم

غزلیات شهریار


روزگاریست که سودای تو در سر دارم

مگرم سر برود تا برود سودایت

غزلیات سعدی


راه گم کرده و با رویی چو ماه آمده‌ای

مگر ای شاهد گمراه به راه آمده‌ای

غزلیات شهریار


رقیب آزارها فرمود و جایِ آشتی نگذاشت

مگر آهِ سحرخیزان سویِ گردون نخواهد شد؟

غزلیات حافظ


روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری

مکن که مظلمه خلق را جزایی هست

غزلیات سعدی


روی اگر پنهان کند سنگین‌ دل سیمین‌ بدن

مشک غمازست نتواند نهفتن بوی را

غزلیات سعدی


راحت جان باشد از آن قبضه تیغ

مرهم دل باشد از آن جعبه تیر

غزلیات سعدی


رم نه تنها کار این اسب سیاه مخلص است

مردم این مملکت هم مثل خر رم می‌کنند

ایرج میرزا


رواق چشم که یک انعکاس او آفاق

محیط نه فلکش زورقی به دریایی

غزلیات شهریار


رفت و به اختران سرشکم سپرد جای

ماهی که آسمان بربود از کنار من

غزلیات شهریار


روزگارم شد، ار نه عاقلمی

ماتم روزگار داشتمی

عراقی


رای رای توست خواهی جنگ و خواهی آشتی

ما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را

غزلیات سعدی


رود از دیده چو با یاد منش اشک ندامت

لاله از خاکم و از کالبدم ناله برآید

غزلیات شهریار


رویی نتوان گفت که حسنش به چه ماند

گویی که در آن نیم شب از روز دری بود

غزلیات سعدی


رفته گیر از بَرَم و زآتش و آبِ دل و چشم

گونه‌ام زرد و لبم خشک و کنارم تَر گیر

غزلیات حافظ


روزی که رفتی از بر بالین شهریار

گفتم که ناله‌ای کنم و بر سر آرمت

غزلیات شهریار


روی بنما، که جان نثار کنم

گفت: جان را چه اعتبار بود؟

عراقی


رسمِ بدعهدیِ ایام چو دید ابرِ بهار

گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

غزلیات حافظ


روز برآمد بلند ای پسر هوشمند

گرم ببود آفتاب خیمه به رویش ببند

غزلیات سعدی


روندگان مقیم از بلا نپرهیزند

گرفتگان ارادت به جور نگریزند

غزلیات سعدی


روی گفتم که در جهان بنهم

گردم از قید بندگی آزاد

غزلیات سعدی


روی او دیدم سر زلفش چرا آشفته گشت ؟

گر نبیند بلبل شوریده، گلزاری چه شد؟

عراقی


روزی به پای مرکب تازی درافتمش

گر کبر و ناز باز نپیچد عنان دوست

غزلیات سعدی


روزی برسی به وصل! حافظ

گر طاقت انتظار داری!

اشعار منتسب حافظ


روزی به خرج غم نکند اشک من وفا

گر دستگیر دیده نه خون جگر شود

اشعار منتسب حافظ


رقاص وار چرخ زند بر سر دو پای

گاهی بغل بدزدد و گه شانه خم کند

ایرج میرزا


رسواش مکن به کام دشمن

کو خود ز رخ تو شرمسار است

عراقی


روان دهد به سر انگشت دلنواز به ساز

که نبض مرده جهد چون مسیح بود طبیب

غزلیات شهریار


رفیق اگر تو رسیدی سلام ما برسانی

که من به اهل وفا و مروتی نرسیدم

غزلیات شهریار


رَباب و چنگ به بانگِ بلند می‌گویند

که گوشِ هوش به پیغامِ اهلِ راز کنید

غزلیات حافظ


رضا به حکم قضا اختیار کن سعدی

که شرط نیست که با زورمند بستیزند

غزلیات سعدی


روی در خاک رفت و سر نه عجب

که رود هم در این هوس بر باد

غزلیات سعدی


رموز عشق، عراقی، مگو چنین روشن

که راز خویش چنین آشکار نتوان کرد

عراقی


رواست در بَر اگر می‌تَپَد کبوترِ دل

که دید در رهِ خود تاب و پیچِ دام و نشد

غزلیات حافظ


روز عید است و من امروز در آن تدبیرم

که دهم حاصل سی‌روزه و ساغر گیرم

اشعار منتسب حافظ


روا بود همه خوبان آفرینش را

که پیش صاحب ما دست بر کمر گیرند

غزلیات سعدی


رسید از غم به لب جانم، رخت بنما و جان بستان

که پیش آن رخت جان را فدا کردن توان؟ نتوان

عراقی


رخ تو در خور چشم من است، لیک چه سود

که پرده از رخ تو برنمی‌توان انداخت

عراقی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

نادان به کارها شده مستولی

دانا به خون دل شده مستغرق

ایرج میرزا


ناخوانده و خوانده چو بلا بر سرم آیند

دارند تمنا همه بی حد و مر از من

ایرج میرزا


نرگسِ مستِ نوازش کُنِ مردم دارش

خونِ عاشق به قدح گر بِخورد نوشش باد

غزلیات حافظ


نازنین‌تر ز قَدَت در چمنِ ناز نَرُست

خوش‌تر از نقشِ تو در عالمِ تصویر نبود

غزلیات حافظ


نخواهم چون شرابِ کَس به خواری

خورَم با کامِ دل خونِ جگر را

ایرج میرزا


نیک نامی خواهی ای دل با بَدان صحبت مدار

خودپسندی جانِ من بُرهانِ نادانی بُوَد

غزلیات حافظ


ناخورده شراب می‌خروشیم

خود تا چه کنیم؟ اگر بنوشیم

عراقی


ناگشته دمی ز خویش فانی

خواهی که شوی به دوست باقی؟

عراقی


نسیم زلف تو پیچیده بود در سر و مغزم

خمار و سست ولی سخت بی قرار تو بودم

غزلیات شهریار


نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من

خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

غزلیات حافظ


نظاره روی ساقی، نظارگی عراقی

خم خانه عشق باقی، باقی همه بهانه

عراقی


نه جود و کرم داشت تا گویمش

خداوندِ جود و کرم فوت شد

ایرج میرزا


نه تو را از من مسکین نه گل خندان را

خبر از مشغله بلبل سودایی هست

غزلیات سعدی


ناگزیرست تلخ و شیرینش

خار و خرما و زهر و جلابش

غزلیات سعدی


نرگسِ ساقی بِخوانْد، آیتِ افسونگری

حلقهٔ اورادِ ما مجلسِ افسانه شد

غزلیات حافظ


نوای ساز تو خواند ترانه توحید

حقیقتی به زبان مجاز می‌گویی

غزلیات شهریار


نمی‌بینی چو روی دوست، باری

حجابی پیش روی خود فروهل

عراقی


نیک نومیدم ز امید بهی

حالم از بد بدتر است، اکنون تو دان

عراقی


نام و ننگ و دل و دین گو برود این مقدار

چیست تا در نظر عاشق جانباز آید

غزلیات سعدی


ننگ می‌دارد ز درویشی من

چون کنم؟ چون بینوا افتاده‌ام

عراقی


نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن

چو هم شاهی و هم درویش گاه آنجاو گاه اینجا

غزلیات شهریار


نظام بزم طرب از می است، مجلس ما

چو می نگیرد بی می نظام، باده بیار

عراقی


نگفته بودی، بیداد کم کنم روزی؟

چو کم نکردی باری چرا فزون کردی؟

عراقی


نخستم برگزیدی از دو عالم

چو طفلی در برم می‌پروریدی

عراقی


نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟

چو شادم می‌توانی داشت، غمگینم چرا داری؟

عراقی


نباید دل از دست مردم ربود

چو خواهند جایی که تنها روند

غزلیات سعدی


نگفتمت که به ترکان نظر مکن سعدی

چو ترک ترک نگفتی تحملت باید

غزلیات سعدی


نقاب آشنا بستند کز بیگانگان رستیم

چو بازی ختم شد بیگانه دیدیم آشنایان را

غزلیات شهریار


نسیم باد صبا بوی یار من دارد

چو باد خواهم از این پس به بوی او پیمود

غزلیات سعدی


نسیم در سرِ گُل بشکند کُلالهٔ سنبل

چو از میانِ چمن بویِ آن کُلاله برآید

غزلیات حافظ


نه مشکاتم که مصباح جمال عشقم افروزد

چه نسبت نور پاکی را به چون من خاک ناپاکی

غزلیات شهریار


نه عقلی و نه ادراکی و من خود خاک و خاشاکی

چه گویم با تو کز عزت ورای عقل و ادراکی

غزلیات شهریار


نزدی شاهرخ و فوت شد امکان حافظ

چه کنم؟ بازی ایام مرا غافل کرد

غزلیات حافظ


نَعوذُ بالله از آن قطره های دیده شیخ

چه خانه ها که از این آب کم خراب کند

ایرج میرزا


نی دمی لب بر لب مطرب نهاد

چنگ را در زیر ناخن کرد پی

اشعار منتسب حافظ


نمی‌دانم چو بحر بیکرانی

چرا پیوسته در بند سبویی؟

عراقی


ناچار چون نهد سر بر دامن گلم خار

چاکم بود گریبان گر در کفن نباشم

غزلیات شهریار


نهان با محرمی رازی بگفتند

جهانی را از آن اعلام کردند

عراقی


نپرسد از عراقی، تا بمیرد

جهان گوید که: مرد، آری دریغا

عراقی


نگاه من نتواند جمال جانان جست

جمال اوست که جوینده نگاه من است

غزلیات شهریار


نگارا، بر تو نگزینم کسی را

تویی از جمله خوبان اختیارم

عراقی


نامم به عاشقی شد و گویند توبه کن

توبت کنون چه فایده دارد که نام شد

غزلیات سعدی


نگهداری کند نُه ماه و نُه روز

تو را چون جان به بر بیچاره مادر

ایرج میرزا


نخستین گم کنند آنگاه جویند

تو چون چیزی نکردی ؟ گم؟ چه جویی؟

عراقی


نصیب کوردلان است نعمت دنیا

تو چشم رشد و تمیزی همین گناهت بس

غزلیات شهریار


ناگفته نگذریم که این اسب خوش خصال

تنها نه گاه گیر بود، سرفه هم کند

ایرج میرزا


نمی‌دانم چه بد کردم، که نیکم زار می‌داری؟

تنم رنجور می‌خواهی، دلم بیمار می‌داری

عراقی


نامهٔ تَعزیَتِ دختر رَز بِنْویسید

تا همه مُغبَچِگان زلفِ دوتا بگشایند

غزلیات حافظ


نقدها را بُوَد آیا که عَیاری گیرند؟

تا همه صومعه داران پیِ کاری گیرند

غزلیات حافظ


نشوم یک‌دل و یک‌رنگ تو را

تا نسازی دل او از خون رنگ

ایرج میرزا


نیست امید بهی از بخت من

تا کی از دست تو درمانم؟ دریغ

عراقی


نوجوانان وطن بستر به خاک و خون گرفتند

تا که در بر شاهد آزادی و قانون گرفتند

غزلیات شهریار


نقش نامت کرده دل محراب تسبیح وجود

تا سحر تسبیح گویان روی در محراب داشت

غزلیات سعدی


نیک نزدیک بود بر در تو

تا چه بد کرد کز تو دور افتاد

عراقی


نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

غزلیات سعدی


نه عجب گر برود قاعدهٔ صبر و شکیب

پیش هر چشم که آن قد و شمایل برود

غزلیات سعدی


نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی

پیش نطق شکرینت چو نی انگشت بخاید

غزلیات سعدی


نیم جانی پیش او نتوان کشید

پیش سیمرغ استخوان نتوان نهاد

عراقی


نزد زلف دلربایش تحفه، دل خواهیم برد

پیش روی جانفزایش جان فشان خواهیم کرد

عراقی


نه آتش هم به چندین سرکشی خاکستری گردد

پس از افتادگی سر وامگیر ای نفس کز خاکی

غزلیات شهریار


نام این رم را چو نادانان ادب بنهاده‌اند

بیشتر از صاحبان سیم و زر رم می‌کنند

ایرج میرزا


نیست بی‌روی تو عراقی را

بیش ازین طاقت شکیبایی

عراقی


نگارا، کی بود کامیدواری

بیابد بر در وصل تو باری؟

عراقی


ندیده‌ام رخ خوب تو، روزکی چند است

بیا، که دیده به دیدارت آرزومند است

عراقی


نیابی نزد مهجوران، نپرسی حال رنجوران

بیا، زان پیش کز عالم بکلی رخت بربندم

عراقی


ندارم مونسی در غار گیتی

بیا، تا مونس غارم تو باشی

عراقی


نظام ما فقط از همّت تو دایر بود

بیا ببین که چه بعد تو با نظام کنند

ایرج میرزا


نیست در عالم عراقی را دمی

بی لب تو زندگانی ای پسر

عراقی


نفسی داشتم و ناله و شیون کردم

بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم

غزلیات شهریار


ناله سعدی به چه دانی خوش است

بوی خوش آید چو بسوزد عبیر

غزلیات سعدی


نشسته بر سر خوان فتوت

بهر دو کون در داده صلایی

عراقی


نگارستان چین دانم نخواهد شد سرایت لیک

به نوک کلک رنگ‌آمیز نقشی می‌نگار آخر

اشعار منتسب حافظ


نصب یک حاکم عادل را با سرعت تام

به نگه داری تبریز فراموش مکن

ایرج میرزا


نگارینی که با ما می‌نپاید

به ما دلخستگان کی رخ نماید؟

عراقی


نکرد آن دوست از من یاد روزی

به کام دشمنان شد روزگارم

عراقی


نگارِ من که به مکتب نرفت و خط ننوشت

به غمزه مسئله‌آموزِ صد مُدَرِّس شد

غزلیات حافظ


نظری کن به من خسته که ارباب کرم

به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند

غزلیات سعدی


نکند بی خبر از ما به در خانه پیشین

به سراغ غزل و زمزمه یار آمده باشد

غزلیات شهریار


نه لاله ام که برویم به طرف باغ تو لیکن

به دل چو لاله بهر نوبهار داغ تو گیرم

غزلیات شهریار


نگارا از سر کویت گذر کردن توان؟ نتوان

به خوبی در همه عالم نظر کردن توان؟ نتوان

عراقی


نه آن شبست که کس در میان ما گنجد

به خاک پایت اگر ذره در هوا گنجد

غزلیات سعدی


نمانده چشمه آب بقا به ظلمت دهر

به جز چراغ جمال بقیت اللهی

غزلیات شهریار


نسیم زلف جانان کو که چون برگ خزان دیده

به پای سرو خود دارم هوای جانفشانی را

غزلیات شهریار


نزاع بر سر دنیای دون گدا نکند

به پادشه بِنه ای نور دیده کوی فلاح

اشعار منتسب حافظ


نه من به سیلی خود سرخ میکنم رخ و بس

به بزم ما رخی از باده ارغوانی نیست

غزلیات شهریار


نخست ار چه به صد زاریم درون خواندی

به آخر از چه به صد خواریم برون کردی؟

عراقی


ناخورده یکی جرعه ز جام می وصلت

بنگر، چو عراقی، همه مخمور بماندیم

عراقی


ناخورده شراب می‌خروشیم

بنگر چه کنیم؟ اگر بنوشیم

عراقی


نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم

بندگی لازم اگر عزت و اکرامم نیست

غزلیات سعدی


ندیدم در جهان کامی دریغا

بماندم بی‌سرانجامی دریغا

عراقی


ناوک فریاد من هر ساعت از مجرای دل

بگذرد از چرخ اطلس همچو سوزن از حریر

غزلیات سعدی


نفس آرزو کند که تو لب بر لبش نهی

بعد از هزار سال که خاکش سبو بود

غزلیات سعدی


نگر هر آنچه که بر هیچکس نیامده بود

برین شکسته دلم از غم تو آن آمد

عراقی


ندیده خیر جوانی غم تو کرد مرا پیر

برو که پیر شوی ای جوان خیر ندیده

غزلیات شهریار


نه باغ ماند و نه بستان که سرو قامت تو

برست و ولوله در باغ و بوستان انداخت

غزلیات سعدی


نرگس مستت ربوده عقل من

برده خوابم نرگس جادوی تو

عراقی


نه من به تنها خرسند از آن شدم که شود

برای هر که فرستند ارمغان خرسند

ایرج میرزا


نمی‌پزد تف غم آرزوی خام مرا

برای پختن سودای خام باده بیار

عراقی


نیم‌جانی دارم از تو یادگار

بر لبت لب رایگان نتوان نهاد

عراقی


نیست در عالم عراقی را دمی

بر لب تو کامرانی ساقیا

عراقی


ناگذشته ز سر هر دو جهان

بر سر کوش گذر نتوان کرد

عراقی


نامد گه آن که خسته‌ای را

بر درگه وصل بار باشد؟

عراقی


ناله و فریاد من هر نیم‌شب

بر در وصلت تقاضایی خوش است

عراقی


نی آنکه همیشه چون عراقی

بر خاک درت چو خاک خوار است

عراقی


نشد جان محرم اسرار جانان

بر آن محروم نامحرم بگرییم

عراقی


نظر بر قرعهٔ توفیق و یُمنِ دولتِ شاه است

بده کامِ دلِ حافظ که فالِ بختیاران زد

غزلیات حافظ


نیاید جز خیالت در دل من

بخر یوسف، سر زندان ندارم

عراقی


نیست در شهر نگاری که دلِ ما بِبَرَد

بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد

غزلیات حافظ


نیاید جز خیالت در دل من

بجز یوسف سر زندان که دارد؟

عراقی


نشسته بود فقیهی به صدر مجلس درس

بجای لفظ عَن اندر کتاب خود من دید

ایرج میرزا


نشان عشق می‌جویی، عراقی

ببین تا چشم خون افشان که دارد؟

عراقی


نوجوانی که غم دوری او پیرم کرد

باز پیرانه سرم بخت جوان بازآورد

غزلیات شهریار


ناموس به باد رفته‌ای را

با یک دو سه مشت گل خریدند

ایرج میرزا


نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود

با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود

غزلیات سعدی


نیک و بد زان توایم، با دگریمان مگذار

با تو آمیخته‌ایم، با دگری نامیزیم

عراقی


نشود منصرفِ از سَیرِ فَرَنگ

این همان احمدِ لایَنصَرِف است

ایرج میرزا


نالد به حال زار من امشب سه تار من

این مایهٔ تسلی شب های تار من

غزلیات شهریار


نشناختی فغان دل رهگذر که دوش

ای ماه قصر بر لب ایوان نیامدی

غزلیات شهریار


نشود رام سر زلف دل آرامم دل

ای دل از کف ندهی دامن آرامی‌ها

غزلیات شهریار


نادیده رخش به خواب یکشب

ای خفته درین خیال تا کی؟

عراقی


نقدِ صوفی نه همه صافیِ بی‌غَش باشد

ای بسا خرقه که مُستوجبِ آتش باشد

غزلیات حافظ


نیست بزمی که به بالای تو آراسته نیست

ای برازنده به بالای تو بزم‌آرایی

غزلیات شهریار


نرگس! تو کجا و چشم مستش

او سرخوش و تو خمار داری

اشعار منتسب حافظ


نام من رفته‌ست روزی بر لبِ جانان به سَهو

اهلِ دل را بویِ جان می‌آید از نامم هنوز

غزلیات حافظ


ناله بیوه زنان را ز پی نان یاد آر

آه پیران سحرخیز فراموش مکن

ایرج میرزا


نفس عاقشان او باشد

آن کزو چرخ را مدار بود

عراقی


نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود

آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد

غزلیات حافظ


نه وصل بِمانَد و نه واصل

آن جا که خیالِ حیرت آمد

غزلیات حافظ


ناگه جمال توحید وانگه چراغ توفیق

الواح دیده شستند اشباح اشتباهی

غزلیات شهریار


نبخشندش جویی از بخل و امساک

اگر خود فی المثل باشد سنایی

اشعار منتسب حافظ


نگشت مست به جز غمزهٔ خوش ساقی

ازان شراب که در داد لعل خندانش

عراقی


نکهت باغ گل و نزهت نارنجستان

از نسیمم بنوازند مشام ای شیراز

غزلیات شهریار


نه همانا که درین واقعه من

از کف انده تو جان ببرم

عراقی


نقاش که صورتش ببیند

از دست بیفکند تصاویر

غزلیات سعدی


نومید چگونه باز گردد؟

از درگهت، آن کامیدوار است

عراقی


نومید چگونه باز گردد

از درگه تو امیدواری؟

عراقی


ناخورده دلم شراب وصلت

از دردی هجر در خمار است

عراقی


نور خدا نمایدت آینهٔ مجردی

از در ما در آ اگر طالب عشق سرمدی

اشعار منتسب حافظ


نرگس همه شیوه‌های مستی

از چشمِ خوشت به وام دارد

غزلیات حافظ


نز تو به من رسد اثر، نه به رخت کنم نظر

از تو دو کون بی‌خبر، پس تو عیان کیستی؟

عراقی


نیامد از دو جهان جز رخ تو در نظرم

از آنگهی که مرا چشم در جهان آمد

عراقی


ندید چشم عراقی تو را، چنان که تویی

از آن که در نظرش جمله کاینات هباست

عراقی


نی خطا گفتم: کجا لذت دهد

آب حیوان پیش آن لب یا شکر؟

عراقی


نشود مرغ چمن همنفس زاغ و زغن

“روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم”

غزلیات شهریار


نیکویی خوی کن که نرگس مست

...

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

می‌گشت قیامت آشکارا

یکباره به صور می‌دمیدند

ایرج میرزا


می ده، که ز هستی عراقی

یک باره مگر خلاص یابم

عراقی


مقام دردکشانی که در خراباتند

یقین بدان که ورای همه مقامات است

عراقی


من در اندیشه که بت یا مه نو یا ملکست

یار بت پیکر مه روی ملک سیما بود

غزلیات سعدی


معلوم کنی که اوست موجود

یابی همه چیزها مخیل

عراقی


ما را که دردِ عشق و بلای خُمار کُشت

یا وصلِ دوست یا میِ صافی دوا کند

غزلیات حافظ


مُردم در این فِراق و در آن پرده راه نیست

یا هست و پرده دار نشانم نمی‌دهد

غزلیات حافظ


مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست

یا شب و روز به جز فکر توام کاری هست

غزلیات سعدی


من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را

وین دلاویزی و دلبندی نباشد موی را

غزلیات سعدی


من از دست تو در عالم نهم روی

ولیکن چون تو در عالم نباشد

غزلیات سعدی


مرا گویند: فردا روز وصل است

وگرنه طاقت هجران که دارد؟

عراقی


متاع دلبری و حال دل سپردن نیست

وگرنه پیر از عاشقی نپرهیزد

غزلیات شهریار


مرا گر یار بنوازد، زهی دولت زهی دولت

وگر درمان من سازد، زهی دولت زهی دولت

عراقی


منکران را هم از این مِی دو سه ساغر بچشان

وگر ایشان نَستانند روانی به من آر

غزلیات حافظ


مرا، کز جام عشقت مست باشم

وصال و هجر یکسان می‌نماید

عراقی


ما دگرباره توبه بشکستیم

وز غم نام و ننگ وارستیم

عراقی


من مست می عشقم هشیار نخواهم شد

وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

عراقی


مقیمِ زلفِ تو شد دل که خوش سَوادی دید

وز آن غریبِ بلاکش خبر نمی‌آید

غزلیات حافظ


میسرت نشود عاشقی و مستوری

ورع به خانه خمار در نمی‌گنجد

غزلیات سعدی


مباحثی که در آن مجلسِ جنون می‌رفت

وَرایِ مدرسه و قال و قیلِ مسئله بود

غزلیات حافظ


مگرم چشمِ سیاهِ تو بیاموزد کار

ور نه مستوری و مستی همه کس نَتْوانند

غزلیات حافظ


مانِعَش غلغلِ چنگ است و شکرخوابِ صَبوح

ور نه گر بشنود آهِ سحرم بازآید

غزلیات حافظ


مگر دهان تو آموخت تنگی از دل من

وجود من ز میان تو لاغری آموخت

غزلیات سعدی


ما خار غم در پای جان در کویت ای گلرخ روان

وان گه که را پروای آن کز پای نشتر برکند

غزلیات سعدی


مطرب بساز پرده که کس بی اجل نمرد

وان کو نه این ترانه سُراید خطا کند

غزلیات حافظ


ماهی و مرغْ دوش ز افغانِ من نَخُفت

وان شوخْ دیده بین که سر از خواب برنکرد

غزلیات حافظ


ما روی کرده از همه عالم به روی او

وآن سست عهد روی به دیوار می‌کند

غزلیات سعدی


من همه قصد وصالش می‌کنم

وان ستمگر عزم هجران می‌کند

غزلیات سعدی


من از رندی نخواهم کرد توبه

و لو آذَیتَنی بِالهَجرِ و الحَجر

غزلیات حافظ


مرا به زیور هستی خود بیارایی

و گرنه سوی عدم نظر کنی؟حاشاک

عراقی


مرا خود با تو چیزی در میان هست

و گر نه روی زیبا در جهان هست

غزلیات سعدی


من قلب و لسانم به وفاداری و صحبت

و اینان همه قلبند که پیش تو لسانند

غزلیات سعدی


ما را به وصال وعده دادی

و آن وعدهٔ خود وفا نکردی

عراقی


ماییم کنون و نیم جانی

و آن نیز نهاده بر کف دست

عراقی


ما قبلهٔ خود روی چو خورشید تو کردیم

هیهات! که خورشید پرستیم دگربار

عراقی


منِ دیوانه چو زلفِ تو رها می‌کردم

هیچ لایق‌ترم از حلقهٔ زنجیر نبود

غزلیات حافظ


مجلس حالش ندیده‌ای که ببینی

هیچ کس این مایه دستگاه ندارد

ایرج میرزا


من همان روز که روی تو بدیدم گفتم

هیچ شک نیست که از روی چنین ناز آید

غزلیات سعدی


من بعد از این اگر به دیاری سفر کنم

هیچ ارمغانیی نبرم جز سلام دوست

غزلیات سعدی


من نه آن صورت پرستم کز تمنای تو مستم

هوش من دانی که بردست آن که صورت می‌نگارد

غزلیات سعدی


منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی

هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم

غزلیات شهریار


من از ورع، مِی و مطرب ندیدمی زین پیش

هوای مغبچگانم در این و آن انداخت

غزلیات حافظ


مرا سخن به نهایت رسید و فکر به پایان

هنوز وصف جمالت نمی‌رسد به نهایت

غزلیات سعدی


مِی دوساله و محبوبِ چارده ساله

همین بس است مرا صُحبتِ صَغیر و کَبیر

غزلیات حافظ


منم کنون و یکی نیم جان رسیده به لب

همی دهم به تو، بستان تمام، باده بیار

عراقی


مبادا ور بود غارت در اسلام

همه شیراز یغمای تو باشد

غزلیات سعدی


مشو پنهان از آن عاشق که پیوست

همه پیدا و پنهانش تو باشی

عراقی


ما که اطفال این دبستانیم

همه از خاک پاک ایرانیم

ایرج میرزا


مهمان عزیزی که پی دیدن رویش

همسایه همه سرکشد از بام و در اینجاست

غزلیات شهریار


می‌نماید عکسِ مِی، در رنگِ رویِ مَه وَشَت

همچو برگِ ارغوان بر صفحهٔ نسرین، غریب

غزلیات حافظ


مرغ پرنده اگر در قفسی پیر شود

همچنان طبع فرامش نکند پروازش

غزلیات سعدی


مبارک بادت این سال و همه سال

همایون بادت این روز و همه روز

غزلیات سعدی


ما بدان مقصدِ عالی نتوانیم رسید

هم مگر پیش نَهَد لطفِ شما گامی چند

غزلیات حافظ


من چو بر اسب سخن رانی سوار آیم بود

هم رکابم فرخی و هم عنانم عنصری

ایرج میرزا


ما را ز درد عشق تو با کس حدیث نیست

هم پیش یار گفته شود ماجرای یار

غزلیات سعدی


من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه

هزار شُکر که یارانِ شهر بی‌گنهند

غزلیات حافظ


مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست

هزار جان عزیزت فدای جان ای دوست

غزلیات سعدی


مرا به دست تو خوشتر هلاک جان گرامی

هزار باره که رفتن به دیگری به حمایت

غزلیات سعدی


مشتاق تو را کی بود آرام و صبوری

هرگز نشنیدم که کسی صبر ز جان کرد

غزلیات سعدی


مست شراب و خواب و جوانی و شاهدی

هر لحظه پیش مردم هشیار بگذرد

غزلیات سعدی


ما را نظر به خیرست از حسن ماه رویان

هر کو به شر کند میل او خود بشر نباشد

غزلیات سعدی


ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم

هر کسی گو مصلحت بینند کار خویش را

غزلیات سعدی


معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد

هر کس حکایتی به تَصَّور چرا کنند؟

غزلیات حافظ


می‌ندانم خطر دوزخ و سودای بهشت

هر کجا خیمه زنی اهل دل آنجا آیند

غزلیات سعدی


مرگ برای ضعیف امر طبیعی است

هر قوی اوّل ضعیف گشت و سپس مُرد

ایرج میرزا


مرغِ زیرک نزند در چمنش پرده سرای

هر بهاری که به دنباله، خزانی دارد

غزلیات حافظ


منت به یک نگه آهوانه می بخشم

هر آنچه ای ختنی خط من خطا کردی

غزلیات شهریار


مرا روزِ ازل کاری به جز رندی نفرمودند

هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد

غزلیات حافظ


مژده ای دل که دگر بادِ صبا بازآمد

هدهد خوش خبر از طَرْفِ سبا بازآمد

غزلیات حافظ


می‌وزد از چمن نسیمِ بهشت

هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب

غزلیات حافظ


ماهرخان، که داد عشق، عارض لاله رنگشان

هان! به حذر شوید از غمزهٔ شوخ و شنگشان

عراقی


من چه دانم که چرا از تو جدا افتادم؟

نیک نزدیک بدم، دور چرا افتادم؟

عراقی


مرا یاری است، گر خونم بریزد

نیارم خواست از وی خون بهایی

عراقی


مشامم تا ازو بویی نیابد

نیابد جان بیمارم شفایی

عراقی


من به او صِهر و او به من عَمّ بود

نه من او را نه او پدید مرا

ایرج میرزا


من از جحیم نترسم از آن که بار خدای

نه مطبخی است که در آتشم کباب کند

ایرج میرزا


ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی

نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی

غزلیات شهریار


منم امروز بیچاره، ز خان و مانم آواره

نه دل در دست و نه دلبر، شبت خوش باد من رفتم

عراقی


ما مست شراب ناب عشقیم

نه تشنه سلسبیل و کافور

غزلیات سعدی


مرد باید که جفا بیند و منت دارد

نه بنالد که مرا طاقت بدخویان نیست

غزلیات سعدی


می‌تپم چون مرغ بسمل در میان خاک و خون

ننگرد در من نگارم، الغیاث ای دوستان

عراقی


مرو هر سوی و هر جاگه که مسکینان نیند آگه

نمی‌بیند کست ناگه که او شیدا نمی‌باشد

غزلیات سعدی


من از اول که با خوناب اشک دل وضو کردم

نماز عشق را هم با تو کردم اقتدا حافظ

غزلیات شهریار


من رنجور را یک دم نپرسد یار چتوان کرد؟

نگوید: چون شد آخر آن دل بیمار چتوان کرد؟

عراقی


من مفلسم در کاروان گوهر که خواهی قصد کن

نگذاشت مطرب دربرم چندان که بستاند عسس

غزلیات سعدی


می‌خواستم که با تو برآرم دمی به کام

نگذاشت روزگار که گردد میسرم

عراقی


مطربِ عشق عجب ساز و نوایی دارد

نقشِ هر نغمه که زد راه به جایی دارد

غزلیات حافظ


مرا از هر چه می‌بینم رخ دلدار اولی‌تر

نظر چون می‌کنم باری بدان رخسار اولی‌تر

عراقی


مجلسِ اُنس و بهار و بحثِ شعر اندر میان

نَستَدَن جامِ مِی از جانان گران جانی بُوَد

غزلیات حافظ


مکن ار چه می‌توانی که ز خدمتم برانی

نزنند سائلی را که دری دگر نباشد

غزلیات سعدی


من دوش پنهان می‌شدم تا قصر جانان سنگنک

نرمک نهادم پای را رفتم به ایوان سنگنک

اشعار منتسب حافظ


مغان که خدمت بت می‌کنند در فرخار

ندیده‌اند مگر دلبران بت‌رو را

غزلیات سعدی


من آدمی به چنین شکل و قد و خوی و روش

ندیده‌ام مگر این شیوه از پری آموخت

غزلیات سعدی


مرا گویی مشو غمگین، که غمخوارت شوم روزی

ندانم آن کنون باری مرا غمخوار می‌داری

عراقی


مرا گر چه ز غم جان بر لب آمد

نخواهی گفت: کای غم خوار چونی؟

عراقی


مرا دانی که بیمارم ز تیمار

نپرسی هیچ: کای بیمار چونی؟

عراقی


من از آن رَنج بُر گشتم که دیگر

نبینم رویِ کبرِ گنج وَر را

ایرج میرزا


ماکیانی که در برابر باز

نبود غیر عاجزی مضطر

ایرج میرزا


مسند مصر ترا ای مه کنعان که مرا

ناله هایی است در این کلبه احزان که مپرس

غزلیات شهریار


میل از این خوشتر نداند کرد سرو

ناخوش آن میلست کز ما می‌کند

غزلیات سعدی


میانت را و مویت را اگر صد ره بپیمایی

میانت کمتر از مویی و مویت تا میان باشد

غزلیات سعدی


مرا شکر منه و گل مریز در مجلس

میان خسرو و شیرین شکر کجا گنجد

غزلیات سعدی


مریزید بر گور من جز شراب

میارید در ماتمم جز رباب

اشعار منتسب حافظ


من ز وصلش ز بی زری بیزار

می کند فقر مرد را عنین

ایرج میرزا


می روم آن جا که روزگار بخواهد

می کَشَم آن جا که آسمان بکشاند

ایرج میرزا


مخالفین تو سرمست بادۀ گل رنگ

موافقین تو خون جگر به کام کنند

ایرج میرزا


من آفتاب ولا جز غمام هیچ ندانم

مهی که خود همه‌دان است باید این همه داند

غزلیات شهریار


ماهت نتوان خواند بدین صورت و گفتار

مه را لب و دندان شکربار نباشد

غزلیات سعدی


منم آفتاب از دل، که ز سنگ لعل سازم

منم آبگینه آخر، که کند خراب سنگش

عراقی


مفلسانیم بر درت عاجز

منتظر گشته تا چه فرمایی؟

عراقی


مرا خلقان توانگر می‌شمارند

من مسکین فقیرم، با که گویم؟

عراقی


من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست

من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار

غزلیات سعدی


منم امروز و تو انگشت نمای زن و مرد

من به شیرین سخنی تو به نکویی مشهور

غزلیات سعدی


مؤذن غلط کرد بانگ نماز

مگر همچو من مست و مدهوش بود

غزلیات سعدی


من از کجا و فراق از کجا و غم ز کجا

مگر که زاد مرا مادر از برای فراق

اشعار منتسب حافظ


مسلمش نبود عشق یار آتشروی

مگر کسی که چو پروانه سوزد و سازد

غزلیات سعدی


مگر روشن شود صبح امیدم

مگر خورشید از روزن برآید

عراقی


مگر به خیل تو با دوستان نپیوندند

مگر به شهر تو بر عاشقان نبخشایند

غزلیات سعدی


ماهم از آه دل سوختگان بی‌خبر است

مگر آئینه شوق و دل آگاهش نیست

غزلیات شهریار


مرا از هرچه در عالم به چشم اندر نیامد هیچ

مگر آبی که در چشمم دمی صد بار می‌آید

عراقی


مشو، مشو، ز من خسته‌دل جدا ای دوست

مکن، مکن، به کف اندُهم رها ای دوست

عراقی


مطلوب دل درهم او یافتم از عالم

مقصود من پر غم ز اشیا همه او دیدم

عراقی


مقصود دل عاشق شیدا همه او دان

مطلوب دل وامق و عذرا همه او دان

عراقی


محتسب گو چنگ میخواران بسوز

مطرب ما خوش به تایی می‌زند

غزلیات سعدی


مردم همه دانند که در نامه سعدی

مشکیست که در کلبه عطار نباشد

غزلیات سعدی


من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب؟

مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

غزلیات حافظ


ما را نمی‌برازد با وصلت آشنایی

مرغی لبق تر از من باید هم آشیانت

غزلیات سعدی


مائیم و شهریارا اقلیم عشق آری

مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

غزلیات شهریار


مطرب ما را دردیست که خوش می‌نالد

مرغ عاشق طرب انگیز بود آوازش

غزلیات سعدی


می‌رود در راه و در اجزای خاک

مرده می‌گوید مسیحا می‌رود

غزلیات سعدی


ماه درویش‌نواز از پس قرنی بازم

مردمی کرد و بر این روزن زندان آمد

غزلیات شهریار


می‌چرانم به غزل چشم غزالان وطن

مرتعی سبز به دامان تلی ساخته‌ام

غزلیات شهریار


میان انجمن از لعل او چو آرم یاد

مرا سرشک چو یاقوت در کنار آید

غزلیات سعدی


مرا دشمن چه می‌داری؟ که نیکت دوست‌ می‌دارم

مرا چون یار می‌دانی، چرا اغیار می‌داری؟

عراقی


مَهِل که روزِ وفاتم به خاک بسپارند

مرا به میکده بَر، در خُمِ شراب انداز

غزلیات حافظ


منم دایم تو را خواهان، تو و خواهان خود دایم

مرا آن بخت کی باشد که تو خواهان من باشی؟

عراقی


ماتم زده‌ام، چرا نگریم؟

محنت زده‌ام، چه می‌کنم ناز؟

عراقی


محمد علی میرزا گر بمرد

محمد حسن میرزا زنده باد

ایرج میرزا


می‌روم تا که به صاحب‌نظری بازرسم

محرم ما نبود دیده کوته‌نظران

غزلیات شهریار


متناسبند و موزون حرکات دلفریبت

متوجه است با ما سخنان بی‌حسیبت

غزلیات سعدی


مرو ای دوست که ما بی تو نخواهیم نشست

مبر ای یار که ما از تو نخواهیم برید

غزلیات سعدی


مزار ز من، اگر بنالم

ماتم‌زده سوکوار باشد

عراقی


می‌گفت عراقی از سر سوز:

ما نیز برای گفت و گوییم

عراقی


ما آرزوی عشرت فانی نمی‌کنیم

ما را سریر دولت باقی مسخر است

غزلیات شهریار


مرا کمند میفکن که خود گرفتارم

لویشه بر سر اسبان بدلگام کنند

غزلیات سعدی


من هم گویم یزید بد بود

لعنت به یزید بد کننده

ایرج میرزا


ملولی، زود سیری، نازنینی، ناز پروردی

لطیفی همچو گل نازک ولی چون سرو خودرویی

عراقی


ما چو قدر وصلت، ای جان و جهان، نشناختیم

لاجرم در بوتهٔ هجران تو بگداختیم

عراقی


من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او

گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

غزلیات سعدی


من بگیرم عنان شه روزی

گویم از دست خوبرویان داد

غزلیات سعدی


مِی خور به بانگِ چنگ و مخور غصه ور کسی

گوید تو را که باده مخور گو هُوَالْغَفُور

غزلیات حافظ


من که قولِ ناصحان را خوانَدمی قولِ رَباب

گوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس

غزلیات حافظ


ما چو دادیم دل و دیده به طوفانِ بلا

گو بیا سیلِ غم و خانه ز بنیاد بِبَر

غزلیات حافظ


مست خراب یابد هر لحظه در خرابات

گنجی که آن نیابد صد پیر در مناجات

عراقی


من باری از تو بر نتوانم گرفت چشم

گم کرده دل هرآینه در جست و جو بود

غزلیات سعدی


ماه در ابر رود چون تو برآیی لب بام

گل کم از خار شود چون تو به گلزار آیی

غزلیات شهریار


من همان ساعت که از مِی خواستم شد توبه کار

گفتم این شاخ ار دهد باری، پشیمانی بُوَد

غزلیات حافظ


ماجرای عقل پرسیدم ز عشق

گفت معزولست و فرمانیش نیست

غزلیات سعدی


من خود به سر ندارم دیگر هوای سامان

گردون کجا به فکر سامان من بیفتد

غزلیات شهریار


می‌کند عقل سرکشی تمام

گردنش را ز می طناب بیار

اشعار منتسب حافظ


مرو به خواب که خوابت ز چشم برباید

گرت مشاهده خویش در خیال آید

غزلیات سعدی


من بدان فخر کنم کز غم او کشته شوم

گر عراقی به چنین فخر ننازد چه کنم؟

عراقی


من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام

گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را

غزلیات سعدی


ما زبان اندرکشیدیم از حدیث خلق و روی

گر حدیثی هست با یارست و با اغیار نیست

غزلیات سعدی


من خود خطا به توبه بپوشم تو هم بیا

گر توبه با خدای خطا پوش می‌کنی

غزلیات شهریار


من به دیدار تو مشتاقم و از غیر ملول

گر تو را از من و از غیر ملالی دارد

غزلیات سعدی


من همه عمر بر آنم که دعاگوی تو باشم

گر تو باشی که نباشم تن من برخی جانت

غزلیات سعدی


مه روی بپوشاند خورشید خجل ماند

گر پرتو روی افتد بر طارم افلاکت

غزلیات سعدی


مرغ مألوف که با خانه خدا انس گرفت

گر به سنگش بزنی جای دگر می‌نرود

غزلیات سعدی


مژده از من ستان به شادی وصل

گر بمیرم به درد هجرانت

غزلیات سعدی


ما سپر انداختیم گردن تسلیم پیش

گر بکشی حاکمی ور بدهی زینهار

غزلیات سعدی


من پروانه صفت پیش تو ای شمع چگل

گر بسوزم گنه من نه خطای تو بود

غزلیات سعدی


می‌رود تا در کمند افتد به پای خویشتن

گر بر آن دست و کمان چشم اوفتد نخجیر را

غزلیات سعدی


ملامت‌ها که بر من رفت و سختی‌ها که پیش آمد

گر از هر نوبتی فصلی بگویم داستان آید

غزلیات سعدی


مهری ز قبول بر دلم نه

کین قلب کسی نمی‌ستاند

عراقی


مانا به کرشمه سوی او باز نظر کرد

کین شور و شغب از سر بازار برآمد

عراقی


مبتلا گشتم در این بند و بلا

کوشش آن حق گزاران یاد باد

غزلیات حافظ


من فکر خویش نیستم اندیشه زان کنم

کو خواجه را به کشتن من متهم کند

ایرج میرزا


مشکلِ خویش بَرِ پیرِ مُغان بُردم دوش

کو به تأییدِ نظر حلِّ معما می‌کرد

غزلیات حافظ


مرا یک ذره اندوه تو خوشتر

که یک عالم پر از سیم و زر آید

عراقی


میان مهربانان کی توان گفت؟

که یارِ ما چُنین گفت و چُنان کرد

غزلیات حافظ


مکن یارا دلم مجروح مگذار

که هیچم در جهان مرهم نباشد

غزلیات سعدی


مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن

که هنوز وصله‌ی دل دو سه بخیه کار دارد

غزلیات شهریار


مپرس از کفر و ایمان بی‌دلی را

که هم کفر و هم ایمانش تو باشی

عراقی


منه دل بر چنین محنت سرایی

که هرگز زو نیابی راحت دل

عراقی


من آن شکلِ صنوبر را ز باغِ دیده بَرکَندَم

که هر گُل کز غمش بِشْکُفت مِحنت بار می‌آورد

غزلیات حافظ


مرا و یاد تو بگذار و کنج تنهایی

که هر که با تو به خلوت بود نه تنهاییست

غزلیات سعدی


مگر خاکم ز میخانه سرشتند

که هر دم سوی میخانه گرایم؟

عراقی


مرا از خود جدا دارد نگاری

که نیست از وی گزیرم، با که گویم؟

عراقی


مبادا که گنجی ببیند فقیر

که نتواند از حرص خاموش بود

غزلیات سعدی


مژه‌ها و چشم یارم به نظر چنان نماید

که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

عراقی


من همان روز دل و صبر به یغما دادم

که مقید شدم آن دلبر یغمایی را

غزلیات سعدی


مده به دست فراقم پس از وصال چو چنگ

که مطربش بزند بعد از آن که بنوازد

غزلیات سعدی


مطرب از دست من به جان آمد

که مرا طاقت شنیدن نیست

غزلیات سعدی


مگو دیگر که حافظ نکته‌دان است

که ما دیدیم و محکم جاهلی بود

غزلیات حافظ


من دگر میل به صحرا و تماشا نکنم

که گلی همچو رخ تو به همه بستان نیست

غزلیات سعدی


مگر نسیمِ خَطَت صبح در چمن بگذشت

که گُل به بویِ تو بر تن چو صبح جامه درید

غزلیات حافظ


مرا به کَشتیِ باده درافکن ای ساقی

که گفته‌اند نِکویی کن و در آب انداز

غزلیات حافظ


من آن نگینِ سلیمان به هیچ نَسْتانَم

که گاه گاه بر او دستِ اهرمن باشد

غزلیات حافظ


مرا به وعده دوزخ مساز از او نومید

که کافران به نعیمش امیدوارانند

غزلیات شهریار


مدارِ نقطهٔ بینش ز خالِ توست مرا

که قدرِ گوهرِ یک دانه جوهری داند

غزلیات حافظ


مگر از شوخی تذروان بود

که فرودوختند دیده باز

غزلیات سعدی


مرنج، اگر به سر زلف تو در آویزم

که غرقه هرچه ببیند درو بیاویزد

عراقی


من همان روز ز فرهاد طمع بُبریدم

که عنانِ دلِ شیدا به لبِ شیرین داد

غزلیات حافظ


مباد کس چو من خسته مبتلای فراق

که عمر من همه بگذشت در بلای فراق

اشعار منتسب حافظ


ملامت من مسکین کسی کند که نداند

که عشق تا به چه حد است و حسن تا به چه غایت

غزلیات سعدی


موج از این بار چنان کشتی طاقت بشکست

که عجب دارم اگر تخته به ساحل برود

غزلیات سعدی


مگر حکایت پروانه می‌کنی با شمع

که شرح قصه به سوز و گداز می‌گویی

غزلیات شهریار


مشوی ای دیده نقشِ غم ز لوحِ سینهٔ حافظ

که زخمِ تیغِ دلدار است و رنگِ خون نخواهد شد

غزلیات حافظ


مژدگانی بده ای خلوتیِ نافه گشای

که ز صحرایِ خُتَن آهویِ مُشکین آمد

غزلیات حافظ


می صاف اگر نباشد، به من آر درد تیره

که ز درد تیره یابد دل و دیده روشنایی

عراقی


مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید

که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

اشعار منتسب حافظ


مبادا در جهان دلتنگ رویی

که رویت بیند و خرم نباشد

غزلیات سعدی


من از تو روی نپیچم که شرط عشق آن است

که روی در غرض و پشت بر ملام کنند

غزلیات سعدی


مرا زمانه ز یاران به منزلی انداخت

که راضیم به نسیمی کز آن دیار آید

غزلیات سعدی


مگر نسیم سحر بوی یار من دارد

که راحت دل امیدوار من دارد

غزلیات سعدی


مرا به علت بیگانگی ز خویش مران

که دوستان وفادار بهتر از خویشند

غزلیات سعدی


من از تو هیچ نخواهم جز آنچه بپسندی

که دلپسند تو ای دوست دل بخواه من است

غزلیات شهریار


منِ گدا هوس سروقامتی دارم

که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

غزلیات حافظ


مرا گه گه به دردی یاد می‌کن

که دردت مرهم جان می‌نماید

عراقی


معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم

که دردِ خویش بگویم به نالهٔ بَم و زیر

غزلیات حافظ


من آن قلاش و رند بی‌نوایم

که در رندی مغان را پیشوایم

عراقی


مکتب عشق بماناد و سیه حجره غم

که در او بود اگر کسب کمالی کردیم

غزلیات شهریار


مرا یاری است کز من یاد نارد

که دارد این چنین یاری؟ دریغا

عراقی


میان عارفان صاحب نظر نیست

که خاطر پیش منظوری ندارد

غزلیات سعدی


مقیمِ حلقهٔ ذکر است دل بدان امید

که حلقه‌ای ز سرِ زلفِ یار بگشاید

غزلیات حافظ


مُطرب از دَردِ محبت عملی می‌پرداخت

که حکیمانِ جهان را مژه خون پالا بود

غزلیات حافظ


ملامتم مکنید، ار به دیر درد کشم

که حال بی‌خبران بهترین حالات است

عراقی


مقام تو ورای عرش و از دون همتی خواهی

که چون دونان درین عالم ز بهر یک دو نان میری

عراقی


می‌تپد دل به برم با همه شیر دلی

که چو آهوی حرم شیرنگاه آمده‌ای

غزلیات شهریار


مرا به شاعری آموخت روزگار آن گه

که چشم مست تو دیدم که ساحری آموخت

غزلیات سعدی


من از رنگِ صَلاح آن دَم به خونِ دل بِشُستم دست

که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

غزلیات حافظ


مرادِ دل ز که پرسم؟ که نیست دلداری

که جلوهٔ نظر و شیوهٔ کرم دارد

غزلیات حافظ


من مگر طالع خود در تو توانم دیدن

که توام آینه بخت غبارآگینی

غزلیات شهریار


من از آن سیاه دارم به غم تو روز روشن

که تو ماهی و تعلق به شب سیاه داری

غزلیات شهریار


مشکل از گیر تو جان در برم ای ناصح عاقل

که تو در حلقه زنجیر جنون گیر نکردی

غزلیات شهریار


مخور غصّۀ بیش و کم در جهان

که تا بنگری بیش و کم فوت شد

ایرج میرزا


مگر که لاله بدانست بی‌وفاییِ دهر

که تا بزاد و بِشُد، جامِ می ز کف نَنَهاد

غزلیات حافظ


من این دَلقِ مُرَقَّع را، بخواهم سوختن روزی

که پیرِ مِی فروشانش، به جامی بر نمی‌گیرد

غزلیات حافظ


من این مُرَقَّعِ رنگین چو گُل بخواهم سوخت

که پیرِ باده فروشش به جُرعه‌ای نخرید

غزلیات حافظ


منه به جان تو بار فراق بر دل ریش

که پشه‌ای نبرد سنگ آسیایی را

غزلیات سعدی


مُدامَش چَشمِ روشن باز باشد

که بیند زورِ بازویِ پسر را

ایرج میرزا


می بده تا دهمت آگهی از سِرِّ قضا

که به رویِ که شدم عاشق و از بوی که مست

غزلیات حافظ


مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مست

که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست

غزلیات حافظ


من و شمعِ صبحگاهی سِزَد ار به هم بِگرییم

که بسوختیم و از ما بتِ ما فَراغ دارد

غزلیات حافظ


مگر فروشده از بارگاه یزدانند

که بزم ما مرسادش ز اهرمن آسیب

غزلیات شهریار


منه دل بر سرای عمر سعدی

که بر گنبد نخواهد ماند این گوز

غزلیات سعدی


ملک یا چشمه نوری پری یا لعبت حوری

که بر گلبن گل سوری چنین زیبا نمی‌باشد

غزلیات سعدی


مطربا پرده بگردان و بزن راهِ عراق

که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

غزلیات حافظ


مگر گشایش حافظ در این خرابی بود؟

که بخششِ ازلش، در می مغان انداخت

غزلیات حافظ


مسلمانان مرا وقتی دلی بود

که با وی گفتمی گر مشکلی بود

غزلیات حافظ


من از بیگانگان دیگر ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

غزلیات حافظ


من اول روز دانستم که این عهد

که با من می‌کنی محکم نباشد

غزلیات سعدی


مگر دل می‌کنم از تو بیا مهمان به راه انداز

که با حسرت وداعت می کنم حافظ خداحافظ

غزلیات شهریار


مکش چو دشمنم، ای دوست ز انتظار، بیا

که این نفس ز جهان دوستدار می‌گذرد

عراقی


مگو: من او و او من، نیک می‌دان

که او را خود نباشد جفت و طاقی

عراقی


مگر تو روی بپوشی و گر نه ممکن نیست

که اهل معرفت از تو نظر بپرهیزند

غزلیات سعدی


منم چو مردم چشمت، به من نگاهی کن

که اهل دیده به مردم نگاه باز کند

عراقی


مرا شادی گهی باشد درین غم

که اندوه توام از در در آید

عراقی


مرا راحت از زندگی دوش بود

که آن ماهرویم در آغوش بود

غزلیات سعدی


مرا دور از رخ دلدار دردی است

که آن را نیست آرامی دریغا

عراقی


مه دوهفته ندارد فروغ چندانی

که آفتاب که می‌تابد از گریبانت

غزلیات سعدی


مگر کفارهٔ آزادی و آزادگی‌ها بود

که اعصابم غل و زنجیر گشت و صبر زندانم

غزلیات شهریار


مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کُنَد

که اعتراض بر اسرارِ علمِ غیب کُنَد

غزلیات حافظ


مرا باده مده، بوی خودم ده

که از بوی تو سرمستیم، ساقی

عراقی


مگر از زلف دلدارم صبا بویی به باغ آورد

که از باغ و گل و گلزار بوی یار می‌آید

عراقی


مگر از گوشه چشمی وگر طرحی دگر ریزی

که از آن یک نظر بنیاد من زیر و زبر کردی

غزلیات شهریار


مگر تو روی بپوشی و گر نه ممکن نیست

که آدمی که تو بیند نظر بپوشاند

غزلیات سعدی


مکن به چشمِ حقارت نگاه در منِ مست

که آبرویِ شریعت بدین قَدَر نرود

غزلیات حافظ


ما ملامت را به جان جوییم در بازار عشق

کنج خلوت پارسایان سلامت جوی را

غزلیات سعدی


مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم

کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

غزلیات حافظ


مدعی گو لُغَز و نکته به حافظ مفروش

کِلکِ ما نیز زبانی و بیانی دارد

غزلیات حافظ


ما که در خانه ایمان خدا ننشستیم

کفر ابلیس به کرسی بنشانیم که چه

غزلیات شهریار


مده ز دست به یک بارگی عراقی را

کف تو نیست محیطی که رد کند خاشاک

عراقی


مبتلا گشتم به درد یار خود

کس نداند کرد درمانم، دریغ

عراقی


ما کجا و شب میخانه خدایا چه عجب

کز گرفتاری ایام مجالی کردیم

غزلیات شهریار


مَحمِلِ جانان ببوس، آنگه به زاری عرضه دار

کز فِراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

غزلیات حافظ


محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان

کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

غزلیات سعدی


مانا که بر در تو عراقی عزیز نیست

کز صحبتش همیشه چنین خوار مانده‌ام

عراقی


من در وفا و عهد چنان کند نیستم

کز دامن تو دست بدارم به تیغ تیز

غزلیات سعدی


موضعی در همه آفاق ندانم امروز

کز حدیث من و حسن تو خبر می‌نرود

غزلیات سعدی


مقصود تویی مرا ز هستی

کز جام، غرض می مصفاست

عراقی


مشو از باغ شبابت بشکفتن مغرور

کز پیش آفت پیری بود و پژمردن

غزلیات شهریار


مانا که صبا کرد پریشان سر زلفین

کز بوی خوشش نافهٔ تاتار گشادند

عراقی


من در تو رسم به جهد؟ هیهات

کز باد سَبَق برد عنانت

غزلیات سعدی


من چو حلقه بمانده بر در تو

کرده‌ای در به روی بنده فراز

عراقی


من بسی دیده ام بزرگان را

کرده ام خدمت کهین و مهین

ایرج میرزا


مگر به درد دلی بازمانده‌ام یا رب

کدام دامن همت غبار من دارد

غزلیات سعدی


مبین به سیبِ زَنَخدان که چاه در راه است

کجا همی‌ روی ای دل بدین شتاب کجا

غزلیات حافظ


من خود این سنگ به جان می‌طلبیدم همه عمر

کاین قفس بشکند و مرغ به پرواز آید

غزلیات سعدی


مانا دمید بوی گلستان صبح گاه

کاواز داد مرغ خوش‌الحان صبحگاه

عراقی


می خواهم و معشوق و زمینی و زمانی

کاو باشد و من باشم و اغیار نباشد

غزلیات سعدی


منشین همه وقت با عراقی

کاهلیت محرمی ندارد

عراقی


من بعد حکایت نکنم تلخی هجران

کان میوه که از صبر برآمد شکری بود

غزلیات سعدی


مرغان قفس را المی باشد و شوقی

کان مرغ نداند که گرفتار نباشد

غزلیات سعدی


من پاس دارم تا به روز امشب به جای پاسبان

کان چشم خواب آلوده خواب از دیده ما می‌برد

غزلیات سعدی


مردمی کرد و کرم لطفِ خداداد به من

کان بتِ ماه رخ از راهِ وفا بازآمد

غزلیات حافظ


مرا ز لطف خود، ای دوست، ناامید مگردان

کامیدوار به کوی تو آمدم به گدایی

عراقی


مردم زیر زمین رفتن او پندارند

کآفتابست که بر اوج برین می‌گذرد

غزلیات سعدی


مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد

کآشوب حسن روی تو در عالم اوفتد

غزلیات سعدی


ما طلسمی که قضا بسته ندانیم شکست

کاسه و کوزه سر هم بشکانیم که چه

غزلیات شهریار


ماه من نیست در این قافله راهش ندهید

کاروان بار نبندد شب اگر ماهش نیست

غزلیات شهریار


مِی ده که نوعروسِ چمن حَدِّ حُسن یافت

کار این زمان ز صنعتِ دَلّالِه می‌رود

غزلیات حافظ


ماه عبادت است و من با لب روزه‌دار از این

قول و غزل نوشتنم بیم گناه کردن است

غزلیات شهریار


مرا این دوستی با تو قضای آسمانی بود

قضای آسمانی را دگر کردن توان؟ نتوان

عراقی


مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

غزلیات حافظ


محتسب شیخ شد و فِسقِ خود از یاد بِبُرد

قصهٔ ماست که در هر سرِ بازار بِمانْد

غزلیات حافظ


مرا از آن‌چه که بیرونِ شهر، صحرایی‌ست

قرینِ دوست به هرجا که هست خوش‌جایی‌ست

غزلیات سعدی


میرزا عارف که زیر بار فضل

قد تیرش چون کمان آمد دو تای

ایرج میرزا


مه شود حلقه‌به‌گوش تو که گردن‌بندی

فلک‌افروزتر از عقد ثریا داری

غزلیات شهریار


مشعشعة اذا اسکرت منها

فلا اضحوا الی یوم التلاقی

عراقی


مرا، که نیست ازین آتشم مگر دودی؟

فرو گرفت زمین دلم خس و خاشاک

عراقی


ماتم‌سرای عشق به آتش چه می‌کشی

فردا به خاک سوختگان می‌کشانمت

غزلیات شهریار


مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب

فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

غزلیات شهریار


مجنون ز جام طلعت لیلی چو مست شد

فارغ ز مادر و پدر و سیم و زر فتاد

غزلیات سعدی


مرا جور و جفا و رنج و محنت

غمت هردم دگرسان می‌نماید

عراقی


مرا، گرچه ز غم جان می‌برآید

غم عشقت ز جانم خوشتر آید

عراقی


مرا با تو خوش آید خلد، ورنه

غم حور و سر رضوان که دارد؟

عراقی


مرا درد تو درمان می‌نماید

غم تو مرهم جان می‌نماید

عراقی


مرا ز دست عراقی خلاص ده نفسی

غلام روی توام، ای غلام، باده بیار

عراقی


مانده در تیه فراقم، رهنمایا، ره نمای

غرقهٔ دریای هجرم، دستگیرا، دست گیر

عراقی


من و انکارِ شراب! این چه حکایت باشد؟

غالباً این قَدَرَم عقل و کِفایت باشد

غزلیات حافظ


محتسب در قفای رندانست

غافل از صوفیان شاهدباز

غزلیات سعدی


مجلس ما دگر امروز به بستان ماند

عیش خلوت به تماشای گلستان ماند

غزلیات سعدی


مرده‌ها زنده کنی گر به صلیب سر زلف

عیسی من به دم مسجد سردار آیی

غزلیات شهریار


من آن قیاس نکردم که زور بازوی عشق

عنان عقل ز دست حکیم برباید

غزلیات سعدی


مرا گفتی: رسم روزیت فریاد

عفا الله نیک فریادم رسیدی!

عراقی


ماهی که مهربان نشد از یاد رفتنی است

عطری نماند از گل رنگین که بو نبود

غزلیات شهریار


مراد خود هم از خود بازیابی

عراقی، گر به ترک خود بگویی

عراقی


مرا کشتی، به طنز آنگاه گویی:

عراقی، از کف من نیک جستی!

عراقی


مرا جانی، که می‌دارم تو را دوست

عجب نبود که جان را دوست دارم

عراقی


ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست

عالمی داریم در کنج ملال خویشتن

غزلیات شهریار


معشوق چو شمشیر جفا بر کشد، از خشم

عاشق چه کند گر سر خود پیش ندارد؟

عراقی


من سراپا همه شرمم تو سراپا همه عفت

عاشق پا به فرارم تو که این درد ندانی

غزلیات شهریار


میم سپاسی کجاست تا که نگوید

عارف بیچاره دادخواه ندارد

ایرج میرزا


مرا چون نیست از عشقش به جز تیمار و غم روزی

ضرورت می‌خورم هر دم غم و تیمار چتوان کرد؟

عراقی


من به سلام و وداع کعبه و صحرا

صیحه زنانم که بارکن به سلامت

غزلیات شهریار


ما توبه شکستیم که در مذهب عشاق

صوفی نپسندند که خمار نباشد

غزلیات سعدی


من طاقت شکیب ندارم ز روی خوب

صوفی به عجز خویشتن اقرار می‌کند

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

غزلیات حافظ


در دو چشم پر آب نقش نگار

چون نگیرد قرار چتوان کرد؟

عراقی


دردا که از آن آهوی مُشکینِ سیه چشم

چون نافه بسی خونِ دلم در جگر افتاد

غزلیات حافظ


داده‌اند اندرین هوس جان‌ها

چون سکندر در آن هوا عشاق

عراقی


دریاب دمی صحبت یاری که دگربار

چون رفت نیاید به کمند آن دم و ساعت

غزلیات سعدی


در بهاران چون ز دست نوجوانان جام گیرم

چون خمار باده ام در سر کند غوغا جوانی

غزلیات شهریار


در که خواهم بستن آن دل کز وصالت برکنم

چون تو در عالم نباشد ور نه عالم تنگ نیست

غزلیات سعدی


در تار حیات دل چه بندی؟

چون پود تو محکمی ندارد

عراقی


دیدی ای دل که غمِ عشق دگربار چه کرد

چون بشد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد

غزلیات حافظ


دیریست که چون هاله همه دور تو گردم

چون بازشوم از سرت ای مه به نگاهی

غزلیات شهریار


در عاشقی رسید به جایی که هرچه من

چون باد تاختم نرسیدم به گرد او

غزلیات شهریار


دهانش ار چه نبینی مگر به وقت سخن

چو نیک درنگری چون دلم به تنگی نیست

غزلیات سعدی


در آب و رنگِ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم

چو نقشش دست داد اول، رقم بر جان سپاران زد

غزلیات حافظ


دل مرا، که به هر حال صید لاغر توست

چو می کشیش، میفگن، ببند بر فتراک

عراقی


دل عراقی مسکین، که صید لاغر توست

چو می کشیش میفگن، ببند بر فتراک

عراقی


دگری همین حکایت بکند که من ولیکن

چو معاملت ندارد سخن آشنا نباشد

غزلیات سعدی


دل شکستهٔ حافظ به خاک خواهد برد

چو لاله، داغ هوایی، که بر جگر دارد

غزلیات حافظ


دل ما مرد، بر تن خوش بموییم

چو عیسی رفت، بر مریم بگرییم

عراقی


دلا بی‌عشق او منشین ز جان برخیز و سر در باز

چو عیاران مکن کاری که گرد از کار برخیزد

عراقی


دلا ز نورِ هدایت گر آگهی یابی

چو شمع، خنده زنان تَرکِ سر توانی کرد

غزلیات حافظ


دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت

چو شمع زار و چو پروانه در به در می‌گشت

غزلیات سعدی


دلم، که از سر سودا به هر دری می‌شد

چو حلقه بین که بمانده است بر در تو کنون

عراقی


دیار هند و اقالیم ترک بسپارند

چو چشم ترک تو بینند و زلف هندو را

غزلیات سعدی


دلا اگر چه که تلخست بیخ صبر ولی

چو بر امید وصالست خوشگوار آید

غزلیات سعدی


دل و جان مرا هر لحظه بی‌جرمی بیازاری

چه می‌خواهی از این مسکین سرگردان؟ نمی‌دانم

عراقی


دلم سرگشته می‌دارد سر زلف پریشانت

چه می‌خواهد از این مسکین سرگردان؟ نمی‌دانم

عراقی


درر است لفظ سعدی ز فراز بحر معنی

چه کند به دامنی در که به دوست بر نریزد

غزلیات سعدی


در دو لختی چشمان شوخ دلبندت

چه کرده‌ام که به رویم نمی‌گشایی باز

غزلیات سعدی


دلم ز حلقهٔ زلفش به جان خرید آشوب

چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

غزلیات حافظ


دلی عجب نبود گر بسوخت کآتش تیز

چه جای موم که پولاد در گداز آرد

غزلیات سعدی


در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز

چه توان کرد؟ که سعیِ من و دل باطل بود

غزلیات حافظ


دل چون شکسته‌سازم ز گذشته‌های شیرین

چه ترانه‌های محزون که به یادگار دارد

غزلیات شهریار


دلی کز یار خود بویی نیابد تن دهد بر باد

چنین دل در کف هجران اسیر و زار اولی‌تر

عراقی


دود شد شمع از آن شعله که در خرمنش افروخت

چند گویی که به پایان شب غم سحر آید

غزلیات شهریار


در کهن گلشن طوفان‌زده خاطر من

چمن پر سمن تازه بهار آمده بود

غزلیات شهریار


در آن محیط که باقیست نام خواجه و شیخ

چگونه اهل ادب بر من افتخار کنند

ایرج میرزا


دودیست در این خانه که کوریم ز دیدن

چشمی به کف آریم و به این خانه بگرییم

غزلیات شهریار


دریغ پای که بر خاک می‌نهد معشوق

چرا نه بر سر و بر چشم ما گذر دارد

غزلیات سعدی


در دل زارم نظر کن، کز غمت آمد به جان

چاره کن، جانا، که شد در دست هجرانت اسیر

عراقی


در چنین جان کندنی کافتاده‌ام

چاره جز مردن نمی‌دانم، دریغ

عراقی


دست بیچاره چون به جان نرسد

چاره جز پیرهن دریدن نیست

غزلیات سعدی


در میکده ساقی شو، می در کش و باقی شو

جویای عراقی شو، کو را همه او دیدم

عراقی


دل در گره زلف تو بستیم و برآنیم

جویای سر زلف چو شستیم دگربار

عراقی


درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند

جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند

غزلیات سعدی


در بهشت وصل جان‌افزای او

جز لب او کس رحیق آشام نیست

عراقی


در آینهٔ جهان ندیدم

جز عکس رخت جهان نمایی

عراقی


دلم خیال تو را رهنمای می‌داند

جز این طریق ندانم خدای می‌داند

غزلیات سعدی


در جهان چون هرچه خواهی می‌کنی

جرم بر هر ناتوان نتوان نهاد

عراقی


در جهان چشمت خرابی می‌کند

جرم بر دور زمان نتوان نهاد

عراقی


در ازل داده‌ست ما را ساقیِ لعلِ لبت

جرعهٔ جامی که من مَدهوشِ آن جامم هنوز

غزلیات حافظ


دلم را شاد کن، ساقی، که نگذاشت

جدایی بر من از غم هیچ باقی

عراقی


دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

غزلیات سعدی


در دل که عشق نبود معشوق کی توان یافت

جایی که جان نباشد جانان چه کار دارد؟

عراقی


دال با ذال دگر فرق ندارد امروز

جای آن نیست گر ایراد به اُستاد کنند

ایرج میرزا


در صحبت احباب ز بس روی و ریا بود

جانم به لب از صحبت احباب برآمد

غزلیات شهریار


دیدم و آن چشمِ دلْ سیه که تو داری

جانبِ هیچ آشنا نگاه ندارد

غزلیات حافظ


دل، دولت خرمی ندارد

جان، راحت بی‌غمی ندارد

عراقی


دین و دل و هوش من هر سه به تاراج برد

جان و تن و هرچه بود جمله به یغما گرفت

عراقی


دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت

جان مژده داده‌ام که چو جان در بر آرمت

غزلیات شهریار


دل کز تو بوی یابد، در گلستان نپوید

جان کز تو رنگ بیند، اندر جهان نگنجد

عراقی


دل دهیم، از سر زلف تو چو بویی یابیم

جان فشانیم، اگر آن رخ زیبا بینیم

عراقی


دل گرفتار کمند زلف تو

جان شکار غمزهٔ جادوی تو

عراقی


دیشب به یاد زلف تو در پرده های ساز

جان سوز بود شرح سیه روزگاریم

غزلیات شهریار


دل چو خواهم باختن در پای او

جان ز شوقش پیش دستی می‌کند

عراقی


دل زنده می‌شود به امید وفای یار

جان رقص می‌کند به سماع کلام دوست

غزلیات سعدی


دل به امیدِ رویِ او همدمِ جان نمی‌شود

جان به هوایِ کویِ او خدمتِ تن نمی‌کند

غزلیات حافظ


دامنی گر چاک شد در عالمِ رندی چه باک

جامه‌ای در نیکنامی نیز می‌باید درید

غزلیات حافظ


در خانقه نگنجد اسرارِ عشقبازی

جامِ میِ مُغانه هم با مُغان توان زد

غزلیات حافظ


در وِثاقند و نیستند در آن

ثابت و محو چون شنیدنیند

ایرج میرزا


دلا چندم بریزی خون ز دیده شرم دار آخر

تو نیز ای دیده خوابی کن مراد دل بر آر آخر

اشعار منتسب حافظ


در دلم هیچ نیاید مگر اندیشه وصلت

تو نه آنی که دگر کس بنشیند به مکانت

غزلیات سعدی


دانم که میسرم نگردد

تو سنگ درآوری به گفتار

غزلیات سعدی


دیوار سرایت را نقاش نمی‌باید

تو زینت ایوانی نه صورت ایوانت

غزلیات سعدی


در اینجا جامه شوقی قبا کردن نه درویشی است

تهی کن خرقه ام از تن که جان باید فدا حافظ

غزلیات شهریار


در آستان مرگ که زندان زندگیست

تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

غزلیات شهریار


در کوی عشقبازان صد جای جوی نیرزد

تن خود چه قیمت آرد؟ویرانه‌ای چه سنجد؟

عراقی


در کف جور تو افتادم، تو دان

تن به هجران تو در دادم، تو دان

عراقی


دست در حلقهٔ آن زلفِ دوتا نتوان کرد

تکیه بر عهدِ تو و بادِ صبا نتوان کرد

غزلیات حافظ


دولت آنست که امکان فراغت باشد

تکیه بر بالش بی دوست نه بس تمکینیست

غزلیات سعدی


دیدم به خوابِ خوش که به دستم پیاله بود

تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

غزلیات حافظ


دل چنین سخت نباشد که یکی بر سر راه

تشنه می‌میرد و شخص آب زلالی دارد

غزلیات سعدی


در میکده با حریف قلاش

تسبیح و نماز در نگنجد

عراقی


در پای تو افتادن شایسته دمی باشد

ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد

غزلیات سعدی


در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی

تا یار مرا به شَست گیرد

غزلیات حافظ


دست گیر این پنج روزم در حیات

تا نگیرم در قیامت دامنت

غزلیات سعدی


دست و ساعد می‌کشد درویش را

تا نپنداری که خنجر می‌زند

غزلیات سعدی


دست گیر ای دوست این بخت مرا

تا نبیند دشمنم کو کور شد

عراقی


دوستان گویند سعدی دل چرا دادی به عشق

تا میان خلق کم کردی وقار خویش را

غزلیات سعدی


دم به دم گرد درت خواهم گشت

تا مگر بر رخت افتد نظرم

عراقی


دلق و سجاده ناموس به میخانه فرست

تا مریدان تو در رقص و تمنا آیند

غزلیات سعدی


دود سوز من گذشت از آسمان

تا کیم در بوتهٔ هجران کنی؟

عراقی


دوست می‌دارمت به بانگ بلند

تا کی آهسته و نهان گفتن؟

عراقی


دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود

تا کجا باز دلِ غمزده‌ای سوخته بود

غزلیات حافظ


دشمنان را به حال خود بگذار

تا قیامت کنند و رستاخیز

غزلیات سعدی


دوستان عیب کنندم که نبودی هشیار

تا فرو رفت به گل پای جهان پیمایت

غزلیات سعدی


دور است سر آب از این بادیه، هش دار

تا غول بیابان نفریبد به سرابت

غزلیات حافظ


دستم بگرفت و پا بپا برد

تا شیوه راه رفتن آموخت

ایرج میرزا


دردمندم، بر من مسکین نگر

تا شود درد دلم درمان پذیر

عراقی


در دامنت گریستن سازم آرزوست

تا سر کنم نوای دل بی‌نوای وای

غزلیات شهریار


دست من نگرفت روزی از کرم

تا ز دست او ز پا افتاده‌ام

عراقی


در پرده چند باشی؟ برگیر برقع از روی

تا روی تو ببیند یک دم امیدواری

عراقی


دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسویِ تو بود

تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ مویِ تو بود

غزلیات حافظ


دولت همت سلطان قناعت خواهم

تا تمنا نکنم نعمت ارباب نعیم

غزلیات شهریار


دلی از سنگ بباید به سر راه وداع

تا تحمل کند آن روز که محمل برود

غزلیات سعدی


دوش غوغای دل سوخته مدهوشم داشت

تا به هوش آمدم از ناله مرغ سحری

غزلیات شهریار


دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

غزلیات سعدی


دل به ایوان عشق بار نیافت

تا به کلی ز خود نکرد بروز

عراقی


دل همه کوکبه‌سازی و شب‌افروزی شد

تا به چشمم همه آفاق چراغان آمد

غزلیات شهریار


دستم نشود به تخم کَس بند

تا باد تو کرده دست گیرم

ایرج میرزا


در ازل بست دلم با سرِ زلفت پیوند

تا ابد سر نَکَشَد، وز سرِ پیمان نرود

غزلیات حافظ


در ازل هر کو به فیضِ دولت ارزانی بُوَد

تا ابد جامِ مرادش همدمِ جانی بُوَد

غزلیات حافظ


در عشق خیال هر جمالی

پیوسته اسیر خال تا کی؟

عراقی


در حال چو جام سجده بر دم

پیش رخ جان فزای ساقی

عراقی


در جوانی همه با یاد تو دلخوش بودم

پیرم و از تو همان ساخته با یاد هنوز

غزلیات شهریار


دانی که چنگ و عود چه تَقریر می‌کنند؟

پنهان خورید باده که تَعزیر می‌کنند

غزلیات حافظ


دارم هوس آنکه ببینم رخ خوبت

پس جان بدهم، نیست تمنی به جز اینم

عراقی


دانند عاقلان که مجانین عشق را

پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

غزلیات سعدی


در کار ما پروائی از طعن بداندیشان مکن

پروانه گو در محفل این شمع بی پروا بیا

غزلیات شهریار


دل برده شمع مجلس او

پروانه به شادی و سعادات

غزلیات سعدی


در بوستان طبع حزینم چو بگذری

پرهیز نیش خار من ای گلعذار من

غزلیات شهریار


دزدانِ خروس دیگرانند

پرهاش بُرون ز جیبِ بنده است!

ایرج میرزا


دریا دریا به تو حسن اندر است

پرده برافکن که تلاطم کنی

ایرج میرزا


داد بدو پاسخی چنین که بباید

پاسخ شاهانه اش به حافظه بسپرد

ایرج میرزا


دارم بسی شکایت چون نشنوی چه گویم؟

بیهوده قصهٔ خود در پیش تو چه خوانم؟

عراقی


دستگیرا، نظر به کارم کن

بین که کارم ز دست می‌برود

عراقی


دیر آشناتر از تو ندیدم ولی چه سود

بیگانه گشتی ای مه دیرآشنای وای

غزلیات شهریار


دیدیم که بی‌عشق رخش زندگیی نیست

بی‌عشق رخش زنده مبادیم دگربار

عراقی


در بُن یک بیشه ماکیانی هر روز

بیضه نهادی و بردی آن را یک کُرد

ایرج میرزا


دل را خوش است با جان گر زآن توست، یارا

بی‌روی تو دل من با جان چه کار دارد؟

عراقی


دل که خورد از جام عشقش جرعه‌ای

بی‌خبر شد، شور و مستی می‌کند

عراقی


دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش

بیچاره ندانست که یارش سفری بود

غزلیات حافظ


دیری است که بر در قبول است

بیچاره دلم ، که نیک خوار است

عراقی


دی در گذار بود و نظر سویِ ما نکرد

بیچاره دل که هیچ ندید از گذارِ عمر

غزلیات حافظ


داند که در این نَشئه چه‌ها بر سرش آید

بیچاره از آن لحظۀ اوّل نِگران است

ایرج میرزا


دل من چشم می‌دارد کزین ره

بیابد بهر چشمش توتیایی

عراقی


درآ که در دلِ خسته توان درآید باز

بیا که در تنِ مُرده رَوان درآید باز

غزلیات حافظ


دستخوشِ جفا مَکُن آبِ رُخَم که فیضِ ابر

بی مددِ سِرشکِ من دُرِّ عَدَن نمی‌کند

غزلیات حافظ


دل اهل هنر از دست شماها خون شد

بی جهت نیست اگر ناله و فریاد کنند

ایرج میرزا


در گلستان می‌گذشتم صبحدم

بوی یارم در مشام افتاد باز

عراقی


در دلم بنگر، که از یاد رخت

بوستان و باغ و صحرایی خوش است

عراقی


در پی سیمرغ وصلش عالمی دل خسته‌اند

بودی او را در همه عالم وجودی کاشکی

عراقی


در خیال این همه لُعبَت به هوس می‌بازم

بو که صاحب نظری نامِ تماشا ببرد

غزلیات حافظ


دلی که با غم عشق تو در میان آمد

بهر گنه ز کنارش کنار نتوان کرد

عراقی


دلم با اینهمه انده، ز شادی

بهار و باغ و بستان می‌نماید

عراقی


در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو

به هواداری آن عارض و قامت برخاست

غزلیات حافظ


دروغ و راست همه متهم شدند به جُبن

به هر وسیله ز خود دفع اتهام کنند

ایرج میرزا


دَمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

به می بفروش دلقِ ما کز این بهتر نمی‌ارزد

غزلیات حافظ


دو شاهدند بهشتی بسوی ما نگران

به لعل و گونه گلگون بهشت لاله و سیب

غزلیات شهریار


درد دل پوشیده مانی تا جگر پرخون شود

بِه که با دشمن نمایی حال زار خویش را

غزلیات سعدی


دامنِ دوست به صد خونِ دل افتاد به دست

به فُسوسی که کُنَد خصم، رها نتوان کرد

غزلیات حافظ


دل اگر خداشناسی، همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

غزلیات شهریار


دل و جانیکه دربردم من از ترکان قفقازی

به شوخی می برند از من سیه چشمان شیرازی

غزلیات شهریار


در سرم بود که هرگز ندهم دل به خیال

به سرت کز سر من آن همه پندار برفت

غزلیات سعدی


دوستت دارم اگر لطف کنی ور نکنی

به دو چشم تو که چشم از تو به انعامم نیست

غزلیات سعدی


دلم را خسته می‌داری ز تیر غم، روا باشد

به دست هجر جانم را چرا افگار می‌داری؟

عراقی


دگر چه عرض کُنَم دیرتر اگر بدهد

به دست خود چه بلا ها به جان خود کردست

ایرج میرزا


درین هم یاریم ندهی، به دشنامی عزیزم کن

به دردی قانعم از تو، چگونه یار می‌داری؟

عراقی


دلی که غرق شود در شکوه این دریا

به چشم باز رود در شگفت رؤیایی

غزلیات شهریار


دو اسبه پیک نظر می‌دوانم از چپ و راست

به جست و جوی نگاری، که نور دیدهٔ ماست

عراقی


دهان نیک تو دلخواه جان حافظ شد

به جان بُوَد خطرم زین دل محال‌اندیش

اشعار منتسب حافظ


درآ شاد از درم: کز آرزویت

به جان آمد دل پر غم، کجایی؟

عراقی


در پناه علم سبز تو با چهره زرد

به تظلم ز بر چرخ کبود آمده‌ایم

غزلیات شهریار


دلم که لافِ تَجَرُّد زدی، کنون صد شغل

به بویِ زلفِ تو با بادِ صبحدم دارد

غزلیات حافظ


در گلستان چشمم ز چه رو همیشه باز است؟

به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

عراقی


دیده‌اید آخر که چون بودم عزیز در گهش؟

بنگرید اکنون چه خوارم؟ الغیاث ای دوستان

عراقی


در قصهٔ درد من نگه کن

بنگر که چگونه زار رفتم

عراقی


در بزم قلندران قلاش

بنشین و شراب نوش و خوش باش

عراقی


دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب

بنال، هان که از این پرده کار ما به نواست

غزلیات حافظ


درین وادی خون‌خوار غم تو

بماندم بی کس و تنها، کجایی؟

عراقی


دیگر این مرغ کی از بیضه برآمد که چنین

بلبل خوش سخن و طوطی شکرخا شد

غزلیات سعدی


در این خیال به سر شد زمانِ عمر و هنوز

بلایِ زلفِ سیاهت به سر نمی‌آید

غزلیات حافظ


دلی شکسته و جانی نهاده بر کف دست

بگو بیار که گویم بگیر هان ای دوست

غزلیات سعدی


دیدی که چه غافل گذرد قافله عمر

بگذاشت به شب خوابت و بگذشت شبابت

غزلیات شهریار


دلم از جان نخست دست بشست

بعد از آن دیده بر رخت افکند

عراقی


در سماع دردمندان حاضر آ، یارا، دمی

بشنو این سازی که ما از خون دل بنواختیم

عراقی


دریاب، که نیک دردمندم

بشتاب، که سخت ناتوانم

عراقی


دریاب که از عمر دمی بیش نمانده است

بشتاب، که اندر نفس باز پسینم

عراقی


دریغ و درد که در جست و جوی گنجِ حضور

بسی شدم به گدایی بَرِ کِرام و نشد

غزلیات حافظ


درین ره خواستم زد دست و پایی

بریدند، ای دریغا، دست و پایم

عراقی


دو عالم را به یک بار از دل تنگ

برون کردیم تا جای تو باشد

غزلیات سعدی


در شگفتم که در این مدتِ ایامِ فراق

برگرفتی ز حریفان دل و دل می‌دادت

غزلیات حافظ


دور جوانی گذشت موی سیه پیسه گشت

برق یمانی بجست گرد بماند از سوار

غزلیات سعدی


دارم امّید بر این اشکِ چو باران که دگر

برقِ دولت که بِرَفت از نظرم بازآید

غزلیات حافظ


دی در میان زلف بدیدم رخ نگار

بر هیئتی که عقده محیط قمر شود

اشعار منتسب حافظ


دست به جان نمی‌رسد تا به تو برفشانمش

بر که توان نهاد دل تا ز تو واستانمش

غزلیات سعدی


در راه پاکبازان این حرف‌ها چه خیزد؟

بر فرق سرفرازان افسر چه کار دارد؟

عراقی


دل گم گشتهٔ خود بار دگر یافتمی

بر سر کوی تو گر هیچ گذر داشتمی

عراقی


در لبِ تشنهٔ ما بین و مدار آب دریغ

بر سَرِ کُشتهٔ خویش آی و ز خاکَش برگیر

غزلیات حافظ


دل که ز جان سیر گشت خون جگر می‌خورد

بر سر خوان غمت باز به مهمانی است

عراقی


دل، که از دیدار تو محروم ماند

بر در لطفت فرستادم، تو دان

عراقی


در کوی تو آمدیم و ما را

بر خاک درت تو جا نکردی

عراقی


در کار من درهم آخر نظری فرمای

بر حال من پر غم آخر نظری فرمای

عراقی


در دل همه مهر او نویسیم

بر جان همه عشق او نگاریم

عراقی


در کار من غمزده ای دوست نظر کن

بر جان من دلشده ای یار، ببخشای

عراقی


دو چشم تو، خود اگر عاشقی، پر آب بود

بر آب نقش لطیف نگار نتوان کرد

عراقی


دگر سر من و بالین عافیت هیهات

بدین هوس که سر خاکسار من دارد

غزلیات سعدی


دانی که تو گر بیش کنی همهمه و قال

بدنام کنی خود را قطع نظر از من

ایرج میرزا


دریچه‌های شبستان به مهر و مه بستم

بدان امید که از چشم بد نهان مانم

غزلیات شهریار


دیده را دَستگَهِ دُرّ و گهر گر چه نَمانْد

بخورد خونی و تدبیرِ نثاری بکند

غزلیات حافظ


دوست، گو یار شو و هر دو جهان دشمن باش

بخت، گو پشت مَکُن رویِ زمین لشکر گیر

غزلیات حافظ


دلا، درمان مجو، با درد خو کن

بجای وصل هجران است، حالی

عراقی


درین ره گر به ترک خود بگویی

ببینی کان چه می‌جویی خود اویی

عراقی


دستی که در فراق تو می‌کوفتم به سر

باور نداشتم که به گردن درآرمت

غزلیات شهریار


دربند خویشم، بنگر سوی من

باشد که یابم از خود رهایی

عراقی


در خویش زنیم آتش و خلقی به سر آریم

باشد که ببینیم بدین شعبده بازت

غزلیات شهریار


در بند امید، ای دل، بگشای دو دیده

باشد که ببینی رخ دلدار که داند؟

عراقی


دَردَم نهفته بِه ز طبیبانِ مدعی

باشد که از خزانهٔ غیبم دوا کنند

غزلیات حافظ


داده‌ام بازِ نظر را به تَذَرْوی پرواز

بازخواند مگرش نقش و شکاری بکند

غزلیات حافظ


دل ز غم رنجور و تو فارغ ازو وز حال ما

بازپرس آخر که: چون شد حال آن بیمار ما؟

عراقی


دارد متاع عفت از چار سو خریدار

بازار خودفروشی این چار‌سو ندارد

غزلیات شهریار


دل که از ناوَکِ مژگانِ تو در خون می‌گشت

باز مشتاقِ کمانخانهٔ ابرویِ تو بود

غزلیات حافظ


در دلم بود که جان بر تو فشانم روزی

باز در خاطرم آمد که متاعیست حقیر

غزلیات سعدی


دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد

باری حریفی جو که او مستور دارد راز را

غزلیات سعدی


دنبال تست این هو و جنجال عاشقان

باری برو که این هو و جنجال می‌بری

غزلیات شهریار


دلکش آن چهره که چون لاله برافروخته از شرم

بار دیگر به سراغ من خونین جگر آید

غزلیات شهریار


درد دوری می‌کشم گر چه خراب افتاده‌ام

بار جورت می‌برم گر چه تواناییم نیست

غزلیات سعدی


دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی

بار پیری شکند پشت شکیبایی را

غزلیات شهریار


دوست بازآمد و دشمن به مصیبت بنشست

باد نوروز علی رغم خزان بازآمد

غزلیات سعدی


در باغ بهشت بگشودند

باد گویی کلید رضوان داشت

غزلیات سعدی


درد دل با سنگدل گفتن چه سود

باد سردی می‌دمم در آهنت

غزلیات سعدی


درد نهانی به که گویم که نیست

باخبر از درد من الا خبیر

غزلیات سعدی


در خاک و خون فُتاده و تازَنْد بر تَنَش

با نعل‌ها که ناله برآرَدْ ز خاره‌ها

ایرج میرزا


در خلوتی چنین خوش چه خوش بود صبوحی!

با محرمی موافق، با همدمی یگانه

عراقی


در دل نکنی مقام یعنی

با قلب عیار در نگنجد

عراقی


دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست

با غمزه بگو تا دل مردم نستاند

غزلیات سعدی


دانی که چرا طفل به هَنگامِ تَوَلّد

با ضَجّه و بی تابی و فریاد و فَغان است

ایرج میرزا


در درد گریز، کوست همدم

با سوز بساز، کوست همساز

عراقی


دشمن خود تویی، چو در نگری

با خودت کارزار باید کرد

عراقی


در جهان گر نه یار داشتمی

با جهان خود چه کار داشتمی؟

عراقی


در بارگاه دردت درمان چه راه یابد؟

با جلوه‌گاه وصلت هجران چه کار دارد؟

عراقی


در تفکر عقل مسکین پایمال عشق شد

با پریشانی دل شوریده چشم خواب داشت

غزلیات سعدی


دایم، تو ای عراقی، می‌گوی این حکایت:

با بوی مشک معنی، عنبر چه کار دارد؟

عراقی


دل در هوست خون شد و جان در طلبت سوخت

با این همه سعدی خجل از ننگ بضاعت

غزلیات سعدی


در راه باز مانده‌ام، ار یار دیدمی

با او بگفتمی که: من از یار مانده‌ام

عراقی


در دیده خیال تو نیاید

با آب نگار در نگنجد

عراقی


درس این زندگی از بهر ندانستن ماست

این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

غزلیات شهریار


دشمنم را بد نمی‌خواهم که آن بدبخت را

این عقوبت بس که بیند دوست همزانوی دوست

غزلیات سعدی


دی گفت سعدیا من از آن توام به طنز

این عشوه دروغ دگربار بنگرید

غزلیات سعدی


دست مادر بوسد و روی پدر

این در آغوشش کشد آن در کنار

ایرج میرزا


در عهدۀ تعویق گر اُفتَد ز این پیش

این خلعتِ آخر است یعنی که کفن

ایرج میرزا


در عهد شاه عادل اگر فتنه نادرست

این چشم مست و فتنه خون خوار بنگرید

غزلیات سعدی


دید کز آن دل آغشته به خون

آید آهسته برون این آهَنگ

ایرج میرزا


دفتر عشق که سر خط همه شوق است و امید

آیتی خواندمش از یاس به پایان که مپرس

غزلیات شهریار


در پاشْ فِتاده‌ام به زاری

آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

غزلیات حافظ


داغ فراق بین که طرب‌نامه وصال

ای لاله‌رخ به خون جگر می‌نگارمت

غزلیات شهریار


دی عزیزی گفت حافظ می‌خورد پنهان شراب

ای عزیزِ من! نه عیب آن بِه که پنهانی بود؟

غزلیات حافظ


در غم عشق اگر رود سر ما

ای عراقی، برو، که بهروزیم

عراقی


دستی که گاه خنده به آن خال می‌بری

ای شوخ سنگدل دلم از حال می‌بری

غزلیات شهریار


دارم از زلف تو اسباب پریشانی جمع

ای سر زلف تو مجموع پریشانی‌ها

غزلیات شهریار


در پیچ و خم و تابم از آن زلف خدا را

ای زلف که داد این همه پیچ و خم و تابت

غزلیات شهریار


در پرتو آفتاب حسنش

ای ذره تو را مجال تا کی؟

عراقی


در دفتر طبیب خرد باب عشق نیست

ای دل به درد خو کن و نام دوا مپرس

اشعار منتسب حافظ


درد دل با تو همان به که نگوید درویش

ای برادر که تو را درد دلی پنهان نیست

غزلیات سعدی


دیدم نهان فرشته شرم و عفاف او

آورده سر به گوش من و عذرخواهش است

غزلیات شهریار


دیدم همه پیش و پس، جز دوست ندیدم کس

او بود، همه او، بس، تنها همه او دیدم

عراقی


دیدم گل بستان ها ، صحرا و بیابان ها

او بود گلستان ها ، صحرا همه او دیدم

عراقی


در خَمِ زلفِ تو آویخت دل از چاهِ زَنَخ

آه، کز چاه برون آمد و در دام افتاد

غزلیات حافظ


در مذاق همه کس شیرینی

انگبینی؟ شکری؟ سیلانی؟

عراقی


دانند جهانیان که در عشق

اندیشه عقل معتبر نیست

غزلیات سعدی


دریاب، کز آتش فراقت

اندیشهٔ جان‌گداز داریم

عراقی


درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد

اندیشهٔ آمرزش و پروای ثوابت

غزلیات حافظ


در اِیاب و دِهاب مهمان شد

اندر آن باغ شاه با دلِ شاد

ایرج میرزا


در شگفتم که چون برفت از دست

آن همه زیب و زیور و آذین

ایرج میرزا


در کوی تو جان سپرد دگر بار

آن مرغک بال و پر شکسته

عراقی


دل گم شد، ازو نشان نیابم

آن گم شده در جهان نیابم

عراقی


دل گم شد، ازو نشان نمی‌یابم

آن گم شده در جهان نمی‌یابم

عراقی


در چمن پروانه عاشق منش

آن گل جان دار خوش نقش و نگار

ایرج میرزا


در دکان همه باده‌فروشان تخته است

آن که باز است همیشه در میخانه تست

غزلیات شهریار


دانی که خبر ز عشق دارد

آن کز همه عالمش خبر نیست

غزلیات سعدی


دخترِ خاک گت دخترِ شه

آن قمر طلعت فرشته نهاد

ایرج میرزا


دل با امید وصل به جان خواست درد عشق

آن روز درد عشق چنین بی‌دوا نبود

غزلیات شهریار


داغ پنهانم نمی‌بینند و مهر سر به مهر

آن چه بر اجزای ظاهر دیده‌اند آن گفته‌اند

غزلیات سعدی


دل عراقی بیچاره آرزومند است

امید بسته که: تا کی نقاب بگشایی؟

عراقی


دیشب در انتظار تو جانم به لب رسید

امشب بیا که نیست به فردا تقبلی

غزلیات شهریار


در کوی تو لولیی، گدایی

آمد به امید مرحبایی

عراقی


دل تنگم حریف درد و اندوه فراوان نیست

امان ای سنگدل از درد و اندوه فراوانت

غزلیات شهریار


دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت

الله الله، که تلف کرد و که اندوخته بود؟

غزلیات حافظ


در هیچ موقفم سر گفت و شنید نیست

الا در آن مقام که ذکر شما رود

غزلیات سعدی


دل می‌برد به دعوی فریاد شوق سعدی

الا بهیمه‌ای را کز دل خبر نباشد

غزلیات سعدی


درین دریا گلیمت شسته گردد

اگر یک بار دست از خود بشویی

عراقی


دل وامانده‌ام بس همرهانش کاروانی شد

اگر خواند به آهنگ درای کاروان خواند

غزلیات شهریار


دلا، بر من همین باشد که جان در راه او بازم

اگر آن ماه ننماید مرا رخسار چتوان کرد؟

عراقی


دارد همه چیز آدمی زاد

افسوس که خرمی ندارد

عراقی


درِ میخانه بسته‌اند دگر

اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب

غزلیات حافظ


در باخته دل و دین، مفلس بمانده مسکین

افتاده خوار و غمگین در گوشهٔ خرابات

عراقی


دیدهٔ من به تو بیند عالم

آفتابی؟ قمری؟ اجفانی؟

عراقی


دیدم به لب جوی جهان گذران را

آفاق همه نقش رخ آب برآمد

غزلیات شهریار


دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی

آشنایی قصهٔ دردم شنودی کاشکی

عراقی


در غمت داغ پدر دیدم و چون در یتیم

اشک‌ریزان هوس دامن مادر کردم

غزلیات شهریار


در دل و چشمم ز حسن و لطف خویش

آشکارا و نهانی ساقیا

عراقی


در دل و چشمم، ز حسن و لطف خویش

آشکارا و نهانی ای پسر

عراقی


دیوانهٔ روی اوست دایم

آشفتهٔ موی اوست پیوست

عراقی


دردا! که درون آدمی زاد

آسایش و خرمی ندارد

عراقی


دل گفت: هر آنچه او ندانست

از وی چه نشان دهیم: آن کو؟

عراقی


در انتظار وصلت جانم رسید بر لب

از وصل تو چه حاصل، ما را جز انتظاری؟

عراقی


در باغ همه رخ تو بیند

از هر ورق گل، آن که بیناست

عراقی


دانست که در غمیم بی او

از لطف نکرد شاد ما را

عراقی


دلِ ما را که ز مارِ سرِ زلفِ تو بِخَست

از لبِ خود به شفاخانهٔ تریاک انداز

غزلیات حافظ


در من این هست که صبرم ز نکورویان نیست

از گل و لاله گزیرست و ز گلرویان نیست

غزلیات سعدی


در کار شو کنون، غم کاری بخور، که من

از کار هر دو عالم بی‌کار مانده‌ام

عراقی


دل در جهان مَبَند و به مستی سؤال کن

از فیض جام و قصهٔ جمشیدِ کامگار

غزلیات حافظ


در کفِ غصه دوران، دلِ حافظ خون شد

از فراقِ رُخَت ای خواجه قوامُ الدین، داد

غزلیات حافظ


دل گفت که: حال من چه پرسی؟

از شیفتگان سال تا کی؟

عراقی


دل کز طوافِ کعبهٔ کویت وقوف یافت

از شوقِ آن حریم ندارد سرِ حجاز

غزلیات حافظ


در سوخته‌ای آتش شمع رخش افتاد

از سوز دلش شعلهٔ انوار برآمد

عراقی


در میان آمدمی چون سر زلفت با تو

از سر زلف تو گر هیچ کمر داشتمی؟

عراقی


در آفاق گشاده‌ست ولیکن بسته‌ست

از سر زلف تو در پای دل ما زنجیر

غزلیات سعدی


دل برقرار نیست که گویم نصیحتی

از راه عقل و معرفتش رهنمون شود

غزلیات سعدی


دردم در این یکی بر چپ رود آن یک به راست

از دو جانب دوخته بر در نظر رم می‌کنند

ایرج میرزا


در وصل تو را چو نیست طالع

از دفتر هجر فال تا کی؟

عراقی


دارم گله‌ها، ولی نه از دوست

از دشمن پر فسون و نیرنگ

عراقی


در خانهٔ ما نمی‌نهد پای

از دست مگر بداد ما را؟

عراقی


دردی غمم مده، که من خود

از درد فراق تو خرابم

عراقی


درد دل عراقی و درمان من تویی

از درد بس ملولم و درمانم آرزوست

عراقی


در ملک لایزالی دیدم من آنچه دیدم

از خود شدم مبرا، وانگه به خود رسیدم

عراقی


در شهر ز عشق تو بسی فتنه و غوغاست

از خانه برون آ، بنشان شور شغب خیز

عراقی


در چشم نهاده‌ام که یابم

از خاک در تو توتیایی

عراقی


دل خون شده، جان به لب رسیده

از حسرت آن جمال تا کی؟

عراقی


دشمن گر آستین گل افشاندت به روی

از تیر چرخ و سنگ فلاخن بتر بود

غزلیات سعدی


در دل چو کنی منزل، هم جان ببری هم دل

از تو چه مرا حاصل؟ آخر چه وصال است این؟

عراقی


در لعل توست پنهان صدگونه آب حیوان

از بی‌دلی لب من با آن چه کار دارد؟

عراقی


دل ز جان و تن کنون دل برگرفت

از بد و نیک جهان ببرید رفت

عراقی


دالانی از بهشتم بخشید و دلبخواهم

آری بهشت دیدم دالان دلبخواهی

غزلیات شهریار


دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی

آری آری سخنِ عشق نشانی دارد

غزلیات حافظ


داستان دلبران آغاز کرد

آرزویی در دل شیدا نهاد

عراقی


دیدن رویت، که دیرینه تمنای دل است

آرزویی در دل این ناتوان انداخته

عراقی


دریاب دست من که به پیری رسی جوان

آخر به پیش پای توگم شد جوانیم

غزلیات شهریار


در غمت دود آن به عرش رسد

آتشی، کز درون برافروزیم

عراقی


در نار چو رنگ رخ دلدار بدیدم

آتش همه باغ و گل و گلزار گرفتم

عراقی


دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد

ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد

غزلیات سعدی


دختران

آبرویی غزلیات سعدی


دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت

ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت

غزلیات سعدی


در قلم آورد حافظ قصهٔ لَعلِ لَبَش

آب حیوان می‌رود هر دَم ز اقلامم هنوز

غزلیات حافظ


دگران خوشگل یک عضو و تو سر تا پا خوب

«آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری»

غزلیات شهریار


دگران روند تنها به مثل به قاضی اما

تو اگر به حسن دعوی بکنی گواه داری

غزلیات شهریار

در سر زلف و خال تو رفت دل همه جهان

کیست که نیست در جهان عاشق و مبتلای تو؟

عراقی


دل که سودای تو می‌پخت آرزویش خام ماند

کو تنور آرزو تا اندر او بندم فطیر؟

عراقی


دوش با شمع گفتم از سر سوز

که: من از عشق یار می‌گریم

عراقی


در دیر می‌زدم من، ز درون صدا بر آمد

که: درآی، ای عراقی، که تو خود حریف مایی

عراقی


دعای سعدی اگر بشنوی زیان نکنی

که یحتمل که اجابت بود دعایی را

غزلیات سعدی


دلا مباش چنین هرزه گَرد و هرجایی

که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

غزلیات حافظ


دلم، که حلقه به گوش در تو شد مفروش

که هیچ قدر ندارد بهای قطرهٔ خون

عراقی


دلا، با این همه امید دربند

که هم روزی رخ دلدار بینی

عراقی


دهانِ تَنگِ شیرینش، مگر مُلکِ سلیمان است

که نقشِ خاتمِ لعلش، جهان زیرِ نگین دارد

غزلیات حافظ


در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

غزلیات حافظ


در رخ من مکن ای غنچه ز لبخند دریغ

که من از اشک ترا شاهد گلشن کردم

غزلیات شهریار


در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود

که مرا بی می و معشوق به سر می‌نرود

غزلیات سعدی


دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را

که مدتی ببریدند و بازپیوستند

غزلیات سعدی


دریغ قافله عمر کان چنان رفتند

که گَردشان به هوایِ دیارِ ما نرسد

غزلیات حافظ


داد معشوقه به عاشق پیغام

که کند مادر تو با من جنگ

ایرج میرزا


دمی از پرده بیرون آی، باری

که کلی پردهٔ صبرم دریدی

عراقی


درین وادی فرو شد کاروان‌ها

که کس نشنید آواز درایی

عراقی


دلا تو غافلی از کار خویش و می‌ترسم

که کس درت نگشاید چو گم کنی مفتاح

اشعار منتسب حافظ


دفترِ دانش ما جمله بشویید به مِی

که فلک دیدم و در قصدِ دلِ دانا بود

غزلیات حافظ


دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی

که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

غزلیات سعدی


دیدی آن قهقههٔ کبکِ خرامان حافظ

که ز سرپنجهٔ شاهینِ قضا غافل بود

غزلیات حافظ


دل چون آینه اهل صفا می‌شکنند

که ز خود بی‌خبرند این ز خدا بی‌خبران

غزلیات شهریار


در سرای در این شهر اگر کسی خواهد

که روی خوب نبیند به گل برانداید

غزلیات سعدی


دل من آینهٔ توست، پاک می‌دارش

که روی پاک نماید، بود چو آینه پاک

عراقی


دل شکسته‌ام آن لحظه دل ز جان برداشت

که رسم جور و جفای تو در جهان آمد

عراقی


دهل‌زن گو دو نوبت زن بشارت

که دوشم قدر بود امروز نوروز

غزلیات سعدی


دل مردم دگر کسی نبرد

که دلی نیست کان اسیر تو نیست

غزلیات سعدی


دیر اگر آمده شیر آمده عذرش بپذیر

که دل از چشم سیه عذرپذیر آمده است

غزلیات شهریار


درخت میوه مقصود از آن بلندترست

که دست قدرت کوتاه ما بر او یازد

غزلیات سعدی


دگر قمار محبت نمی‌برد دل من

که دستِ بردی از این بختِ بدبیارم نیست

غزلیات شهریار


دلی دارم، چه دل؟ محنت سرایی

که در وی خوشدلی را نیست جایی

عراقی


دل ضعیفم از آن کرد آه خون آلود

که در میانه خونابه جگر می‌گشت

غزلیات سعدی


درست ناید از آن مدعی حقیقت عشق

که در مواجهه تیغش زنند و سر خارد

غزلیات سعدی


دل مسکین چرا غمگین نباشد؟

که در عالم نیابد دل‌ربایی

عراقی


دلم نماند پس این خون چیست هر ساعت

که در دو دیده یاقوت بار برگردد

غزلیات سعدی


درِ میخانه ببستند خدایا مپسند

که درِ خانهٔ تزویر و ریا بگشایند

غزلیات حافظ


دلا در عاشقی ثابت قدم باش

که در این رَه نباشد کار بی اجر

غزلیات حافظ


درازای شب از ناخفتگان پرس

که خواب آلوده را کوته نماید

غزلیات سعدی


دل بیمار من بیند نپرسد

که چون شد حال بیماری؟ دریغا

عراقی


دل و جان همه عالم فدای لعل نوشینش

که چون جام طرب نوشد دو عالم جرعه‌دان سازد

عراقی


دلم به حال تو ای دوست دار ایران سوخت

که چون تو شیر نری را در این کُنام کنند

ایرج میرزا


دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد

که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

غزلیات حافظ


دوامِ عمر و مُلکِ او بخواه از لطف حق ای دل

که چرخ این سکهٔ دولت به دورِ روزگاران زد

غزلیات حافظ


دلی که بر سر کوی تو گم کنم هیهات

که جز به روی تو بینم به روشنایی باز

غزلیات سعدی


دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن

که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد

غزلیات حافظ


در اندیشه ببستم قلم وهم شکستم

که تو زیباتر از آنی که کنم وصف و بیانت

غزلیات سعدی


دل به تو دادم و ندانستم

که تو را کبر و ناز چندین است

عراقی


دست بردار از دلم ای شاه

که تو این ملک را گدا کردی

ایرج میرزا


دگر به دست نیاید چو من وفاداری

که ترک می‌ندهم عهد بی‌وفایی را

غزلیات سعدی


دل ضعیف مرا نیست زور بازوی آن

که پیش تیر غمت صابری سپر گیرد

غزلیات سعدی


دلا ز رنجِ حسودان مرنج و واثق باش

که بد به خاطرِ امیدوارِ ما نرسد

غزلیات حافظ


دلا چو غنچه شکایت ز کارِ بسته مَکُن

که بادِ صبح نسیمِ گره گشا آورد

غزلیات حافظ


دگر به حجره نگنجد دماغ سودایی

که با نسیم سحر بوی زلف یار آمد

غزلیات شهریار


دعات گفتم و دشنام اگر دهی سهل است

که با شکردهنان خوش بود سؤال و جواب

غزلیات سعدی


دگر به صورت هیچ آفریده دل ندهم

که با تو صورت دیوار در نمی‌گنجد

غزلیات سعدی


در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند، ناز آرند

که با این دَرد اگر دربند درمانند، در مانند

غزلیات حافظ


دل من با خیالت دوش می‌گفت:

که این درد مرا درمان که دارد؟

عراقی


در چمن سرو ستادست و صنوبر خاموش

که اگر قامت زیبا ننمایی بچمند

غزلیات سعدی


دلی همدرد و یاری مصلحت بین

که اِستِظهارِ هر اهلِ دلی بود

غزلیات حافظ


در آن لحظه که بنماید جمال خود عجب نبود

که از حسرت سرانگشت تعجب در دهان میری

عراقی


در دیر می‌زدم من، که یکی ز در در آمد

که : درآ، درآ، عراقی، که تو خاص از آن مایی

عراقی


درون ما ز تو یک دم نمی‌شود خالی

کنون که شهر گرفتی روا مدار خراب

غزلیات سعدی


دریغا! رفت عمر من، ندیدم یک نفس رویت

کنون عمری که فایت شد قضا کردن توان؟ نتوان

عراقی


درین امید عمرم رفت کاخر:

کند یادم به پیغامی دریغا

عراقی


در آتشم بنشاند چو با کسان بنشیند

کنار من ننشیند که آتشم بنشاند

غزلیات شهریار


در حقایق و گنجینه ادب قفل است

کلید فتح به کنج فنا توانی یافت

غزلیات شهریار


دگر نه عزم سیاحت کند نه یاد وطن

کسی که بر سر کویت مجاوری آموخت

غزلیات سعدی


در همه شهر ای کمان ابرو

کس ندانم که صید تیر تو نیست

غزلیات سعدی


درد دل پیش که گویم که به جز باد صبا

کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد

غزلیات سعدی


دردا! که درین سرای پر غم

کس دولت بی‌غمی ندارد

عراقی


درین دریا فگن خود را مگر دری به دست آری

کزین دریای بی‌پایان گهر بسیار برخیزد

عراقی


درمان اگر نداری، باری به درد یاد آر

کز دوست هرچه آید آن یادگار باشد

عراقی


دل برگرفتی از برم ای دوست دست گیر

کز دست می‌رود سرم ای دوست دست گیر

غزلیات سعدی


دانی چرا نشیند سعدی به کنج خلوت

کز دست خوبرویان بیرون شدن نیارد

غزلیات سعدی


دوش از جنابِ آصف، پیکِ بشارت آمد

کز حضرتِ سلیمان، عشرت اشارت آمد

غزلیات حافظ


در عقل نمی‌گنجد در وهم نمی‌آید

کز تخم بنی آدم فرزند پری زاید

غزلیات سعدی


دانم که روا ندارد آن خود

کز باغ رخش گلی ببوییم

عراقی


دو چشم مست تو شهری به غمزه‌ای ببرند

کرشمه تو جهانی به یک نظر گیرد

غزلیات سعدی


دلبری بود در کنار مرا

کرد از من کنار، می‌گریم

عراقی


دلم ز صومعه بگرفت و خِرقِهٔ سالوس

کجاست دیرِ مُغان و شرابِ ناب کجا

غزلیات حافظ


در گریز نبسته‌ست لیکن از نظرش

کجا روند اسیران که بند بر پایند

غزلیات سعدی


دلم به سینه زند پر بدان هوا که نگارین

کتابتی بنوسید کبوتری بپراند

غزلیات شهریار


در کارِ گلاب و گل حکمِ ازلی این بود

کاین شاهدِ بازاری وان پرده نشین باشد

غزلیات حافظ


دم درکش از ملامتم ای دوست زینهار

کاین درد عاشقی به ملامت فزون شود

غزلیات سعدی


دوستان عیب مگیرید و ملامت مکنید

کاین حدیثیست که از وی نتوان بازآمد

غزلیات سعدی


در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم

کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

غزلیات حافظ


دلم از دست بِشُد دوش چو حافظ می‌گفت

کای صَبا نَکهَتی از کویِ فلانی به من آر

غزلیات حافظ


داروی درد عشق یعنی می

کاوست درمان شیخ و شاب بیار

اشعار منتسب حافظ


در عالم وصفش به جهانی برسیدم

کاندر نظرم هر دو جهان مختصری بود

غزلیات سعدی


دور دار از خاک و خون دامن، چو بر ما بگذری

کاندر این ره کشته بسیارند، قربان شما

غزلیات حافظ


در سایه مجو دل عراقی

کان ذره به آفتاب پیوست

عراقی


در دستۀ شاحسین بنگر

کان تُرک کفن فکنده در پیش

ایرج میرزا


دامن کشان حسن دلاویز را چه غم

کآشفتگان عشق گریبان دریده‌اند

غزلیات سعدی


در دیاری که در او نیست کسی یار کسی

کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

غزلیات شهریار


  • حسین حامدی
  • ۰
  • ۰

پسرا، ره قلندر سزد ار به من نمایی

که دراز و دور دیدم ره زهد و پارسایی

عراقی


پناه سایه آزادگی است بر سر سرو

که جور اره نبیند به جرم بی‌ثمری

غزلیات شهریار


پس مرا منت از استاد بُوَد

که به تعلیم من اُستاد اِستاد

ایرج میرزا


پایمردی کن و از روی کرم دستم گیر

که بشد کار من از دست و ز پا افتادم

عراقی


پهلوان مردی فَعّال و زَبَردست و قوی

که ببندد دهن و باز کند بازو را

ایرج میرزا


پسر، رو قدر مادر دان که دایم

کشد رنج پسر بیچاره مادر

ایرج میرزا


پیر زالی است نو عروس نُمای

کرده در زیرِ خاک بس داماد

ایرج میرزا


پی به کوی او همانا کس نبرد

کاندر آن صحرا نشان گام نیست

عراقی


پیغام خستگانت در کوی تو که آرد؟

کانجا ز عاشقانت باد وزان نگنجد

عراقی


پرده از چهره زمانی دور کن

کافتابی را به گل اندوده‌ای

عراقی


پیچ بر پیچ است بی او کار ما

کار ما تا کی چنین پیچان بود؟

عراقی


پندِ حکیم محضِ صَواب است و عینِ خیر

فرخنده آن کسی که به سَمعِ رضا شنید

غزلیات حافظ


پنجه با ساعدِ سیمین نَه به عقل افکندم

غایت جهل بود مشت زدن سندان را

غزلیات سعدی


پروانه را شکایتی از جور شمع نیست

عمریست در هوای تو می‌سوزم و خوشم

غزلیات شهریار


پس از تو بر سر آن اسب ها سوار شدند

عروس وار در این کوچه ها خُرام کنند

ایرج میرزا


پری رویی و مه پیکر سمن بویی و سیمین بر

عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی‌باشد

غزلیات سعدی


پادشاهان ملاحت چو به نخجیر روند

صید را پای ببندند و رها نیز کنند

غزلیات سعدی


پروانه نبودیم در این مشعله باری

شمعی شده در ماتم پروانه بگرییم

غزلیات شهریار


پیش آی و بزن با من دلباخته پاسور

شاید که یکی سور بری معتبر از من

ایرج میرزا


پیش شمع رخش چو پروانه

سوختن اختیار باید کرد

عراقی


پرتو خورشید عشق بر همه افتد ولیک

سنگ به یک نوع نیست تا همه گوهر شود

غزلیات سعدی


پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت

سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

غزلیات حافظ


پندار که مشت خاک باشم

زیر قدم سگ درت خوار

عراقی


پشت بر روزگار باید کرد

روی در روی یار باید کرد

عراقی


پیام ما که رساند به خدمتش که رضا

رضای توست گرم خسته داری ار خشنود

غزلیات سعدی


پیرِ گلرنگِ من اندر حقِ اَزْرَق پوشان

رخصتِ خُبث نداد ار نه حکایت‌ها بود

غزلیات حافظ


پژمرد و در اندیشه فرو رفت و به خود گفت

دیدی که چه تر کرد در این بد گهر از من ؟

ایرج میرزا


پرئی را که به صد آینه افسون نشدی

دل دیوانه به فریاد و فغان بازآورد

غزلیات شهریار


پیش او از درد می‌نالم ولیک

درد آن دلدار ما درمان ماست

عراقی


پیر خرد که مسئله‌آموز حکمت است

در نکته دهان تو شد اشتباه کن

غزلیات شهریار


پیوسته چو جام در دل آتش

در سر هوس و هوای ساقی

عراقی


پنهان چه شوی؟ که عکس رویت

در جام جهان نمای پیداست

عراقی


پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق

داده نوید زندگی جاودانیم

غزلیات شهریار


پنهان ز حاسدان به خودم خوان که مُنعِمان

خیرِ نهان برایِ رضایِ خدا کنند

غزلیات حافظ


پیر دُردی‌کَش ما گر چه ندارد زر و زور

خوش عطابخش و خطاپوش خدایی دارد

غزلیات حافظ


پیش رویت قمر نمی‌تابد

خور ز حکم تو سر نمی‌تابد

غزلیات سعدی


پایاب نیست بحر غمت را و من غریق

خواهم که سر برآورم ای دوست دست گیر

غزلیات سعدی


پاسی چو ز شب رفت ز جا جستم و دیدم

خوابند حریفان همگی بی خبر از من

ایرج میرزا


پریشان سر زلف بتان شد

خراب چشم خوبان است پیوست

عراقی


پدر که چون تو جگرگوشه از خدا می‌خواست

خبر نداشت که دیگر چه فتنه می‌زاید

غزلیات سعدی


پارسایی که خمر عشق چشید

خانه گو با معاشران پرداز

غزلیات سعدی


پشت سر هر یک ورقی یک عرقش داد

خادم که در این فن بود استادتر از من

ایرج میرزا


پای گو بر سر عاشق نه و بر دیده دوست

حیف باشد که چنین کس به زمین می‌گذرد

غزلیات سعدی


  • حسین حامدی